Μιχάλη συγχαρητήρια για την εκλογή σου, επιτέλους μία πραγματικά προοδευτική και δημοκρατική φωνή στο κοινοβούλιο.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς από τη Φλώρινα.
Λυπάμαι βέβαια για αυτήν την κατάσταση στον Συν, είχαμε ένα ΚΚΕ, δεν μας έφτανε, αποκτήσαμε και δεύτερο. Δυστύχως τον ΣΥΝ(ΣΥΡΙΖΑ) τον θεωρώ καμένο σαν χώρο, αυτοχεριάστηκε με την εκλογή Αλαβάνου.
Ποιός είπε οτι το κοινοβούλιό μας δεν έχει «πράσινο» βουλευτή;
Μια από τις καλύτερες στιγμές του Βουλευτή. 5αράκι τρελό!
ΟΜΙΛΙΑ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
(30/9/2007 – κείμενο από τα πρακτικά της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είπε ο Πρωθυπουργός ότι βλέπει για το μέλλον
-και το θεωρεί προτεραιότητα της Κυβέρνησής του- τη συμπόρευση του
περιβάλλοντος με την ανάπτυξη. Εγώ δεν το καταλαβαίνω αυτό. Εκείνο που
γνωρίζω είναι ότι όλοι όσοι ασχολούνται μ’ αυτά τα ζητήματα σοβαρά, μιλάνε
για την εκ των προτέρων ένταξη της οικολογίας και της προστασίας του
περιβάλλοντος ως πτυχής όλων των πολιτικών που ασκούνται από μία
κυβέρνηση και για την εκ των προτέρων καταβολή του κόστους, που δεν είναι
μόνο οικονομικό όπως καταλαβαίνετε, για να γίνει η ανάπτυξη.
Και θα σας πω τι εννοώ με αυτό, γιατί φαίνεται λίγο θεωρητικό. Μας είπε ο
κύριος Πρωθυπουργός ότι θα δώσει 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ για το
περιβάλλον. Αναζήτησα περί τίνος πρόκειται. Δυστυχώς, δεν βρήκα
λεπτομέρειες. Θα σας πω, λοιπόν, χονδρικά. Περίπου τα 500 εκατομμύρια
είναι για έργα προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και της ρύπανσης
κ.λπ. και τα τέσσερα είναι για έργα αποχετευτικά και άλλα πολλά και διάφορα, αποκατάσταση χωματερών κ.λπ. Δηλαδή, για να αποκατασταθούν οι ζημιές που έκανε η έως τώρα ανάπτυξη, η οποία δεν είχε κάνει τις σωστές
επενδύσεις για τις αποχετεύσεις, για τις χωματερές, για τα σκουπίδια κ.λπ.
Εξάλλου, μικρό τμήμα είναι αυτό. Δηλαδή, η αβελτηρία, η κακή ανάπτυξη, η
«φθηνιάρικη» ανάπτυξη, η φθηνή ανάπτυξη που κάναμε μέχρι τώρα, μας
στοίχισε 4 δισεκατομμύρια ευρώ. Και είναι ένα μικρό τμήμα, γιατί θα μπορούσαμε να βρούμε και άλλα κόστη πολύ υψηλά.
Θα ήθελα να περάσω σε κάποια πολύ συγκεκριμένα ζητήματα που εκκρεμούν είτε περιλαμβάνονταν είτε όχι στις δηλώσεις του κυρίου Πρωθυπουργού. Θα τα πω λίγο τηλεγραφικά, δυστυχώς, λόγω του χρόνου και ελπίζω να βγουν από εκεί και κάποιες προτάσεις, γιατί μας ζητάνε και προτάσεις.
Πρωτόκολλο του Κιότο. Κύριοι της Κυβέρνησης, δεν τηρούμε τις υποχρεώσεις μας και το ξέρετε. Ήδη έχουμε ξεπεράσει τα όρια που έχουμε συμφωνήσει στην εκπομπή αερίων. Γνωρίζετε ότι κάμποσα εκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του άνθρακος εξεπέμφθησαν από τις πυρκαγιές και θα προσμετρηθούν στο λογαριασμό της χώρας μας και επομένως, θα επιβαρύνουν εκείνους που θα ψάξουν να αγοράσουν «δικαιώματα ρύπανσης»; Φοβερός όρος, αλλά έτσι λέγεται. Το ξέρετε; Το έχετε προβλέψει; Έχετε σκεφθεί τι θα κάνετε; Δενακούσαμε.
Υπογράψατε για το Κιότο ένα πρόγραμμα δράσης και συμφωνίες στην
Ευρωπαϊκή Ένωση για την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα.
Λίγες μέρες μετά δίνετε σωρηδόν άδειες για παραγωγή ηλεκτρισμού από
λιγνίτη και εισαγόμενο λιθάνθρακα. Σχιζοφρένεια; Αδιαφορία; Έλλειψη
συντονισμού; Θα ήθελα μία απάντηση.
Συμφωνήσαμε όλοι. Νομίζω ότι πρέπει να προωθήσουμε τις ανανεώσιμες
πηγές ενέργειας. Μην τις πω στη σειρά τους και ποιες είναι. Επικρατεί
διοικητικό χάος, νομοθετική ασάφεια και οικονομική τρέλα, δηλαδή το να θες να κάνεις φωτοβολταϊκά με μικροεπιχειρήσεις του ενός στρέμματος ο
καθένας. Αυτό δεν το έχω ξανακούσει ποτέ. Θα έπρεπε να δούμε πού θα
οδηγήσει αυτή η ιστορία.
Βιοκλιματική αρχιτεκτονική, για να εμποδίσουμε την εκπομπή από τα σπίτια,
γιατί ένα μεγάλο μέρος ήρθε από τα σπίτια, από τις κατοικίες, από τα κτήρια.
Πού είναι η εφαρμογή της; Θα εφαρμοστεί στην Ηλεία και στα καμένα; Πάτε
να αποκαταστήσετε τα κτήρια, χωρίς να σκεφθείτε ότι θα μπορούσατε εκεί
τουλάχιστον να δοκιμάσετε. Υπάρχουν τέτοιες λύσεις και είναι και φθηνές
λύσεις και έγινε και ειδικό συνέδριο στην Αθήνα. Σας τα προτείνει και το
Τ.Ε.Ε.. Τίποτα και περί αυτού. Απλώς λέτε ότι θα δώσετε λεφτά σε τοπικούς
εργολάβους. Καλό ακούγεται. Να δούμε τι αποτέλεσμα θα δώσει.
Πυρκαγιές και δάση, η καταστροφή του καλοκαιριού. Τα κάνατε μούσκεμα
στην πρόληψη, στην καταστολή, στην αποκατάσταση και στην ανάπτυξη και
από αντίληψη και από έλλειψη πολιτικής. Πολύ τηλεγραφικά θα τα αναφέρω
και σαν προτάσεις πλέον.
Δασικοί χάρτες. Θα δημοσιευθούν ή όχι αύριο, κύριοι της Κυβέρνησης; Αν σας
εμποδίζει κάποιος νόμος, μπορείτε να φέρετε εδώ πέρα πρόταση και να τον
καταργήσουμε. Εγώ θα ψηφίσω την κατάργηση. Γιατί αν δεν γίνουν δασικοί
χάρτες, δεν γίνεται δασολόγιο.
Ενιαίος φορέας πυρόσβεσης και προστασίας των δασών. Παλαιό σχέδιο της
Βουλής. Να το επικαιροποιήσουμε. Δεν ακούσαμε τίποτα.
Οικοδόμηση εκτός σχεδίου. Θα απαγορευθεί. Είμαστε η μόνη χώρα στην
Ευρώπη στην οποία επιτρέπεται η οικοδόμηση εκτός σχεδίου.
Οικοδομικοί συνεταιρισμοί. Άντρα διαφθοράς και πίεσης απέναντι στους
πολιτικούς. Αν δεν μπορείτε να τα καταργήσετε με νόμο, απογαλακτίσατε τη
διοίκηση και την πολιτική από τις πιέσεις τους. Υπάρχουν τρόποι για να γίνει
αυτό, όπως θα έπρεπε, επίσης, να απογαλακτίσετε και να
ανεξαρτητοποιήσετε το ελληνικό κράτος από την οθωμανική αυτοκρατορία, μη αναγνωρίζοντας, επιτέλους, τίτλους και δικαιώματα που έρχονται από τότε, είτε είναι της Εκκλησίας –και επικαλείται πάρα πολλά- είτε ιδιωτών είτε
φτιάχνονται τώρα με κυκλώματα πλαστών εγγράφων στην Κωνσταντινούπολη και εδώ.
Ειδική μέριμνα για τα περιαστικά δάση και τους ελεύθερους χώρους. Άστε τα
περί ελληνικού και τα ολίγον εδώ και τα ολίγον εκεί. Όλοι οι υπάρχοντες
ελεύθεροι χώροι της Αθήνας, εάν πρασινίσουν εντελώς και δεν κτίσουμε ούτε ένα τετραγωνικό εκατοστό και μετά διαιρέσουμε αυτούς τους χώρους με το σύνολο των κατοίκων, θα βρούμε ένα δείκτη που είναι τρεις με τέσσερις φορές χαμηλότερος από την τελευταία πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Επομένως, δεν υπάρχει θέμα αξιοποιήσεως των ελευθέρων και πράσινων
χώρων. Υπάρχει θέμα να γκρεμιστούν πράγματα, για να γίνουν νέοι χώροι.
Το είχε πει κάποτε και ο Τσαρούχης και νομίζω ότι πρέπει να το πούμε:
Ευεργέτες κάποτε θα θεωρούνται αυτοί που γκρεμίζουν.
Εγώ θα σας έβαζα μια γενική αρχή: Κανείς δεν θα έχει το δικαίωμα να κτίσει
οτιδήποτε στην Αθήνα και σε άλλες πυκνοκατοικημένες πόλεις της χώρας
μας, εάν πρώτα δεν γκρεμίσει. Και αυτό να αφορά και το δημόσιο και τους
Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που για «καλούς» λόγους «τρώνε»
διάφορα άλση από εδώ και από εκεί, βεβαίως, την Εκκλησία και, βεβαίως,
τους ιδιώτες.
Αποσύρατε την πρόταση αναθεώρησης του άρθρου 24. Δεν χρειάζεται
περαιτέρω συζήτηση περί τούτου.
Προστατευόμενες περιοχές. Είπαν και άλλοι συνάδελφοι –και δεν θα επιμείνω
πολύ- πού είναι οι διαχειριστικές αρχές, τι κάνουν, ποια είναι η στελέχωσή
τους, ποια είναι τα οράματά τους, ποια είναι η προσβασιμότητα για τους
πολίτες να είναι χρήσιμες. Όμως, χρήσιμες με αυτήν την έννοια και όχι με την έννοια της «αξιοποίησης». Υφίστανται συνεχείς απειλές -τις ακούμε- για
αποχαρακτηρισμούς και για δημόσια έργα.
Τα νερά και η ποιότητά τους. Πάλι με τίτλους θα τα αναφέρω. Τον Αχελώο
επιμένετε να τον εκτρέψετε; Τα δέλτα των ποταμών θα τα απαλλάξετε από τις απειλές που υφίστανται όλα σήμερα; Για τη νιτρορύπανση, που είχε διαλύσει κυριολεκτικά τη γεωργία και τους κατοίκους που δεν έχουν να πιουν σε
πολλές περιοχές της χώρες, θα κάνετε κάτι πιο ειδικό; Την Κορώνεια θα
μπορέσουμε να την αποκαταστήσουμε; Μας λένε ότι θέλει δέκα χρόνια. Έχετε
αναθέσει το έργο της προστασίας της και της ενδεχόμενης ανάκαμψής της σε
κάποιες τοπικές αρχές –να μην τις χαρακτηρίσω- που ασχολούνται με το
βιβλίο ιστορίας και τα τηλεπαράθυρα, ενώ υπάρχουν τριάντα εκατομμύρια
ευρώ διαθέσιμα για να γίνουν έργα αποκατάστασης. Τίποτα δεν έγινε. Να
αφαιρέσετε τις αρμοδιότητες απ’ αυτές τις αρχές. Να τελειώνουμε!
Να πάρετε μέτρα για τη σπατάλη του νερού, είτε αυτό αφορά την εντατική
γεωργία είτε αφορά το «κιτσαριό» των πισινών από εδώ και από εκεί.
Να πάρετε μέτρα για την προστασία της θάλασσας. Το Μπουργκάς –
Αλεξανδρούπολη σημαίνει δεκάδες πετρελαιοφόρα που θα πηγαινοέρχονται
στο Αιγαίο πάνω – κάτω. Θα το σκεφθούμε. Θα κάνουμε –λέει- μελέτες. Τις
κάνατε;
Αέρας. Ποιότητα, μετρήσεις, συναγερμοί. Στο Στρασβούργο τρεις φορές έχει
γίνει συναγερμός και έχουν πάρει μέτρα κατά των βιομηχανιών και της
κυκλοφορίας των αυτοκινήτων, όταν κάποιοι ρύποι ξεπέρασαν τα όρια. Η
Αθήνα είναι καλύτερη; Πότε είδατε μια απαγόρευση, μια παρέμβαση του
κράτους;
Για τις πόλεις μας, τους ελεύθερους χώρους και το πράσινο τα είπαμε.
Η δικτατορία της ιδιωτικής αυτοκίνησης. Ποια μέτρα θα πάρετε;
Η βιοκλιματική αρχιτεκτονική τουλάχιστον για το δημόσιο. Η δημόσια υγεία. Η νομοθεσία για τα χημικά θα αρχίσει να εφαρμόζεται; Η Ελλάδα την
καταπολέμησε εντονότατα. Το εξασθενές χρώμιο φτάνει στο κέντρο της
Αθήνας. Τα αιωρούμενα σωματίδια προκαλούν χιλιάδες νεκρούς. Τα
μεταλλαγμένα είδη είναι στα σούπερ μάρκετ χωρίς κανέναν έλεγχο και
έρχονται και άλλα. Πώς θα εφαρμόσουμε τη νομοθεσία για την παραχωρητική
ευθύνη, για την «πράσινη» ποινικοποίηση, όπως λένε στην Ευρώπη, τη
σχέση με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις κ.λπ.. Είναι τεράστια ζητήματα που
θέτουν θέματα επιλογών, πολιτικής εφαρμογής, ελέγχων και συνολικής
λειτουργίας του κράτους. Για αυτό εμείς είχαμε ζητήσει αυτόνομο Υπουργείο
Περιβάλλοντος. Όχι για κανέναν άλλο λόγο.
Μας είπε ο κ. Σουφλιάς να περιμένουμε να τελειώσουν τα μεγάλα έργα και
τότε θα το σκεφτεί. Ακριβώς αυτό τρέμουμε.
Για όλους αυτούς τους λόγους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως
καταλαβαίνετε, δεν μπορούμε να παράσχουμε ψήφο εμπιστοσύνης στην
Κυβέρνηση.
Ένα μπράβο στον κ. Παπαγιαννάκη για τη στάση του στις πρόσφατες «αναταραχές» στα πανεπιστήμια (1, 2, 3).
Από τους λίγους σοβαρούς ανθρώπους στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τη βουλή γενικότερα.
Ενας καλός τρόπος για να τιμήσουμε κάποιους ανθρώπους είναι να καθήσουμε μόνοι μας, με τον εαυτό μας και να σκεφθούμε. Αν πάλι αυτό είναι δύσκολο, θα μπορούσαμε να πάρουμε τα γραπτά και τις ρήσεις ανθρώπων σαν του Παπαγιαννάκη και να τα διαβάσουμε ξανά και ξανά…
Κρίμα πρώτα γιατί ήταν νέος και δεύτερον γιατί είχε να προσφέρει στη πολιτική. Από τις πιο υγιείς φωνές στην Αριστερά, από τα αξιολογότερα στελέχη του Κοινοβουλίου.
Δεν θέλω να πω τίποτα για τον πολιτικό Παπαγιαννάκη. Πολλοί μίλησαν σήμερα γι αυτόν, και οι απ’εδώ και οι απ’εκεί, τονίζοντας τις πολιτικές του αρετές. Μια από τις λίγες φορές που αισθανόσουν πως ούτε οι απ’εδώ ούτε οι απ’εκει λένε ψέμματα και κούφια λόγια.
Όμως με τον Μιχάλη είμαστε μαζί στο στο Βαρβάκειο, από το 53 ως το 59. Στο ίδιο τμήμα, δηλ. στην ίδια αίθουσα, κάθε μέρα. Καθόταν πάντα στο πρώτο θρανίο, μαζί με τον Αλέκο τον Καλοφωλιά, και το χέρι του υψωνόταν για απάντηση, πριν καλά-καλά τελειώσει την ερώτηση του ο Καθηγητής. Έβλεπες ένα παιδί με γνώση και δίψα για μάθηση. Έτσι, σιγά-σιγά φθάσαμε από Γ2 να γίνουμε ΣΤ2. Εκεί χωρίσαμε. Αυτός πήγε στο Κλασικό κι εγώ στο Πρακτικό, μέχρι να τελειώσουμε τις γυμνασιακές σπουδές.
Μετά, αυτός στη Νομική, εγώ στη Φυσικομ/κή, μακριά μεν αλλά το όνομα του ακουγόταν πολύ στην περίοδο του αγώνα για το 114 και του 15% για την Παιδεία.
Μετά, όπως γίνεται συνήθως, η ζωή μας πήρε απ’εδώ κι απ’εκεί. Ξαναβρεθήκαμε όταν εγκαταστάθηκα στην Καλλιθέα, δίπλα σχεδόν στο πατρικό του.
Τέλος πάντων ήξερα από καιρό για το πρόβλημα του, αλλά ήλπιζα πως θα μπορούσε να Τον ξεγελάσει. Δυστυχώς δεν τα κατάφερε.
Μου φαίνεται πως μαζί του, έφυγε ένα κομμάτι της νιότης μου.
Καλό ταξίδι Μιχάλη.
Έφυγε ο πολιτικός και ο άνθρωπος, που με λίγα λόγια της νέας ελληνικής, απλοποιούσε την συνθετότητα της αριστεράς και την ανανέωνε έτσι στην πράξη. Κάτι λιγόστεψε μέσα μας. Γεια σου Μιχάλη.
28 Σεπτεμβρίου, 2007 στο 1:49 μμ
Μιχάλη συγχαρητήρια για την εκλογή σου, επιτέλους μία πραγματικά προοδευτική και δημοκρατική φωνή στο κοινοβούλιο.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς από τη Φλώρινα.
14 Οκτωβρίου, 2007 στο 11:46 μμ
Συγχαρητήρια και απο μένα, επιτέλους.
Λυπάμαι βέβαια για αυτήν την κατάσταση στον Συν, είχαμε ένα ΚΚΕ, δεν μας έφτανε, αποκτήσαμε και δεύτερο. Δυστύχως τον ΣΥΝ(ΣΥΡΙΖΑ) τον θεωρώ καμένο σαν χώρο, αυτοχεριάστηκε με την εκλογή Αλαβάνου.
18 Οκτωβρίου, 2007 στο 3:01 μμ
to mono pou boro
na po einai
th FOVERA POU TA LEEI!!!
distixos o laikismos tou syriza ton katapie kai ayton
3
21 Οκτωβρίου, 2007 στο 5:11 μμ
Απλός, άμεσος, ευθύς και ρεαλιστής.
βαθμός: άριστα 5
17 Ιανουαρίου, 2008 στο 2:10 μμ
Ποιός είπε οτι το κοινοβούλιό μας δεν έχει «πράσινο» βουλευτή;
Μια από τις καλύτερες στιγμές του Βουλευτή. 5αράκι τρελό!
ΟΜΙΛΙΑ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
(30/9/2007 – κείμενο από τα πρακτικά της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είπε ο Πρωθυπουργός ότι βλέπει για το μέλλον
-και το θεωρεί προτεραιότητα της Κυβέρνησής του- τη συμπόρευση του
περιβάλλοντος με την ανάπτυξη. Εγώ δεν το καταλαβαίνω αυτό. Εκείνο που
γνωρίζω είναι ότι όλοι όσοι ασχολούνται μ’ αυτά τα ζητήματα σοβαρά, μιλάνε
για την εκ των προτέρων ένταξη της οικολογίας και της προστασίας του
περιβάλλοντος ως πτυχής όλων των πολιτικών που ασκούνται από μία
κυβέρνηση και για την εκ των προτέρων καταβολή του κόστους, που δεν είναι
μόνο οικονομικό όπως καταλαβαίνετε, για να γίνει η ανάπτυξη.
Και θα σας πω τι εννοώ με αυτό, γιατί φαίνεται λίγο θεωρητικό. Μας είπε ο
κύριος Πρωθυπουργός ότι θα δώσει 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ για το
περιβάλλον. Αναζήτησα περί τίνος πρόκειται. Δυστυχώς, δεν βρήκα
λεπτομέρειες. Θα σας πω, λοιπόν, χονδρικά. Περίπου τα 500 εκατομμύρια
είναι για έργα προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και της ρύπανσης
κ.λπ. και τα τέσσερα είναι για έργα αποχετευτικά και άλλα πολλά και διάφορα, αποκατάσταση χωματερών κ.λπ. Δηλαδή, για να αποκατασταθούν οι ζημιές που έκανε η έως τώρα ανάπτυξη, η οποία δεν είχε κάνει τις σωστές
επενδύσεις για τις αποχετεύσεις, για τις χωματερές, για τα σκουπίδια κ.λπ.
Εξάλλου, μικρό τμήμα είναι αυτό. Δηλαδή, η αβελτηρία, η κακή ανάπτυξη, η
«φθηνιάρικη» ανάπτυξη, η φθηνή ανάπτυξη που κάναμε μέχρι τώρα, μας
στοίχισε 4 δισεκατομμύρια ευρώ. Και είναι ένα μικρό τμήμα, γιατί θα μπορούσαμε να βρούμε και άλλα κόστη πολύ υψηλά.
Θα ήθελα να περάσω σε κάποια πολύ συγκεκριμένα ζητήματα που εκκρεμούν είτε περιλαμβάνονταν είτε όχι στις δηλώσεις του κυρίου Πρωθυπουργού. Θα τα πω λίγο τηλεγραφικά, δυστυχώς, λόγω του χρόνου και ελπίζω να βγουν από εκεί και κάποιες προτάσεις, γιατί μας ζητάνε και προτάσεις.
Πρωτόκολλο του Κιότο. Κύριοι της Κυβέρνησης, δεν τηρούμε τις υποχρεώσεις μας και το ξέρετε. Ήδη έχουμε ξεπεράσει τα όρια που έχουμε συμφωνήσει στην εκπομπή αερίων. Γνωρίζετε ότι κάμποσα εκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του άνθρακος εξεπέμφθησαν από τις πυρκαγιές και θα προσμετρηθούν στο λογαριασμό της χώρας μας και επομένως, θα επιβαρύνουν εκείνους που θα ψάξουν να αγοράσουν «δικαιώματα ρύπανσης»; Φοβερός όρος, αλλά έτσι λέγεται. Το ξέρετε; Το έχετε προβλέψει; Έχετε σκεφθεί τι θα κάνετε; Δενακούσαμε.
Υπογράψατε για το Κιότο ένα πρόγραμμα δράσης και συμφωνίες στην
Ευρωπαϊκή Ένωση για την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα.
Λίγες μέρες μετά δίνετε σωρηδόν άδειες για παραγωγή ηλεκτρισμού από
λιγνίτη και εισαγόμενο λιθάνθρακα. Σχιζοφρένεια; Αδιαφορία; Έλλειψη
συντονισμού; Θα ήθελα μία απάντηση.
Συμφωνήσαμε όλοι. Νομίζω ότι πρέπει να προωθήσουμε τις ανανεώσιμες
πηγές ενέργειας. Μην τις πω στη σειρά τους και ποιες είναι. Επικρατεί
διοικητικό χάος, νομοθετική ασάφεια και οικονομική τρέλα, δηλαδή το να θες να κάνεις φωτοβολταϊκά με μικροεπιχειρήσεις του ενός στρέμματος ο
καθένας. Αυτό δεν το έχω ξανακούσει ποτέ. Θα έπρεπε να δούμε πού θα
οδηγήσει αυτή η ιστορία.
Βιοκλιματική αρχιτεκτονική, για να εμποδίσουμε την εκπομπή από τα σπίτια,
γιατί ένα μεγάλο μέρος ήρθε από τα σπίτια, από τις κατοικίες, από τα κτήρια.
Πού είναι η εφαρμογή της; Θα εφαρμοστεί στην Ηλεία και στα καμένα; Πάτε
να αποκαταστήσετε τα κτήρια, χωρίς να σκεφθείτε ότι θα μπορούσατε εκεί
τουλάχιστον να δοκιμάσετε. Υπάρχουν τέτοιες λύσεις και είναι και φθηνές
λύσεις και έγινε και ειδικό συνέδριο στην Αθήνα. Σας τα προτείνει και το
Τ.Ε.Ε.. Τίποτα και περί αυτού. Απλώς λέτε ότι θα δώσετε λεφτά σε τοπικούς
εργολάβους. Καλό ακούγεται. Να δούμε τι αποτέλεσμα θα δώσει.
Πυρκαγιές και δάση, η καταστροφή του καλοκαιριού. Τα κάνατε μούσκεμα
στην πρόληψη, στην καταστολή, στην αποκατάσταση και στην ανάπτυξη και
από αντίληψη και από έλλειψη πολιτικής. Πολύ τηλεγραφικά θα τα αναφέρω
και σαν προτάσεις πλέον.
Δασικοί χάρτες. Θα δημοσιευθούν ή όχι αύριο, κύριοι της Κυβέρνησης; Αν σας
εμποδίζει κάποιος νόμος, μπορείτε να φέρετε εδώ πέρα πρόταση και να τον
καταργήσουμε. Εγώ θα ψηφίσω την κατάργηση. Γιατί αν δεν γίνουν δασικοί
χάρτες, δεν γίνεται δασολόγιο.
Ενιαίος φορέας πυρόσβεσης και προστασίας των δασών. Παλαιό σχέδιο της
Βουλής. Να το επικαιροποιήσουμε. Δεν ακούσαμε τίποτα.
Οικοδόμηση εκτός σχεδίου. Θα απαγορευθεί. Είμαστε η μόνη χώρα στην
Ευρώπη στην οποία επιτρέπεται η οικοδόμηση εκτός σχεδίου.
Οικοδομικοί συνεταιρισμοί. Άντρα διαφθοράς και πίεσης απέναντι στους
πολιτικούς. Αν δεν μπορείτε να τα καταργήσετε με νόμο, απογαλακτίσατε τη
διοίκηση και την πολιτική από τις πιέσεις τους. Υπάρχουν τρόποι για να γίνει
αυτό, όπως θα έπρεπε, επίσης, να απογαλακτίσετε και να
ανεξαρτητοποιήσετε το ελληνικό κράτος από την οθωμανική αυτοκρατορία, μη αναγνωρίζοντας, επιτέλους, τίτλους και δικαιώματα που έρχονται από τότε, είτε είναι της Εκκλησίας –και επικαλείται πάρα πολλά- είτε ιδιωτών είτε
φτιάχνονται τώρα με κυκλώματα πλαστών εγγράφων στην Κωνσταντινούπολη και εδώ.
Ειδική μέριμνα για τα περιαστικά δάση και τους ελεύθερους χώρους. Άστε τα
περί ελληνικού και τα ολίγον εδώ και τα ολίγον εκεί. Όλοι οι υπάρχοντες
ελεύθεροι χώροι της Αθήνας, εάν πρασινίσουν εντελώς και δεν κτίσουμε ούτε ένα τετραγωνικό εκατοστό και μετά διαιρέσουμε αυτούς τους χώρους με το σύνολο των κατοίκων, θα βρούμε ένα δείκτη που είναι τρεις με τέσσερις φορές χαμηλότερος από την τελευταία πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Επομένως, δεν υπάρχει θέμα αξιοποιήσεως των ελευθέρων και πράσινων
χώρων. Υπάρχει θέμα να γκρεμιστούν πράγματα, για να γίνουν νέοι χώροι.
Το είχε πει κάποτε και ο Τσαρούχης και νομίζω ότι πρέπει να το πούμε:
Ευεργέτες κάποτε θα θεωρούνται αυτοί που γκρεμίζουν.
Εγώ θα σας έβαζα μια γενική αρχή: Κανείς δεν θα έχει το δικαίωμα να κτίσει
οτιδήποτε στην Αθήνα και σε άλλες πυκνοκατοικημένες πόλεις της χώρας
μας, εάν πρώτα δεν γκρεμίσει. Και αυτό να αφορά και το δημόσιο και τους
Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που για «καλούς» λόγους «τρώνε»
διάφορα άλση από εδώ και από εκεί, βεβαίως, την Εκκλησία και, βεβαίως,
τους ιδιώτες.
Αποσύρατε την πρόταση αναθεώρησης του άρθρου 24. Δεν χρειάζεται
περαιτέρω συζήτηση περί τούτου.
Προστατευόμενες περιοχές. Είπαν και άλλοι συνάδελφοι –και δεν θα επιμείνω
πολύ- πού είναι οι διαχειριστικές αρχές, τι κάνουν, ποια είναι η στελέχωσή
τους, ποια είναι τα οράματά τους, ποια είναι η προσβασιμότητα για τους
πολίτες να είναι χρήσιμες. Όμως, χρήσιμες με αυτήν την έννοια και όχι με την έννοια της «αξιοποίησης». Υφίστανται συνεχείς απειλές -τις ακούμε- για
αποχαρακτηρισμούς και για δημόσια έργα.
Τα νερά και η ποιότητά τους. Πάλι με τίτλους θα τα αναφέρω. Τον Αχελώο
επιμένετε να τον εκτρέψετε; Τα δέλτα των ποταμών θα τα απαλλάξετε από τις απειλές που υφίστανται όλα σήμερα; Για τη νιτρορύπανση, που είχε διαλύσει κυριολεκτικά τη γεωργία και τους κατοίκους που δεν έχουν να πιουν σε
πολλές περιοχές της χώρες, θα κάνετε κάτι πιο ειδικό; Την Κορώνεια θα
μπορέσουμε να την αποκαταστήσουμε; Μας λένε ότι θέλει δέκα χρόνια. Έχετε
αναθέσει το έργο της προστασίας της και της ενδεχόμενης ανάκαμψής της σε
κάποιες τοπικές αρχές –να μην τις χαρακτηρίσω- που ασχολούνται με το
βιβλίο ιστορίας και τα τηλεπαράθυρα, ενώ υπάρχουν τριάντα εκατομμύρια
ευρώ διαθέσιμα για να γίνουν έργα αποκατάστασης. Τίποτα δεν έγινε. Να
αφαιρέσετε τις αρμοδιότητες απ’ αυτές τις αρχές. Να τελειώνουμε!
Να πάρετε μέτρα για τη σπατάλη του νερού, είτε αυτό αφορά την εντατική
γεωργία είτε αφορά το «κιτσαριό» των πισινών από εδώ και από εκεί.
Να πάρετε μέτρα για την προστασία της θάλασσας. Το Μπουργκάς –
Αλεξανδρούπολη σημαίνει δεκάδες πετρελαιοφόρα που θα πηγαινοέρχονται
στο Αιγαίο πάνω – κάτω. Θα το σκεφθούμε. Θα κάνουμε –λέει- μελέτες. Τις
κάνατε;
Αέρας. Ποιότητα, μετρήσεις, συναγερμοί. Στο Στρασβούργο τρεις φορές έχει
γίνει συναγερμός και έχουν πάρει μέτρα κατά των βιομηχανιών και της
κυκλοφορίας των αυτοκινήτων, όταν κάποιοι ρύποι ξεπέρασαν τα όρια. Η
Αθήνα είναι καλύτερη; Πότε είδατε μια απαγόρευση, μια παρέμβαση του
κράτους;
Για τις πόλεις μας, τους ελεύθερους χώρους και το πράσινο τα είπαμε.
Η δικτατορία της ιδιωτικής αυτοκίνησης. Ποια μέτρα θα πάρετε;
Η βιοκλιματική αρχιτεκτονική τουλάχιστον για το δημόσιο. Η δημόσια υγεία. Η νομοθεσία για τα χημικά θα αρχίσει να εφαρμόζεται; Η Ελλάδα την
καταπολέμησε εντονότατα. Το εξασθενές χρώμιο φτάνει στο κέντρο της
Αθήνας. Τα αιωρούμενα σωματίδια προκαλούν χιλιάδες νεκρούς. Τα
μεταλλαγμένα είδη είναι στα σούπερ μάρκετ χωρίς κανέναν έλεγχο και
έρχονται και άλλα. Πώς θα εφαρμόσουμε τη νομοθεσία για την παραχωρητική
ευθύνη, για την «πράσινη» ποινικοποίηση, όπως λένε στην Ευρώπη, τη
σχέση με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις κ.λπ.. Είναι τεράστια ζητήματα που
θέτουν θέματα επιλογών, πολιτικής εφαρμογής, ελέγχων και συνολικής
λειτουργίας του κράτους. Για αυτό εμείς είχαμε ζητήσει αυτόνομο Υπουργείο
Περιβάλλοντος. Όχι για κανέναν άλλο λόγο.
Μας είπε ο κ. Σουφλιάς να περιμένουμε να τελειώσουν τα μεγάλα έργα και
τότε θα το σκεφτεί. Ακριβώς αυτό τρέμουμε.
Για όλους αυτούς τους λόγους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως
καταλαβαίνετε, δεν μπορούμε να παράσχουμε ψήφο εμπιστοσύνης στην
Κυβέρνηση.
17 Ιανουαρίου, 2008 στο 6:13 μμ
Εξαίρετος ρεαλιστής, και γνώστης των οικολογικών οικονομικών. ¨οχι δήθεν προοδευτικός αλλά πραγματικά προοδευτικός βαθμός 5
όποιος θέλει μπορεί να βρεί εδώ άρθρα του
http://www.ananeotiki.gr/el/readAuthors.asp?authorID=62
10 Ιουνίου, 2008 στο 10:44 πμ
Ένα μπράβο στον κ. Παπαγιαννάκη για τη στάση του στις πρόσφατες «αναταραχές» στα πανεπιστήμια (1, 2, 3).
Από τους λίγους σοβαρούς ανθρώπους στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τη βουλή γενικότερα.
28 Φεβρουαρίου, 2009 στο 8:47 μμ
Συνέντευξη:
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4504604&ct=1
Αυτό που με έκανε περισσότερο εντύπωση είναι ότι δηλώνει «σοσιαλδημοκράτης».
31 Μαρτίου, 2009 στο 2:43 πμ
Και πάλι εξαιρετικός:
http://www.ananeotiki.gr/el/readText.asp?textID=3395
26 Μαΐου, 2009 στο 12:27 μμ
http://troktiko.blogspot.com/2009/05/blog-post_6755.html
Κρίμα , κρίμα … Σπάνιος πολιτικός
26 Μαΐου, 2009 στο 1:01 μμ
Ενας καλός τρόπος για να τιμήσουμε κάποιους ανθρώπους είναι να καθήσουμε μόνοι μας, με τον εαυτό μας και να σκεφθούμε. Αν πάλι αυτό είναι δύσκολο, θα μπορούσαμε να πάρουμε τα γραπτά και τις ρήσεις ανθρώπων σαν του Παπαγιαννάκη και να τα διαβάσουμε ξανά και ξανά…
26 Μαΐου, 2009 στο 4:47 μμ
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=48066
Κρίμα.
26 Μαΐου, 2009 στο 7:18 μμ
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=458866
26 Μαΐου, 2009 στο 11:02 μμ
Κρίμα πρώτα γιατί ήταν νέος και δεύτερον γιατί είχε να προσφέρει στη πολιτική. Από τις πιο υγιείς φωνές στην Αριστερά, από τα αξιολογότερα στελέχη του Κοινοβουλίου.
26 Μαΐου, 2009 στο 11:15 μμ
Δυστυχώς, οι καλοί…»φεύγουν» γρήγορα!!!!!………..Μυστήριο έτσι;;;
28 Μαΐου, 2009 στο 12:25 πμ
Δεν θέλω να πω τίποτα για τον πολιτικό Παπαγιαννάκη. Πολλοί μίλησαν σήμερα γι αυτόν, και οι απ’εδώ και οι απ’εκεί, τονίζοντας τις πολιτικές του αρετές. Μια από τις λίγες φορές που αισθανόσουν πως ούτε οι απ’εδώ ούτε οι απ’εκει λένε ψέμματα και κούφια λόγια.
Όμως με τον Μιχάλη είμαστε μαζί στο στο Βαρβάκειο, από το 53 ως το 59. Στο ίδιο τμήμα, δηλ. στην ίδια αίθουσα, κάθε μέρα. Καθόταν πάντα στο πρώτο θρανίο, μαζί με τον Αλέκο τον Καλοφωλιά, και το χέρι του υψωνόταν για απάντηση, πριν καλά-καλά τελειώσει την ερώτηση του ο Καθηγητής. Έβλεπες ένα παιδί με γνώση και δίψα για μάθηση. Έτσι, σιγά-σιγά φθάσαμε από Γ2 να γίνουμε ΣΤ2. Εκεί χωρίσαμε. Αυτός πήγε στο Κλασικό κι εγώ στο Πρακτικό, μέχρι να τελειώσουμε τις γυμνασιακές σπουδές.
Μετά, αυτός στη Νομική, εγώ στη Φυσικομ/κή, μακριά μεν αλλά το όνομα του ακουγόταν πολύ στην περίοδο του αγώνα για το 114 και του 15% για την Παιδεία.
Μετά, όπως γίνεται συνήθως, η ζωή μας πήρε απ’εδώ κι απ’εκεί. Ξαναβρεθήκαμε όταν εγκαταστάθηκα στην Καλλιθέα, δίπλα σχεδόν στο πατρικό του.
Τέλος πάντων ήξερα από καιρό για το πρόβλημα του, αλλά ήλπιζα πως θα μπορούσε να Τον ξεγελάσει. Δυστυχώς δεν τα κατάφερε.
Μου φαίνεται πως μαζί του, έφυγε ένα κομμάτι της νιότης μου.
Καλό ταξίδι Μιχάλη.
28 Μαΐου, 2009 στο 9:24 πμ
Έφυγε ο πολιτικός και ο άνθρωπος, που με λίγα λόγια της νέας ελληνικής, απλοποιούσε την συνθετότητα της αριστεράς και την ανανέωνε έτσι στην πράξη. Κάτι λιγόστεψε μέσα μας. Γεια σου Μιχάλη.
23 Ιουνίου, 2009 στο 2:23 μμ
μιχαλη γεια σου αιωνια η μνημη σου καλε μου φιλε.
26 Μαΐου, 2010 στο 2:19 μμ
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=12&ct=8&artID=4576398
Ενας χρόνος χωρίς τον Παπαγιαννάκη