x – Μάνος Στέφανος
Επικρατείας, Ανεξάρτητος
http://el.wikipedia.org/wiki/Στέφανος_Μάνος
http://www.parliament.gr/synthesh/mp.asp?MPID=541
http://www.youtube.com/profile?user=TheLiberals
Περίληψη 38 σχολίων:
Επί το πλείστον πολύ θετικά.
Μέσος όρος 16 βαθμών: 4.1
Φωτό: 
Αξιολόγηση Βουλευτών 
17 Δεκεμβρίου, 2007 στο 8:07 μμ
@dimitris,
Δεν είμαι σίγουρα ο ειδικός που θα προτείνει ποια είναι η καλύτερη λύση καθώς δεν έχω και πλήρη γνώση για το οτιδήποτε στραβό έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια στο θέμα της ΟΑ.
Συμφωνώ ότι εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα ίσως δεν θα έπρεπε να υπάρχει όπως λες κανένας ιδιαίτερος λόγος να πληρώνουμε μια χρεοκοπημένη επιχείρηση.
Η άποψη μου είναι ότι όλα τα πράγματα σε αυτή τη ζωή έχουν και κάποιο κόστος. Στη περίπτωση της ΟΑ η διατήρηση της σαν προβληματική επιχείρηση μας εξαναγκάζει να αποδεχτούμε το οικονομικό της κόστος, το κλείσιμο της απ’ την αλλη μας εξαναγκάζει επίσης να δεχτούμε με τρόπο μοιρολατρικό ότι δεν υπήρχε άλλη λύση.
Εκείνο το οποίο με ενδιαφέρει είναι να καταλάβουμε επιτέλους ότι είμαστε όλοι συμμέτοχοι πολλές φορές σε πράξεις οι οποίες τελικά μας οδηγούν σε αδιέξοδα. Οι ευθύνες κακώς αποδίδονται μόνιμα στους εκάστοτε πολιτικούς γιατί με αυτόν τον τρόπο απαλλάσσουμε τον εαυτό μας από το οτιδήποτε μας συμβαίνει.
Στο θέμα της ΟΑ ποιες είναι άραγε οι ευθύνες των ανθρώπων εκείνων που χρησιμοποίησαν τους πολιτικούς για να τους διορίσουν φτιάχνοντας μια υπεράριθμη επιχείρηση που δεν θα μπορούσε στο μέλλον να τους συντηρήσει;
Ποιες είναι οι ευθύνες των ανθρώπων εκείνων που αφού προσελήφθηκαν δούλεψαν με δόλιο τρόπο και αποκόμισαν τεράστιες οικονομικές παροχές εκμεταλλευόμενοι ή την πολιτική αδιαφορία ή και την ατιμωρησία για τις πράξεις τους.
Εγώ προσωπικά δεν έχω καμία σχέση με την ΟΑ και ίσως θα έπρεπε να πω το γνωστό «Δε βαριέσαι… χε…κα, άμα κλείσει η Ολυμπιακή…Καλύτερα να μην την πληρώνουμε» αλλά επειδή νοιώθω και λίγο ρομαντικός κάτι με κάνει να θέλω την ύπαρξή της σαν εταιρεία με το όνομα της και το σήμα της για την χώρα μας. Έχω όμως μια μεγάλη απορία όλοι αυτοί οι «κύριοι» που δούλεψαν εκεί και που με την βοήθεια τους έφτασε σε αυτά τα χάλια αισθάνονται καλά; Θα εξακολουθούν να μιλάνε με υπερηφάνεια δείχνοντας τις φωτογραφίες τους στα παιδιά και τα εγγόνια τους από μια εταιρεία που δεν θα υπάρχει επειδή και οι ίδιοι συνέβαλλαν σε αυτό;
Τα ιδία με την ΟΑ συμβαίνουν και σε άλλες επιχειρήσεις και μια μέρα δυστυχώς (με τα μυαλά που έχουμε), θα αναζητάμε τους τρόπους να κρατήσουμε αυτό που τότε θα μπορούμε: ένα όνομα, ένα σήμα, μια φωτογραφία.
Η αναφορά μου στο θέμα έγινε μόνο και μόνο για να ευαισθητοποιήσει κάποιους να σταματήσουν να εκμεταλλεύονται ασύστολα καταστάσεις στο δημόσιο τομέα για το προσωπικό τους και μόνο όφελος και για να πιέσουμε τους πολιτικούς μας να δείξουν επιτέλους σοβαρότητα σε μερικά θέματα με γνώμονα το όφελος του συνολικού πληθυσμού αυτής της χώρας και όχι μονίμως με κριτήριο τα συμφέροντα των ολίγων.
ΥΓ: Εσείς κ. Καραμανλή και κ. Παπανδρέου θα αισθάνεστε καλά με μια λύση που θα την οδηγήσει σε κλείσιμο;
Aν δεν τα καταφέρετε να βρείτε τη λύση τότε να «πετάξετε» από κοινού τον χαρταετό σας την Καθαρά Δευτέρα ζωγραφίζοντάς τον με τα χρώματα και το σήμα της Ολυμπιακής για να έχουμε και εμείς την ψευδαίσθηση ότι υπάρχει ακόμα.
17 Δεκεμβρίου, 2007 στο 8:53 μμ
@Necton
Στην ΟΑ, τα 30 τελευταία χρόνια, έχουν εφαρμοσθεί πολλά διαφορετικά σχήματα, μοντέλα οργάνωσης και διοίκησης κλπ. Όλα απέτυχαν οικτρά, και σε κάθε προσπάθεια τα σπασμένα τα πλήρωναν οι Έλληνες φορολογούμενοι.
Ποιός φταίει? Όλοι. Προσωπικό, πολιτικοί, και συνδικαλιστές. Αλλά για μένα δεν είναι αυτό το ζητούμενο, αλλά το πως θα ξεμπλέξουμε απ’ αυτή τη μαύρη τρύπα. Η ΟΑ ως κρατική επιχείρηση είναι χαμένη υπόθεση, κι αυτό πρέπει να το καταλάβουμε.
Κι αν οι κύκλοι και το όνομα έχουν αναγνωρισιμότητα, ας πουληθούν σε όποιον ενδιαφέρεται. Και γενικά, ας γίνει ένας διαγωνισμός για οτιδήποτε διαθέτσει αυτή η εταιρεία που έχει πράγματι κάποια εμπορική αξία.
Αλλά επιτέλους να ξεμπερδεύουμε.
17 Δεκεμβρίου, 2007 στο 10:07 μμ
@dimitris,
Δεν υπερασπίζομαι το να την κρατήσουμε με κάθε κόστος εν ζωή απλώς στο να βρεθεί η καλύτερη δυνατή λύση ακόμα και αν αυτή θίγει μερικούς από τους εργαζομένους της.
Αν πράγματι δεν υπάρχει άλλη θα το υποστούμε και αυτό, τι να κάνουμε…
Ελπίζω, στο πολύ σύντομο μέλλον να μην ψάχνουμε πάλι να βρούμε την οποιαδήποτε αξία μόνο στην εμπορική αναγνωρισιμότητα και για ένα πανί με μπλέ και άσπρες ρίγες.
…Ας ξεμπερδεύουμε λοιπόν αλλά με τον πιο σωστό και τον πιο ανιδιοτελή τρόπο.
18 Δεκεμβρίου, 2007 στο 2:05 μμ
Επανέρχομαι στον κ. Μάνο για να εκφράσω την γνώμη μου για τον ίδιο επειδή βγήκαμε λίγο εκτός θέματος με την Ολυμπιακή.
Μπορεί ο κ. Μάνος να διατυπώνει πολύ ωραία τις απόψεις του λέγοντας εκ των υστέρων η εξ αποστάσεως το τι πρέπει να γίνει, να έχει χιούμορ, να είναι συμπαθής σαν φυσιογνωμία να του αρέσει να μαγειρεύει , να είναι τεχνοκράτης η ότι άλλο καλό θέλετε να του προσάψουμε αλλά εμένα προσωπικά δεν με έπεισε η μέχρι τώρα πολιτική του πορεία ότι μπορεί να εφαρμόσει τις θεωρίες η τις ιδέες του στην πράξη.
Θα προτιμούσα έναν «μουγκό» πολιτικό που με τις πράξεις του θα με έπειθε ότι είναι ικανός να χειριστεί τα προβλήματα της χώρας. Η ικανότητα ενός πολιτικού δεν θα έπρεπε να εξαρτάται μόνο από την τεχνοκρατική του γνώση η από την λαϊκίστικη συμπεριφορά στο να «δουλεύει» καλά τον λαό αλλά από το την τόλμη του και την αποφασιστικότητα του να υπερασπίζεται τα συμφέροντα του λαού στην πράξη.
Δηλαδή πιστεύετε ότι με το να παραδεχθεί κάποιος ότι έκανε λάθη απαλλάσσεται από το γεγονός ότι τα έκανε; Και τι αντίκτυπο είχαν τα λάθη του κ. Μανου σε όλους εμάς;
Μπορεί να με ενημερώσει κάποιος σχετικά με τα λάθη του;
Δύσκολα θα βρεθεί κάποιος ΗΓΕΤΗΣ ανάμεσα στους 300 της βουλής πολύ απλά γιατί δεν υπάρχει κανένας που να συγκεντρώνει αυτά τα χαρακτηριστικά αλλά κι αν ακόμα υπήρχε οι υπόλοιποι 299 θα τον «αποκεφάλιζαν» αμέσως.
Ο κ. Μάνος εκλέχτηκε με την ΝΔ, υπήρξε υπουργός της, έφυγε έκανε δικό του κόμμα, δεν τα κατάφερε και τέλος μεταπήδησε στο ΠΑΣΟΚ. Τι να πιστέψω ότι τον έπιασαν οι ευαισθησίες του και θέλει να μας σώσει; ή μήπως κάθε λίγο και λιγάκι όταν βαρεθεί το μαγείρεμα θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική;
Πολύ καλά τα είπε κάποιος σε ένα προηγούμενο σχόλιο: «Oικονομικό πρόβλημα δεν έχει κάθεται και προσφέρει μας αμπελοφιλοσοφίες του». Και ο Berlusconi επιχειρηματίας είναι, τεχνοκράτης είναι και διαθέτει αρκετό χιούμορ και τρέλα αυτό είναι το ζητούμενο;
Aν αυτό είναι το ζητούμενο να μεταβιβάσουμε απ΄την αρχή τα δικαιώματα μας σαν κράτος σε έναν επιχειρηματικό όμιλο και να μας συνάψουν μια σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου.
Λοιπόν ο κ. Μάνος είναι ένας συμπαθής τύπος που δεν έχει οικονομικό πρόβλημα, του αρέσει να μαγειρεύει, έχει χιούμορ, όταν θέλει να ξεφύγει ασχολείται με την πολιτική και αν και μιλάει ψευδά …που και που μας λέει και καμία αλήθεια.
Δεν πιστεύω ότι θα εφαρμόσει ποτέ στην πράξη τα όσα κατά καιρούς ισχυρίζεται αλλά επειδή μ’ αρέσει η ανωτερότητα της «τρέλας» του, τον βαθμολογώ με 3
4 Ιανουαρίου, 2008 στο 6:04 μμ
Κριμα που δεν τον ειχαμε στις εκλογες, ο φιλελυθερος σταυρος μου πηγε στον Μιμη Ανδρουλακη
9 Ιανουαρίου, 2008 στο 1:29 μμ
Αυτό σημαίνει πράσινος φιλελευθερισμός!
20 Ιανουαρίου, 2008 στο 12:27 μμ
Στέφανε,
Σου ζητώ ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ήμουν άδικος μαζί σου, έκανα λάθος στα όσα έγραψα.
Βαθμός: 5
21 Ιανουαρίου, 2008 στο 12:19 πμ
@pipo
Πραγματικά άψογος !!!
Η μονάδα αφαλάτωσης που αναφέρει που θα δουλεύει με ρεύμα από ανεμογεννήτριες δεν είναι άσχημη ιδέα.
Όμως εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί δεν αξιοποιείται ο βιολογικός καθαρισμός της Ψυτάλλιας για την άρδευση των πάρκων, αλλά και την αναδάσωση των βουνών. Τα κυβικά νερού που πετιούνται καθημερινά είναι εκατομμύρια. Πόσα χρήματα χρειάζεται αυτό το έργο? Δεν είναι έγκλημα το να πετάμε τόσο νερό στη θάλασσα?
21 Ιανουαρίου, 2008 στο 12:38 πμ
Το κατά πόσο είναι συμπαθής ή όχι ο κ. Μάνος είναι θέμα του καθενός να το κρίνει. Πάντως ο χαρακτηρισμός του άεργου αμπελοφιλόσοφου τον αδικεί. Σε όσα γράφτηκαν πιο πάνω για τον οικιστικό νόμο, τους συντελεστές δόμησης και την φορολογία των καυσίμων θα ήθελα να προσθέσω/υπενθυμίσω: τη συμβολή του για την ολοκλήρωση του μετρό και του αεροδρομίου (Σπατόσημο), το συμμάζεμα της Πλάκας, το μέτρο της απόσυρσης αυτοκίνητων και την καθιέρωση των λεωφορειολωρίδων.
Σχετικά με τις θέσεις του για το άρθρο 16, είναι εύκολο να στρέφεσαι εναντίον οποιουδήποτε προτείνει αλλαγές (και στο τέλος να μην γίνεται τίποτα). Πάντως, με τη προϋπόθεση ότι η μη έχοντες δεν στερούνται ευκαιρίες ανώτερης παιδείας, γιατί αυτή να παρέχεται δωρεάν στους εύπορους; Υπάρχει και ένα σχετικό video για όσους το κατηγορούν ότι δεν νοιάζεται για το δημόσιο πανεπιστήμιο.
Σχετικά με την πρόσφατη παρουσία του στη βουλή, άλλοι έχουν ήδη αναφερθεί στα άρθρα του για τα ΜΜΕ, και τη διαφθορά που με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο. Θα ήθελα να τον συγχαρώ και για τις θέσεις ενάντια στις αναλογικές αμοιβές των δημοσιογράφων. Θα μπει ποτέ ένα τέλος σε όλους αυτούς τους φόρους υπέρ τρίτων;
Να προσθέσω τέλος και το ενδιαφέρον του για θέματα περιβάλλοντος (αν οι προτάσεις του είναι τεχνολογικά εφικτές φαντάζομαι ότι άλλοι είναι σε καλύτερη θέση να το κρίνουν). Προσωπικά θα μου λείψει από την επόμενη βουλή (πράγμα που δεν μπορώ να πω για πολλούς από τους αντιπροσώπους μας).
ΥΓ. Για την ιστορία, ο Μάνος δεν έφυγε από την Νέα Δημοκρατία. Το έδιωξαν επειδή δεν ακολούθησε την κομματική γραμμή. Δεν «πήγε» στο ΠαΣοΚ αλλά είναι ανεξάρτητος βουλευτής. Επιπλέον δεν καταλαβαίνω γιατί επικρίνεται επειδή ίδρυσε το δικό του κόμμα.
1 Φεβρουαρίου, 2008 στο 1:33 πμ
Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΠΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΠΟΙΗΣΕΙ.
19 Απριλίου, 2008 στο 11:36 μμ
5+
Ένας πολιτικός που πρόσφερε πολλά, που έχει άποψη και όχι ξύλινο λόγο, που δεν άγεται και φέρεται από τις δημοσκοπήσεις, αλλά που το θλιβερό Ελληνικό κοινοβούλιο δεν τον χωράει και η μικρόψυχη Ελληνική κοινή γνώμη που βασίζεται μόνο σε στερεότυπα δεν τον αναγνωρίζει.
2 Σεπτεμβρίου, 2008 στο 9:10 μμ
Σταθερός στις απόψεις του , τεχνοκράτης με όλη τη σημασία της λέξης , λέει αλήθειες παρά το πολιτικό κόστος . Αναμφίβολα ο πιο αξιόλογος φιλελεύθερος ( υπάρχει και κανένας άλλος ?????? ) .
Διαφωνώ σε κάποιες νεοφιλελεύθερες ιδέες του , αλλά σέβομαι την ευθύτητα του .
5 δαγκωτό
1 Δεκεμβρίου, 2008 στο 9:04 μμ
Μην κάνεις κόμμα μόνος σου! Ξαναμπες στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. κορόιδο. Θ απάρεις έδρα στο Επικρατείας και θα παχαίνεις μέσα στα έδρανα της Βουλής. Μόνος σου, θα πάρεις πανελλαδικά όσα ο Παπαθεμελής στην Αντίπαρο. Κακομοίρη!
7 Ιανουαρίου, 2009 στο 1:22 μμ
Τι πραγματικά θέλουμε από τους εκπροσώπους μας στο κοινοβούλιο; Νομίζω να έχουν ξεκάθαρες θέσεις για όλα τα σημαντικά ζητήματα της πολιτείας μας, να γνωρίζουν σε βάθος τα θέματα, να μπορούν να επισημαίνουν τα προβλήματα, να προτείνουν πρακτικές και ρεαλιστικές λύσεις για την αντιμετώπισή αυτών, να εκφράζουν ελεύθερα τη γνώμη τους χωρίς να φοβούνται το πολιτικό κόστος και να μην καθοδηγούνται ως πρόβατα από την εκάστοτε κομματική ηγεσία. Επίσης να είναι έντιμοι και να προκρίνουν έναντι του προσωπικού και κομματικού οφέλους το κοινωνικό (στο βαθμό που κάτι τέτοιο είναι εφικτό). Ανεξάρτητα λοιπόν αν κάποιος συμφωνεί ή όχι με τις θέσεις του Μάνου (οι περισσότερες, θεωρώ ότι αποτελούν έκφραση της κοινής λογικής) δεν έχει παρά να αναρωτηθεί αν υπάρχουν άλλοι εκπρόσωποι στο ελληνικό κοινοβούλιο που να συγκεντρώνουν σε τόσο μεγάλο βαθμό όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Για το πολιτικό του θάρρος, τις πάντα τεκμηριωμένες του θέσεις, το πρακτικό του μυαλό, το ανιδιοτελές ενδιαφέρον του για τα κοινά (νομίζω ότι ο άνθρωπος έχει μεράκι την πολιτική, οικονομικό πρόβλημα σίγουρα δεν έχει) ο βαθμός μου είναι 5 με τόνο.
Στην παρακάτω διεύθυνση στο youtube: http://www.youtube.com/watch?v=5Rx6M-j6qGY και σ’ αυτή των φιλελευθέρων http://www.bulls.gr/ μπορεί κανείς να δει τις θέσεις του σπάνιου αυτού πολιτικού για πολλά σύγχρονα ζητήματα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.
24 Ιανουαρίου, 2009 στο 2:20 πμ
http://www.nytimes.com/2009/01/24/business/worldbusiness/24euro.html?pagewanted=2&_r=1&hp
«One of the few politicians in Greece who has not shied from addressing these issues is Stefanos Manos, a gregarious former economic minister who in the early 1990s ushered in a drastic, and ultimately successful, privatization program.
He has founded a new party and is considering a return to Parliament in the hope that he could ultimately join a new government that would heed his longstanding message: Greece needs to stop running deficits and address the issue of global competitiveness.»
Ίδρυσε νέο κόμμα ο Μάνος και δεν το πήραμε χαμπάρι;
24 Ιανουαρίου, 2009 στο 2:06 μμ
Ξέρω ΑΚΡΙΒΩΣ τι παίζει με τον Μάνο, αλλά δεν σου λέω
εάν δεν ανακαλέσεις το παρακάτω που περιλαμβάνει
δικαίους και αδίκους…
Θα σε αφήσουμε στο σκοτάδι !!!
»Θεμης Λαζαριδης λέει:
Ιανουαρίου 22, 2009 σε 12:41 μμ
Κομμένα σχόλια. Οι συγγραφείς αυτών των σχολίων είναι ανεπιθύμητοι
στο μπλογκ αυτό.»
18 Φεβρουαρίου, 2009 στο 3:47 πμ
Ο καλύτερος πολιτικός που ξέρω.
Τον νοιάζει με όποιο τρόπο γίνεται να βελτιωθούν τα πράγματα.
Προτείνει βελτιώσεις και μεγάλες και μικρές ανάλογα από το αν μπορουν να εφαρμοστύν. Ο πιο αποτελεσματικός πολιτικός, γιατι θέλει απλώς να ΚΑΝΕΙ πράγματα, που επίσης τυχαίνει να είναι σωστά.
5 με τόνο
28 Φεβρουαρίου, 2009 στο 1:24 πμ
Στο ερώτημά σου Θέμη για το αν ο Μάνος ίδρυσε κόμμα και δεν το πήραμε χαμπάρι, την απάντηση στην δίνει η Ελευθεροτυπία της 25ης/2:
««Δράση»: Αυτό θα είναι το όνομα του νέου κόμματος, η ίδρυση του οποίου θα ανακοινωθεί στα τέλη Μαρτίου. Θα συμμετέχουν οι πολιτικοί Στέφανος Μάνος, Βασίλης Κοντογιαννόπουλος και ίσως και άλλοι.
Επίσης, σύμφωνα με πληροφορίες μας, στις συζητήσεις για τη δημιουργία του νέου κόμματος που ξεκίνησαν το περασμένο καλοκαίρι έλαβαν μέρος γνωστές προσωπικότητες του πνευματικού και επιχειρηματικού κόσμου που αναμένεται και να συμμετάσχουν στη νέα πολιτική κίνηση. Τα ονόματα που ακούγονται από τον πανεπιστημιακό χώρο είναι μεταξύ άλλων των Κ. Στεφάνου, Κ. Ζώρα, Δ. Δημητράκου, Α. Διαμαντόπουλου, Γ. Μπήτρου, Π. Καζάκου. Επίσης, θα συμμετέχουν πιθανότατα και οι επιχειρηματίες Κ. Πετρόπουλος, Α. Αϊβαλιώτης και ο συγγραφέας Ν. Δήμου.
Το νέο κόμμα θα κινείται πολιτικά στον κεντρώο χώρο και θα δίνει έμφαση -όπως άλλωστε φαίνεται και από την ονομασία του-στην προώθηση συγκεκριμένων μέτρων και μεταρρυθμίσεων. Η «Δράση» θα λάβει μέρος στις ευρωεκλογές του Ιουνίου, που σύμφωνα με τους εμπνευστές του εγχειρήματος παρέχουν ένα «παράθυρο ευκαιρίας» για τη νέα πολιτική κίνηση, με δεδομένη την απογοήτευση που επικρατεί στον χώρο των ψηφοφόρων των δύο μεγάλων κομμάτων.»
28 Φεβρουαρίου, 2009 στο 6:01 μμ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_28/02/2009_305289
4 Δεκεμβρίου, 2009 στο 1:05 μμ
Ισωσ πρεπει να ανοιξει ξανα η συζητηση για τη δημιουργια ενος κεντροφιλελευθερου κομματος μετα τη συντηρητικο-δεξια στροφη της ν.δ… Επιπροσθετα, με την αυξουσα αναδειξη της οικολογιας σε μεγαλο τρεντ/ενδιαφερον κ στην ελλαδα, ισως θα επρεπε να επισημανθει η μεγαλη προσφορα του Σ.Μανου απο δυσκολα ποστα στο περιβαλλον.. Ενα ντοκιμαντερ,λοιπον,σε 3 μερη που ανακαλυψα εσχατως. http://www.youtube.com/watch?v=1GcCsl9-dS0, http://www.youtube.com/watch?v=0gK7wIhTHfo&feature=related, κ τελευταιο http://www.youtube.com/watch?v=xnGj9hrxJ9U&feature=related. Δυστυχως το ανακαλυψα μετα τισ ατυχεις κατηγοριες Τρεμοπουλου περι »νεοφιλελευθερισμου» κ την αναιμικη, δυστυχως, εμφανιση της »δρασης» στισ ευρωεκλογες..
24 Δεκεμβρίου, 2009 στο 9:02 μμ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_32_24/12/2009_384678
Για άλλη μια φορά λέει τα πράγματα με το όνομά τους.
Ειδικά η πρότασή του για την ψήφιση νόμου που θα ρυθμίζει τις αποζημιώσεις των απολυμένων από δημόσιο και ΔΕΚΟ, είναι νομίζω άκρως αναγκαία. Αυτό το γαϊτανάκι των τρελών αποζημιώσεων που αποκομίζουν με εθελούσιες εξόδους εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ, με τελευταίο παράδειγμα την Ο.Α και τον ΟΛΠ, πρέπει επιτέλους, να σταματήσει. Αποτελεί πρόκληση και συνάμα κατάφωρη αδικία, για τους απολυμένους του ιδιωτικού τομέα και δυσβάσταχτο βάρος για το κοινωνικό σύνολο συνολικά.
Είναι κρίμα που ο άνθρωπος αυτός δεν αξιοποιήθηκε πολύ περισσότερο από το πολιτικό σύστημα. Δυστυχως οι πολίτες προτιμάμε τους πολιτικούς παπαγάλους από τους αυτόφωτους.
Ακόμα και σαν αρθρογράφος, πάντως, συμβάλλει με το τρόπο του στην διάδοση της κοινής λογικής.
29 Μαΐου, 2010 στο 5:48 μμ
Στην αρχαιότητα υπήρχε η έννοια της «αισημνητείας». Αυτή ήταν η διαδικασία κατά την οποίαν, όταν οι δεσπόζουσες δυνάμεις της πολιτικής ζωής ενός τόπου, ευρίσκοντο προ αδιεξόδου και αδυνατούσαν να φέρουν τα πράγματα σε λογαριασμό. μετακαλούσαν κάποια άξια προσωπικότητα να αναλάβει την διακυβέρνηση του τόπου αυτού. Κάποιον που οι πράξεις του είχαν αφήσει στο παρελθόν, «αισία μνήμη».
Προσβλέπω, σχεδόν απεγνωσμένα στην στιγμή που οι υπάρχοντες επί της πολιτικής σκηνής θίασοι, μετακαλέσουν τον Στέφανο Μάνο.
π. χάριν, αυτό έγινε με τον Ελ. Βενιζέλο τω 1909, και τον Κ. Καραμανλή τω 1974.
11 Ιουλίου, 2010 στο 6:50 μμ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_11/07/2010_407645
Η πρότασή του για ίση κύρια σύνταξη σε όλους τους συνταξιούχους από το κράτος σίγουρα απαιτεί περεταίρω επεξεργασία αλλά είναι ότι καλύτερο έχω ακούσει όλα αυτά τα χρόνια σχετικά με το ασφαλιστικό. Ένα χρεοκοπημένο και τόσο κατάφορα άδικο σύστημα δεν αντιμετωπίζεται με γιατροσόφια-όπως αυτά που επιχειρεί η κυβέρνηση που αν και σοσιαλιστική ανέχεται όλες τις παράλογες και εξωφρενικές ανισότητες στο συνταξιοδοτικό μας σύστημα. Αυτά μπορεί να αλαφρώνουν προσωρινά την κατάσταση αλλά στην ουσία διαιωνίζουν το σύστημα. Το σύστημα της μεικτής (δημόσιας και ιδιωτικής) ασφάλισης είναι και αντιγραφιοκρατικό και απείρως δικαιότερο και βέβαια πολύ αποτελεσματικότερο.
11 Ιουλίου, 2010 στο 11:20 μμ
ΜΑΝιακές ΜΑΝοησίες
26 Αυγούστου, 2010 στο 11:04 μμ
Μακάρι ο Παπανδρέου να έδινε ένα υπουργείο στο Μάνο.
Τώρα περισσότερο από ποτέ τον χρειαζόμαστε.
5