Η διαδοχή στο Συνασπισμό

Συμπαθητικός και επικοινωνιακός ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά ρε παιδιά, τι ιδέες έχει συνεισφέρει στην πολιτική μας ζωή; Ενημερώστε με γιατί δεν παρακολουθώ τηλεόραση. Τι πιστεύει για την Παιδεία, το ασφαλιστικό, και τα άλλα μεγάλα προβλήματα; Τι εμπειρίες έχει στο στίβο της ζωής – πέρα από τις καταλήψεις στις οποίες επιδόθηκε ως μαθητής; Για ηγέτη κόμματος μιλάμε, όχι για talk show host.

Ο Παπαγιαννάκης δήλωσε ότι δεν σκοπεύει να θέσει υποψηφιότητα, αλλά αυτό ήταν πριν την παραίτηση Αλαβάνου. Ο Κουβέλης δεν το αποκλείει. Προσωπικά, και τουλάχιστον μέχρι να ακούσω ουσιαστικές ιδέες από τον Τσίπρα, προτιμώ σαφώς έναν από τους δυό τους.

Το πιό σοβαρό θέμα βέβαια είναι το χάσμα που υπάρχει μεταξύ της Ανανεωτικής πτέρυγας (την οποία μακράν προτιμώ) και του πλειοψηφούντος «αριστερού» ρεύματος. Αρκεί κανείς να διαβάσει στην Αυγή άρθρα του Γουσέτη ή του Μπασιάκου και μετά τα άρθρα με τον ξύλινο λόγο της Πίκιας Στεφανάκου. Το δράμα είναι ότι η Ανανεωτική πτέρυγα, ως μειοψηφούσα, είναι πολύ «μαζεμένη» και επιφυλακτική. Πόσο συχνά βλέπετε παρεμβάσεις του Παπαγιαννάκη, σε οποιοδήποτε θέμα; Τον έχετε ακούσει ποτέ να μιλάει π.χ. για το άρθρο 16 ή για τις καταλήψεις; Υποψιάζομαι ότι αποφεύγει να πολυμιλάει διότι διαφωνεί με την ηγετική ομάδα. Έτσι όμως η πολιτική σκηνή στερείται μιά πολύτιμη φωνή. Μήπως θα ήταν καλύτερα για τη χώρα αν η ανανεωτική πλευρά σχημάτιζε μιά ξεχωριστή οντότητα μέσα στα πλαίσια του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά διακριτή από το Συνασπισμό έτσι ώστε να μπορεί να εκφράζεται πιό ελεύθερα; Το πάλαι ποτέ ΚΚΕ εσ. ήταν μεν μικρό αλλά εμπλούτιζε σημαντικά τον πολιτικό διάλογο (θέση υπέρ της ΕΟΚ, κτλ.).

Το βαθύτερο πρόβλημα του χώρου αυτού είναι ότι, σε αντίθεση με το ΚΚΕ, δεν έχει σαφή πρόταση για το τι κοινωνία επιθυμεί. Ο κομμουνισμός έχει απορριφθεί. Ο σοβιετικός σοσιαλισμός έχει απορριφθεί. Τι μοντέλο κοινωνίας προτείνει ο χώρος αυτός και σε τι διαφέρει από τη δυτικοευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία που επαγγέλλεται το ΠΑΣΟΚ; Τι όραμα έχει για τη χώρα; Μέχρι να απαντήσει στα ερωτήματα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει κόμμα διαμαρτυρίας.

Advertisement

Έπαιξε ρόλο το διαδίκτυο στην ήττα του Βενιζέλου;

Όταν βγήκαν εκείνες οι πρώτες δημοσκοπήσεις μετά τις εκλογές με 70% μπροστά τον Βενιζέλο, το διαδίκτυο ήταν νομίζω το πρώτο «ανάχωμα» στην επέλασή του. Υπήρχε τεράστια απόκλιση μεταξύ εκείνων των δημοσκοπήσεων και του κλίματος στο διαδίκτυο. Η συντριπτική πλειοψηφία των μπλόγκερς (Παπανώτας, Παλλαντζάς, Κούκιος, Κρόγιας, Χουβαρδάς, εγώ, και άλλοι) πήραν θέση είτε υπέρ ΓΑΠ είτε, τουλάχιστον, κατά ΒΒ. Βέβαια υπήρξαν και οι τηλεοπτικά μεταδοθείσες γκάφες (καφές Ρέλλου κτλ) και οι τοποθετήσεις επιφανών στελεχών του ΠΑΣΟΚ που βοήθησαν στη μείωση της απήχησής του. Είναι ελκυστική πάντως η σκέψη ότι και το διαδίκτυο έπαιξε κάποιο ρόλο ως ένας χώρος ανόθευτης έκφρασης απλών πολιτών, τουλάχιστον αυτών με πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Aισθάνομαι μεγάλη απογοήτευση για τη στάση της πανεπιστημιακής κοινότητας. Εκατοντάδες συνάδελφοι πήραν θέση υπέρ του Βενιζέλου (1, 2). Μήπως πρόκειται για τυφλή «συναδελφική αλληλεγγύη» ή για επιδίωξη αύξησης της ήδη μεγάλης πολιτικής εξουσίας των καθηγητών πανεπιστημίων στην Ελλάδα; Δεν έβλεπαν τα μεγάλα του ελαττώματα και την απουσία πολιτικών θέσεων που «κοινοί θνητοί» όπως ο Πάσχος Μανδραβέλης εντόπισαν με μεγάλη ευκολία;