x – Σημίτης Κωνσταντίνος
Α’ Πειραιά, ΠΑΣΟΚ
http://www.parliament.gr/synthesh/mp.asp?MPID=459
Περίληψη 70 σχολίων:
Μέσος όρος 13 βαθμών: 3.2
Α’ Πειραιά, ΠΑΣΟΚ
http://www.parliament.gr/synthesh/mp.asp?MPID=459
Περίληψη 70 σχολίων:
Μέσος όρος 13 βαθμών: 3.2
11 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 8:44 μμ
Ο Κώστας Σημίτης ότι και αν κάνει από εδώ και στο εξής,δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον σε εμένα.Θα κριθεί μέσα στον χρόνο,όχι από εμάς που τον βιώσαμε ως ενεργό Πρωθυπουργό και έχουμε τις μνήμες νωπές,αλλά από
τις ερχόμενες γενιές.
Σαφώς υπό ένα αντικειμενικό πρίσμα,η αξιολόγηση του είναι θετική.Με έντονα μεταρρυθμιστική διάθεση, ευρωπαϊκή ματιά και πλουραλισμό – σε αντίθεση με την ατολμία των μετέπειτα αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων και των 2 κομμάτων εξουσίας,ο Σημίτης κατάφερε να τοποθετήσει εαυτόν,στο χρονοντούλαπο της Ελληνικής πολιτικής Ιστορίας,ως μια μοναδική περίπτωση άσκησης της εκτελεστικής εξουσίας,διαφορετικής από ότι άλλο είχε προηγουμένως δοκιμαστεί.
Κύριο κατά τη γνώμη μου στοιχείο που τον κάνει μοναδική περίπτωση,είναι ότι κατάφερε να μεταδώσει στους πολίτες ένα αίσθημα υπερηφάνιας για την χώρα τους,μιας χώρας με πολλά προβλήματα που και ο ίδιος πάλεψε,πολλές φορές μάταια να επιλύσει.Ο Κώστας Σημίτης για πολλούς και διάφορους λόγους,άφησε το έργο του σαφέστατα ημιτελές.Πιστεύω ότι θα μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα.Όμως το ίδιο πράγμα που τον κατέστησε μοναδικό,τον έσπρωξε ταυτόχρονα στην έξοδο του από την εξουσία:η εθελοτυφλία και η στρογγυλοποίηση των συσσωρευμένων παθογενειών του Ελληνικού Κράτους από τη σύσταση του.
11 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 8:46 μμ
Όμως παρόλα αυτά Μαρία, δεν σημαίνει ότι δεν θα έχει και βαρυστομαχιά! Χώρια που φοβάμαι ότι το φίδι δεν το σκοτώνεις πατώντας την ουρά αλλά το κεφάλι…
Ξέρεις κάτι, βλέπω ότι όλο του υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης Σημίτη δεν μετέχει στο τωρινό ΠΑΣΟΚ. Αν, λέω, δεν βγουν τα κουκιά, αρχίζω να πιστεύω ότι δεν θα χρειαστεί διάσπαση (και) του ΠΑΣΟΚ για να επιτευχθεί συναίνεση αλλά αυτή ήδη έχει γίνει…
11 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 9:36 μμ
Αδυνατώ να δώσω λογική εξήγηση σε αυτό που έγινε, αλλά προσωπικά δε με πείθει η «δήθεν» (?) επιμονή του Σημίτη να μπει επικεφαλής στο Επικρατείας. Σε ολόκληρη τη θητεία του ως πρωθυπουργός διατηρούσε χαμηλό προφίλ. Δεν είχε κάποιο σοβαρό λόγο να δείξει αλαζονία τώρα, σε μια ηλικία συνταξιοδότησης.
11 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 9:41 μμ
Επι Σημιτη αρχισα να ψηφιζω ΠΑΣΟΚ αντι για Συνασπισμο. Αν και θα ηθελα πολυ να ψηφισω καποια στελεχη, οπως την Αννα Διαμαντοπουλου, τον Ν. Μπιστη, μου ειναι αδυνατον να τους ψηφισω, μετα την προσφατη αμετροεπη σταση του Γιωργακη απεναντι στον Σιμητη.
11 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 11:17 μμ
Τώρα τίνος η στάση είναι αμετροεπής είναι άλλο θέμα…. Πάντως την επίσημη εκδοχή δεν την έχει διαψεύσει η πλευρά Σημίτη
11 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 11:40 μμ
ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΝΤΕΡΜΠΥ?
12 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 3:28 πμ
Μια πιθανή εξήγηση είναι η εξής: ο κ. Σημίτης σκόπιμα προσποιήθηκε ότι θέλει οπωσδήποτε να είναι στο ψηφοδέλτιο επικρατείας για να τον κόψει ο ΓΑΠ, να δείξει πυγμή, και ο κόσμος να πει: ΜΠΡΑΒΟ! Αυτόν θέλουμε για πρωθυπουργό. Θυσιάστηκε δηλαδή για το καλό του κόμματος. 🙂
12 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 6:30 πμ
o simitis epsaxne epibrabeusi twn kubernisewn tou,sugrisimi me ton torino prothupourgo pou ton ekane roba sto parelthon,den to breike kai paei gia upsilotera axiomata!!!!opoios menei exw apo ti bouli….
12 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 9:37 πμ
Μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1981 και σαν υπουργός γεωργίας ο Σημίτης έλεγε στους αγροτικούς συνεταιρισμούς.
« Δεν μπορούμε να επικαλούμαστε μετά 1,5 χρόνο ότι η ΝΔ άφησε καμένη γη και ότι από εκεί υπεύθυνοι είμαστε εμείς. »
Κάτι που τα πολιτικά νομιστεράκια της ΝΔ δεν μπορούν να κατανοήσουν.
Όσες φορές ακούω ότι φταίει το ΠΑΣΟΚ θυμάμαι αυτά τα λόγια και ανακαλύπτω πολιτική φτώχια.
Το έργο του Σημίτη ούτε μειώνεται ούτε ο ίδιος σκοτώνεται πολιτικά .Η ΝΔ θα ήθελε να είχε ένα Σημίτη στις τάξεις της που τα μεγάλα προβλήματα λύνονταν εύκολα που για τους άλλους θα προκαλούσε πρόκληση .
Στη διακυβέρνηση του Σημίτη φυσικά υπήρχαν και λάθη παρόλα αυτά μπόρεσε και έβγαλε και στελέχη και οδήγησε τη χώρα πιο κοντά στη Ευρωπαϊκή οικογένεια .
Η κληρονομιά του Σημίτη είναι μεγάλη στη χώρα και στο ΠΑΣΟΚ .Στο μέλλον θα υπάρξουν πολιτικοί που θα εμφανιστούν σαν απόγονοι και κληρονόμοι του Σημίτη , μπορεί και από άλλα κόμματα αν κάποιος ξύπνιος θέλει να διεμβολίσει και να αποσπάσει το κεντρώο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ .
Σήμερα που ο Έλληνας έχει χαλαρή ταξική ιδεολογική συνείδηση με τη ευκολία που ψήφιζε το Σημίτη με την ίδια ευκολία μπορεί να ψηφίσει το ΣΥΡΙΖΑ ( Αυτό για να μην τρελαθούνε στο ΣΥΡΙΖΑ για τα διψήφια ποσοστά.)
Ο Γιώργος Παπανδρέου ρισκάρει την αυτοδυναμία δείχνει όμως που από καλό παιδί ανδρώνεται πολιτικά φτάνει αυτή η ενηλικίωση να μη συνοδεύεται και με πολιτική δυσλεξία
12 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 10:14 πμ
ΜΑΡΙΑ ΚΑΙ ΘΕΜΗ, ΛΕΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΑΤΑΝΙΚΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ? ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΣΚΕΦΘΕΙ, ΙΣΩΣ.
12 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 10:19 πμ
Νομίζω ότι ο Κ. Σημίτης επιθυμούσε από τον ΓΑΠ, λαμβάνοντας υπόψη όσα έχουν συμβεί μεταξύ τους (διαγραφή από Κ.Ο., κατηγορίες από τον περίγυρο του ΓΑΠ ότι υπονομεύει το ΠΑΣΟΚ κτλ.) να τον τιμήσει για το μέχρι τώρα έργο του και να του δώσει την 1η θέση στο επικρατείας.
Αν πιστέψουμε ότι τα γεγονότα συνέβησαν όπως περιγράφονται στο παρακάτω άρθρο
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4535829
τότε νομίζω ότι η στάση του Κ. Σημίτη είναι απόλυτα δικαιολογημένη και ο ΓΑΠ χρεώνεται με ένα ακόμη σοβαρό λάθος, απομακρύνοντας ουσιαστικά έναν άνθρωπο που έχει προσφέρει σημαντικό έργο.
24 Δεκεμβρίου, 2009 στο 7:34 μμ
Που είσαι μεγάλε Σημίτη!!!! που είσαι… αν δεν δεις το χειρότερο δεν τιμάς τον καλύτερο…
14 Φεβρουαρίου, 2010 στο 6:32 μμ
http://www.nytimes.com/2010/02/14/business/global/14debt.html
Wall St. Helped Greece to Mask Debt Fueling Europe’s Crisis
«In 2001, just after Greece was admitted to Europe’s monetary union, Goldman helped the government quietly borrow billions, people familiar with the transaction said. That deal, hidden from public view because it was treated as a currency trade rather than a loan, helped Athens to meet Europe’s deficit rules while continuing to spend beyond its means.
In Greece, the financial wizardry went even further. In what amounted to a garage sale on a national scale, Greek officials essentially mortgaged the country’s airports and highways to raise much-needed money.
Aeolos, a legal entity created in 2001, helped Greece reduce the debt on its balance sheet that year. As part of the deal, Greece got cash upfront in return for pledging future landing fees at the country’s airports. A similar deal in 2000 called Ariadne devoured the revenue that the government collected from its national lottery. Greece, however, classified those transactions as sales, not loans, despite doubts by many critics.»
15 Φεβρουαρίου, 2010 στο 1:55 μμ
Για το σχόλιο του Θέμη.
Από skai.gr
«Κρυφές συναλλαγές της Wall Street με τις ελληνικές κυβερνήσεις της περιόδου πριν την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ αλλά και μετά, αποκαλύπτουν οι New York Times, στην ιστοσελίδα τους.
Στόχος και τις δυο φορές, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ήταν η απόκρυψη από την Ευρώπη και τις αγορές, των μεγάλων ελλειμμάτων.
Όπως αναφέρεται, χαρακτηριστικά, η τακτική της Wall Street απέναντι στη χώρα μας επιδείνωσε την οικονομική κρίση, που ταρακουνά την Ελλάδα και το ευρώ, με το να διευκολύνει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να αποκρύπτουν το τεράστιο ύψος των χρεών τους.
Πιο συγκεκριμένα, το 2001 η ελληνική κυβέρνηση έλαβε προκαταβολικά χρήματα με τη μεσολάβηση της τράπεζας Goldman Sachs υποθηκεύοντας τα έσοδα από τα αεροδρόμια και τα διόδια των αυτοκινητόδρομων.
Η συμφωνία αυτή δεν πέρασε στα βιβλία εσόδων – εξόδων του ελληνικού κράτους, ενώ η προμήθεια της τράπεζας ανερχόταν στα 300 εκ. ευρώ.
Χαρακτηριστικά η New York Times αναφέρει ότι «αυτή η συμφωνία, που έμεινε κρυφή γιατί θεωρήθηκε ως συναλλαγματική συναλλαγή κι όχι ως δάνειο, βοήθησε την Αθήνα να πετύχει τους στόχους για το έλλειμμα που έθετε η Ευρώπη και να συνεχίσει να δανείζεται πάνω από τις δυνατότητες της».
Με την άνοδο στην εξουσία της ΝΔ, ο Γιώργος Αλογοσκούφης επέκρινε από το βήμα της Βουλής τη συμφωνία με τον αμερικανικό κολοσσό. Λίγο αργότερα προχώρησε σε αναθεώρηση της με επωφελείς όπως είπε για τον ελληνικό λαό αλλαγές.
Κύκλοι της κυβέρνησης, σχολιάζοντας το κείμενο των Times, έκαναν λόγο για ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ των οίκων αξιολόγησης.
Τα δύο σχέδια που εκπονήθηκαν από την Goldman Sachs ονομάστηκαν χαρακτηριστικά «Αριάδνη» και Αίολος».
Στο μεταξύ, ομάδα της Goldman Sachs ήρθε και τον περασμένο Νοέμβριο στην Αθήνα με μια σύγχρονη πρόταση προς την κυβέρνηση, που αδυνατούσε να πληρώσει τους λογαριασμούς της.
Η Ελλάδα δεν αποδέχθηκε την συγκεκριμένη πρόταση, ωστόσο η υπόθεση εξακολουθεί να εγείρει ερωτήματα για τον ρόλο της Wall Street στο μεγαλύτερο παγκόσμιο οικονομικό δράμα.
Σε άλλο άρθρο της η εφημερίδα η φιλοξενεί δηλώσεις του πρώην επικεφαλής της ΕΣΥΕ Μανώλη Κοντοπυράκη, σύμφωνα με τον οποίο η αναθεώρηση του ελλείμματος από το αρχικό 3,7% στο 12,7% οφείλεται αφενός στην υπεραισιοδοξία της κυβέρνησης της ΝΔ και αφετέρου στην πρόθεση του ΠΑΣΟΚ να της φορτώσει όλα τα βάρη για να καρπωθεί τα οφέλη από την ενδεχόμενη οικονομική ανάκαμψη.
Στωική αντιμετώπιση της κρίσης
Την πεποίθηση ότι η Ελλάδα θα ξεπεράσει την τρέχουσα κρίση με την «εθνική της υπερηφάνεια» και τη «διεθνή αξιοπρέπειά της» αλώβητες εκφράζει ο Βασίλης Βασιλικός σε άρθρο που δημοσιεύεται στη «New York Times».
Ο γνωστός συγγραφέας υποστηρίζει ότι «ο ελληνικός λαός έχει συνειδητοποιήσει τις διαστάσεις του προβλήματος και είναι αποφασισμένος να στηρίξει τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της κυβέρνησης». Προσθέτει ωστόσο ότι «η πρόκληση για τους διαμορφωτές της οικονομικής πολιτικής θα είναι να προωθήσουν μέτρα που θα κριθούν δίκαια και επομένως θα κερδίσουν τη στήριξη του λαού».»»
2 Μαΐου, 2010 στο 5:05 πμ
Greek statistics VS http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_2_02/05/2010_399578. ποιος ευθύνεται; Η Μαρία η Πενταγιώτισσα
13 Μαΐου, 2010 στο 4:13 μμ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_16_13/05/2010_400743
Κύριε διευθυντά
Στο φύλλο της εφημερίδας σας (2-5-2010) διάβασα το άρθρο του κ. Σημίτη με τον τίτλο «Το τίμημα της πελατειακής πολιτικής».
Καμιά αυτοκριτική για τα οκτώ χρόνια της δικής του πρωθυπουργικής θητείας, καμιά συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα της εποχής του «θολού και κακέκτυπου εκσυγχρονισμού», όπως τον αποκάλεσε ο Λαλιώτης, καμιά αναφορά στο Χρηματιστήριο, στο Κτηματολόγιο, στη Siemens, στο Βατοπέδι, στη διαπλοκή και τη διαφθορά που σημάδεψαν τη ζωή της χώρας και που ανάγκασαν τον ίδιο, μέσα στο Κοινοβούλιο, να διακηρύξει: «Αυτή είναι η Ελλάδα».
Γράφει ο κ. Σημίτης ότι η Ελλάδα πέτυχε μετά το 1974 να εξασφαλίσει σταθερότητα στη δημοκρατία της. Αν διαβάσει το βιβλίο του συνταγματολόγου καθηγητή Κώστα Χρυσογόνου, θα διαπιστώσει και ο ίδιος ότι η δημοκρατία για την οποία μιλάει δεν είναι άλλη από μια «ιδιωτική δημοκρατία», που «από τις πολιτικές δυναστείες κατέληξε στην κλεπτοκρατία». Κυρίαρχο στοιχείο της τριανταεξάχρονης δημοκρατίας –σε αυτή περιλαμβάνεται και η δική του– ήταν η κλεπτοκρατία. Θυμάμαι το άρθρο του Νίκου Νικολάου στην εφημερίδα σας, που έγραφε –χωρίς να διαψευστεί– ότι: «Το 2001 ο Πάγκαλος πήγε στον Σημίτη και του είπε ότι όλοι κλέβουν, κάτι πρέπει να γίνει· και ο Σημίτης τον άκουγε χωρίς απάντηση».
Θυμάμαι τη Βάσω Παπανδρέου, που στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ δήλωσε ότι «αρκετοί σύντροφοι και συντρόφισσες πλούτισαν, κατά τα χρόνια της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, σε βάρος του ελληνικού λαού», και κανένας δεν συγκινήθηκε.
Θυμάμαι επίσης τον Πάγκαλο που δήλωσε ότι «από το 2000 και μετά διαλύσαμε το κράτος και τη χώρα».
Ποιος ευθύνεται για όλα αυτά; Στην εποχή του σημιτικού «εκσυγχρονισμού» μπήκαν οι βάσεις για τη χρεοκοπία της χώρας. Ηρθε, στη συνέχεια, ο άλλος «μεταρρυθμιστής», ο Καραμανλής ο Β΄, και αποδιέλυσε τα πάντα. Και οι δύο αυτοί κύριοι έπρεπε να λογοδοτήσουν ενώπιον του ελληνικού λαού. Ο πρώτος μάς δίνει σήμερα, με βιβλία και με άρθρα, νουθεσίες για το τι πρέπει να κάνουμε –και μας προκαλεί–, ο δεύτερος, βυθισμένος στην ένοχη σιωπή του, απολαμβάνει τα πλούσια αγαθά του στα στέκια του Κολωνακίου και της Ραφήνας. Αλλά είπαμε: αυτή είναι η Ελλάδα. Γράφει επίσης –εντελώς αόριστα– ο κ. Σημίτης ότι οι κυβερνήσεις αυτής της περιόδου «απέφυγαν ρήξεις και αναγκαίες αλλαγές και ανέτρεψαν βήματα προόδου».
Για ποιες «ρήξεις» και για ποιες «αλλαγές» τολμάει και κάνει λόγο ο κ. Σημίτης; Ακούμε αυτές τις λέξεις εδώ στην Ηπειρο και καταλαμβανόμαστε από αηδία, για όλη την περίοδο της λεγόμενης «μεταπολίτευσης», ιδιαίτερα δε για τη σημιτική περίοδο. Δίσεκτα για μας τους Ηπειρώτες εκείνα τα χρόνια.
Ηταν τότε –το έτος 2000– που δύο θλιβεροί πρωθυπουργικοί κομπάρσοι, υφυπουργοί Γ. Δρυς και Απ. Φωτιάδης, «με κυβερνητική εντολή» –αν δεν την έδωσε ο ίδιος ο κ. Σημίτης, ας ρωτήσει τον Σωκράτη Κοσμίδη– ρωτούσαν τους νομικούς τους συμβούλους αν ισχύει το από 30-4-1926 διάταγμα της δικτατορίας του Παγκάλου, που επανέφερε στην περιοχή μας τα φιρμάνια του σουλτάνου και το καθεστώς της τουρκοκρατίας, ή ο νόμος 1473/1984 (άρθρα 37 και 47), που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ, κατάργησε αυτό το φασιστικό καθεστώς και επανέφερε τη συνταγματική τάξη και τη νομιμότητα στην Ηπειρο. Και όταν οι σύμβουλοί τους γνωμοδότησαν –οι ίδιοι γνωμοδότησαν και για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου– ότι ισχύει το πρώτο, έσπευσαν να κάνουν «δεκτή» τη γνωμοδότησή τους και μας κράτησαν –μας κρατάνε ακόμη– στο πηχτό σκοτάδι του μεσαίωνα.
Ο κ. Σημίτης, λοιπόν, και όσοι τότε τον περιστοίχιζαν, δεν έχουν το δικαίωμα να μιλάνε για δημοκρατία.
Βγαίνουν όμως με άρθρα και μας προκαλούν. Καλά κάνουν, αφού, όπως γράφει στη «Μεγάλη παρακμή» ο Δημήτρης Τσάτσος, «για κάφρους μας περνάνε οι πολιτικές παρατάξεις εμάς τους Ελληνες». Επιβεβαιώνουν με τη στάση τους τον Χάουαρντ Ζιν, που στις «Διακηρύξεις Ανεξαρτησίας» επισημαίνει: «Οι αντιπροσωπευτικές κυβερνήσεις χρησιμοποιούνται από τους ισχυρούς μιας κοινωνίας ως ένα δημοκρατικό σωματείο, προκειμένου να ελέγχεται η κοινωνία». Τέτοιες, δυστυχώς, ήταν οι κυβερνήσεις του κ. Σημίτη.
Σπυρος Εργολαβος – Φιλόλογος – συγγραφέας
16 Μαΐου, 2010 στο 9:04 μμ
Συνέντευξη στο Πρώτο Θέμα:
http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=68723
17 Μαΐου, 2010 στο 10:31 πμ
Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο Σημίτης δεν χρεοκόπησε τη χώρα .Αυτό σημαίνει ότι οι ευθύνες δεν μπορεί να είναι ίδιες. Η διακυβέρνηση του χαρακτηρίζεται από θετικό πρόσημο.
Σίγουρα υπήρχε διαφθορά αλλά η διαφθορά του ΠΑΣΟΚ ήταν νομοτελειακή όπως κάθε κόμμα που βρισκόταν για πολλά χρόνια στην εξουσία.
Η αλλαγή θα μπορούσε να πεις ήταν αναγκαία αλλά στη περίπτωση μας αποδείχθηκε καταστροφική γιατί όπως αποδείχθηκε η ΝΔ και ο αρχηγός της αποδείχθηκαν πολλοί λίγοι για να μπορέσουν να χαράξουν τις διορθωτικές πορείες , αλλά αντίθετα εμφανίστηκαν σαν τρομοκράτες και έβαλαν δυναμίτη στη Ελληνική Δημοκρατία και πρόδωσαν την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων εταίρων μας .
Με τα 300 δις πολύ λίγα πράγματα μπορείς να κάνεις . Το ότι υπήρξε καθυστέρηση αυτό είναι ψέμα , γιατί όταν πια είσαι χρεωμένος μέχρι το λαιμό οι απέναντι σε αφήνουν στο τραπέζι από ευγένεια λόγω ίσως της ιστορίας σου και της πολιτιστικής σου κληρονομιάς, πράγμα που εσύ δεν τιμάς.
Τώρα οι περιστάσεις απαιτούν να φανούμε γενναίοι και στο τιμόνι να έχουμε ανθρώπους με πυγμή και ξύπνιους όχι μόνο να χρησιμοποιούμε το αίσθημα της όρασης που μας χρησιμεύει να παρακολουθούμε τα γεγονότα αλλά και της όσφρησης για να προλαβαίνουμε τα δυσάρεστα αλλά και της ακοής να μάθουμε δηλαδή και να ακούμε.
Από τη κρίση δεν θα μας βγάλει κανείς παρά μόνο εμείς είτε το καταλάβουμε τώρα είτε σε 50 χρόνια . Από όλη αυτή την ιστορία πρέπει να βγούμε σοφότεροι .
Θα ήθελα να πω στη Κατσέλη από το λόγο της πρέπει να καταργήσει της λέξεις ας και αν είναι υπουργός και πρέπει γρήγορα και αποτελεσματικά να διαμορφώθει αναπτυξιακό περιβάλλον είτε μπορεί είτε όχι.
24 Μαΐου, 2010 στο 4:11 πμ
Η ιστορία θα τον θυμάται για 2 μεγάλα λάθη:
1. To λάθος του να συγκαλύψει τα σκανδαλα του χρηματιστηρίου
2. Το λάθος να βάλει την Ελλάδα στη νομισματική ένωση (με 1002 μαγειρέματα) και χωρίς προστασία του καταναλωτή από το περασμα στο euro (στην ουσία οδήγησε στη ληστρική αφαίμαξη μισθών )
και για 2 μεγάλες υποχωρήσεις:
1. Nύχτα Ιμίων
2. Φοβήθηκε να πει την αποψη του για τους Ολυμπιακους αγώνες (ήταν αντίθετος στη διεκδίκηση) επομένως χρεωνεται μαζί με όλους τους άλλους την εγκληματική και μονόπλευρη οκταετή αφοσίωση της χώρας στην προετοιμασία των ολυμπιακών αγώνων και στην παραμέληση κάθε αλλης διεξόδου ανάπτυξης που ασφαλως μας οδήγησε στην καταστροφή
24 Μαΐου, 2010 στο 9:28 πμ
Δεν πρέπει να χαρακτηρίσουμε λάθος την προσπάθεια και τον αγώνα που έκανε ώστε να μοιρασθούμε τις τύχες μας με τους Ευρωπαίους εταίρους μας.
Η πλήρης και εγκληματική ανικανότητα του Καραμανλή να διαχειριστεί την υπάρχουσα κατάσταση είναι η αιτία της κατάρρευσης της χώρας.
Όσο αναφορά τα μαγειρέματα είναι ο συνήθης πολιτικός θόρυβος που ο Καραμανλής και ο Αλογοσκούφης δημιούργησαν για να κρύψουν την πολιτική τους ανεπάρκεια.
Για το χρηματιστήριο φέρει ευθύνη ο ίδιος και η κυβερνησή του , αλλά και ο Καραμανλής με το τρόπο του συγκάλυψε το σκάνδαλο γιατί προετοιμαζόταν αυτός και οι ομοιοί του να αρπάξουν τα κρατικά χρήματα.
Δεν ενδιαφερόντουσαν να αποδώσουν δικαιοσύνη . Πράγμα που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνει η σημερινή κυβέρνηση .
24 Μαΐου, 2010 στο 9:34 πμ
Πρέπει αντικειμενικά να διερευνηθει και να καταλογιστούν ευθύνες όχι μόνο στη Κυβέρνηση Καραμανλη αλλά και στη Τράπεζα της Έλλαδος που ενώ ήξερε δεν ειδοποίησε έγκαιρα παρά μόνο λίγο πριν αλλάξει χέρια η πολιτική εξουσία. Σαν Πόντιος Πιλάτος ο Παπαδήμας έφυγε ήσυχα και κρύφτηκε στην αγκαλιά της Ευρωπαικής τράπεζας.
27 Μαΐου, 2010 στο 2:59 μμ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=13496948
«Πέφτει απ’ τα σύννεφα» ο πρώην πρωθυπουργός. Μπορεί να μην ήξερε για τα ατομικά λαδώματα αλλά δεν πιστεύω ούτε στιγμή ότι δεν ήξερε για χρήματα που κατέληγαν στα κομματικά ταμεία.
27 Μαΐου, 2010 στο 5:39 μμ
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4576698
28 Μαΐου, 2010 στο 12:42 πμ
Ο Μαντέλης πρέπει να διωχθεί ποινικά και να δημευτεί η περιουσία του , όχι μόνο γιατί τα πήρε , αλλά υπάρχει ομολογία ότι ξόδεψε 200.000 ευρώ για προεκλογικό αγώνα , ακόμα και για λόγους ηθικής έβαλε την υπογραφή του για να κλείσει η ΕΛΒΗΛ ανοίγοντας το δρόμο σε ΙΝΤΡΑΚΟΜ και SIEMENS .
28 Μαΐου, 2010 στο 12:50 πμ
Πιστευω οτι ηταν ο καλυτερος πρωθυπουργος της Ελλαδας, αρχηγος ενος απο τα χειροτερα κομματα της Ευρωπης.
Ζητημα αν τον στηριζε το 1/3 του ΠΑΣΟΚ.
Το λαθος του ηταν που ανεχτηκε την διαφθορα.
Πιστευω ομως οτι δεν ειχε την στηριξη στο κομμα του να την πολεμησει. Οπως αποδειχθηκε και πολλοι απο αυτους που τον στηριζαν ηταν διεφθαρμενοι.
Σε καποια αλλη χωρα πιθανως , εφοσον δεν μπορουσε να ελεγξει το κομμα του , θα ειχε παραιτηθει. Στην Ελλαδα ομως, καλως δεν το επραξε. Φανταζομαι τι θα γινοταν με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρεα στην εξουσια και τον Τζοχατζοπουλο στη πρωθυπουργια!!!
Βαθμος 4,5
28 Μαΐου, 2010 στο 8:53 πμ
Τον (βασικό) μισθό μας (Ιδιωτικών Υπαλλήλων), όταν άλλαξε η δραχμούλα σε ευρώ, τον άφησε ί δ ι ο!!!!!
(εν αντιθέσει με όλα, που «ανέβηκαν»-ακρίβηναν τρεις (3) φορές επάνω!!!!!!!!!!!!!!!).
25 Αυγούστου, 2010 στο 9:57 πμ
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artId=350175&dt=25/08/2010
Μιλάνε όλοι μιλάνε και οι… πρώην πρωθυπουργοί. Τα λάθη τα δικά του και του Καραμανλή πληρώνει ο ΓΑΠ. Κι αν θέλει να πει κάτι, να πει για την εκτόξευση του δημοσίου χρέους…