Μόσιαλος Ηλίας

Επικρατείας, ΠΑΣΟΚ

http://www.parliament.gr/synthesh/mp.asp?MPID=961

89 Σχόλια to “Μόσιαλος Ηλίας”

AAT Says:
28 Μαΐου, 2010 στο 11:41 μμ
@ Θέμης

Οι νόμοι που ισχύουν, το σύστημα της δικαιοσύνης όπως λειτουργεί καθώς και ένας σωρός από άλλα πρακτικά ζητήματα, κάνουν την υπόθεση της μη αναγνώρισης των χρεών λόγω υπερκοστολόγησης, σχεδόν ανέφικτη.

Οπωσδήποτε, η δικαιοσύνη μπορεί να καταδικάζει κάθε φορά που υπάρχουν στοιχεία αδικαιολόγητης υπερκοστολόγησης. Δεν μπορεί όμως να καταδικάζει συλλήβδην για όλα τα τιμολόγια (έστω 1.000) που εξέδωσε μια εταιρεία με βάση τα στοιχεία από 2, 5, 10 ή 100 τιμολόγια. Οι αντιπαραβολές πρέπει να γίνουν τιμολόγιο προς τιμολόγιο και για όσα αποδειχθεί ότι έγινε αδικαιολόγητη υπερκοστολόγηση η δικαιοσύνη θα αποφασίσει.

Μιλάμε όμως για χιλιάδες τιμολόγια, με δεκάδες χιλιάδες διαφορετικά είδη σε διάφορες χρονικές περιόδους όπου ίσχυαν διαφορετικές τιμές. Ποιός θα κάνει τη δουλειά της επεξεργασίας, διασταύρωσης και τεκμηρίωσης για τόσα τιμολόγια; Υπάρχει διαθέσιμο προσωπικό που μπορεί να κάνει όλη αυτή τη δουλειά και πόσο θα κοστίσει αυτή; Πόσα χρόνια μπορεί να πάρει η δικαστική διαδικασία – με τις ενστάσεις, τις εφέσεις και τα λοιπά δικονομικά τερτίπια που θα «χρυσοπληρώσουν» οι «ισχυροί» παραβάτες; Εκτός των άλλων, μια τέτοια διαδικασία σημαίνει ολοκληρωτική σύγκρουση κράτους-προμηθευτών και δεν έχω πεισθεί ότι η πολιτική ηγεσία (ακόμα και η αντιπολίτευση) είναι έτοιμη ή ότι έχει αποφασίσει κάτι τέτοιο.
Γνώμη μου λοιπόν είναι, ότι είναι πολύ εύκολο να το λες αλλά πολύ δύσκολο να το κάνεις (εκτός αν καταλυθούν οι νόμοι με επανάσταση). Και η υπόθεση αυτή θέλει πολλή επιμονή με διάρκεια (τι θα γίνει όμως σε περίπτωση που αλλάξουν τα πρόσωπα; – όπως είθισται στην Ελλάδα).

Από την άλλη, οι «ισχυροί» παραβάτες, εκτός των «εμπάργκο» κλπ. αντιμέτρων, μπορούν να ρισκάρουν να καταθέσουν δεκάδες αγωγές με βάση τα εγγεγραμμένα χρωστούμενα (και, με βάση τα ισχύοντα, είναι πολύ πιθανό να δικαιωθούν στις περισσότερες περιπτώσεις – αφού το κράτος δεν έχει τη δυνατότητα να αποδείξει όλες τις υπερκοστολογήσεις). Ο λόγος που δεν το κάνουν, ίσως να είναι ότι δεν θέλουν την ευθεία αντιπαράθεση και σύγκρουση (δεν τους συμφέρει γιατί έτσι θα αναγκαστούν να φύγουν από την αγορά). Αυτό που τους συμφέρει είναι να τρενάρουν την κατάσταση όσο περισσότερο μπορούν.

Στην ουσία, φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη.
Το πιθανότερο είναι ότι θα δοθεί μια μεσοβέζικη λύση (με το μέσο να γέρνει υπέρ των προμηθευτών).
AAT Says:
29 Μαΐου, 2010 στο 12:13 πμ
Και μια και ο παραπάνω σύνδεσμος της «Καθημερινής» (402496, άρθρο του Ν. Β. Καρατζά) αναφέρεται κάπου στις συνταγογραφήσεις και τον έλεγχό τους (όπως και πολλά σχόλια παραπάνω), ορίστε και η άποψη του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών με σημερινή ανακοίνωση:

<blockquote<Ε Ν Η Μ Ε Ρ Ω Σ Η

Προς
Όλα τα Μέλη του Ι.Σ.Α. Αθήνα, 27.5.2010

ΘΕΜΑ: ΑΜΚΑ

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών είναι απολύτως αντίθετος με την αναγραφή του ΑΜΚΑ στα συνταγολόγια και προ της ψήφισης του σχετικού νόμου προσέφυγε διαμαρτυρόμενος προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας και σε κάθε αρμόδιο, εκφράζοντας την αντίθεσή του, με δεδομένο ότι ο ΑΜΚΑ αποτελεί προσωπικό δεδομένο.
Παράλληλα έχει προσφύγει και στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, χωρίς μέχρι τώρα να έχει λάβει απάντηση.
Αναμένουμε απάντηση προκειμένου να διερευνήσουμε περαιτέρω τις δυνατότητες νομικής πλέον αντιμετώπισης του προβλήματος.
Στις 25.5.10 και μετά την ψήφιση του Νόμου στην συνάντηση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εργασίας με τους φορείς για το φάρμακο, ο Πρόεδρος του Ι.Σ.Α. επανατοποθέτησε το θέμα του ΑΜΚΑ και την άρνηση του ιατρικού κόσμου να αποδεχθεί την ρύθμιση.

Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας τήρησε ανένδοτη στάση, ξεκαθάρισε ότι δεν αποδέχεται τις αιτιάσεις του ιατρικού κόσμου και δήλωσε αποφασισμένη να αναλάβει το πολιτικό κόστος και να εφαρμόσει το Νόμο, απειλώντας μάλιστα ευθέως για αυστηρές κυρώσεις που θα επιβληθούν σε όσους δεν συμμορφώνονται.
Την στάση αυτή του Υπουργείου Εργασίας και τις απειλές, ο Ι.Σ.Α. κατήγγειλε με Δελτίο Τύπου.

ΠΡΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ Ι.Σ.Α
ΠΑΡΑΤΙΘΕΤΑΙ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
Ν.3846/2010 (ΦΕΚ66/Α΄/11.2.2010) ΑΡΘΡΟ 32, ΠΑΡ.6

« Συνταγές φαρμάκων στις οποίες δεν έχουν συμπληρωθεί όλα τα πεδία του συνταγολογίου συμπεριλαμβανομένου και του Αριθμού Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ) του αρμοδίου ιατρού που συνυπογράφει δεν εκτελούνται από το φαρμακοποιό».

Για το Δ.Σ. του Ι.Σ.Α.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΣΩΤ.ΡΗΓΑΚΗΣ

Ο ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΕΩΡΓ.ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

Πολύ φοβάμαι, ότι σε λίγο, ακόμα και το όνομα θα θεωρείται «προσωπικό δεδομένο» και δεν θα δίνεται.
Θεμης Λαζαριδης Says:
29 Μαΐου, 2010 στο 2:50 μμ
Ξεδιάντροπη η συντεχνία των γιατρών. Δυστυχώς.
Θεμης Λαζαριδης Says:
29 Μαΐου, 2010 στο 2:59 μμ
«Μιλάμε όμως για χιλιάδες τιμολόγια,,,,»

Διαπραγμάτευση να γίνει. Ας πάρει η κυβέρνηση κάποια μεγάλα τιμολόγια, ενδεικτικά. Με βάση αυτό που θα δει θα πει: σου χρωστάω 50 εκ. πχ. Σου δίνω 25 εκ. μετρητά αύριο. Ή τα παίρνεις και κλείνουμε ή πάμε στα δικαστήρια και τα παίρνεις σε 10 χρόνια, αν τα πάρεις. Και τα βγάζω στη δημοσιότητα για λαϊκή καταγραυγή. Εσύ τι λες ότι θα έκαναν οι προμηθευτές;
AAT Says:
29 Μαΐου, 2010 στο 3:03 μμ
Αν είχε μετρητά θα το έκανε.
Όπως ξέρεις όμως, η θέση της χώρας είναι δεινή και είναι ζήτημα αν μέχρι τα Χριστούγεννα θα «φτάσει» το ρευστό για τις επείγουσες ανέγκες (μισθοί, συντάξεις κλπ.).
Νομίζω game is over.
AAT Says:
29 Μαΐου, 2010 στο 3:35 μμ
Και να προσθέσω κάτι για την αντίσταση των γιατρών στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση (και σε άλλες χώρες υπήρξε βέβαια).

Αναρωτιέμαι ποιά είναι η θέση του κ. Γ. Πατούλη -που είναι (και) Αντιπρόεδρος του ΙΣΑ- στο ανωτέρω ζήτημα.

Ο Αντιπρόεδρος του ΙΣΑ (Γ. Πατούλης) είναι και «εκλεγμένος» Πρόεδρος του HL7 Hellas (για όσους δεν ξέρουν, HL7 είναι ο οργανισμός των ΗΠΑ που προσδιορίζει τα standards της Ηλεκτρονικής Υγείας – e-Health δηλαδή- για τη διαλειτουργικότητα των ηλεκτρονικών συναλλαγών στα μηχανογραφημένα συστήματα του τομέα υγείας. O HL7 Hellas είναι το Ελληνικό παρακλάδι -με σχεδόν μηδενική, κατά την άποψή μου, δραστηριότητα: ορίστε το site: http://www.hl7.org.gr/site/index.php ).
Ορίστε και οι εξαγγελίες: http://www.iatronet.gr/newsarticle.asp?art_id=6200 και όποιος τα έχει δει, ας γράψει ένα σχόλιο.

Θα μου πείτε τί να πρωτοπρολάβει ο άνθρωπος:

– Είναι Δήμαρχος Αμαρουσίου
και συγχρόνως
– Αντιπρόεδρος του ΙΣΑ
– Πρόεδρος ΔΣ της Ανώνυμης Εταιρείας Μονάδων Υγείας (ΑΕΜΥ – Πολυκλινική Ολυμπιασκού χωριού)
– Πρόεδρος του HL7 Hellas
– και ποιός ξέρει πού αλλού πρόεδρος ή αντιπρόεδρος
Ορίστε το βιογραφικό:
1. εδώ1 και
2. εδώ2

Συγχρόνως όμως, ασκεί και ελεύθερο επάγγελμα και προ ημερών μάλιστα εξέφρασε διαμαρτυρία διότι το σχέδιο Καλλικράτης ορίζει το επαγγελματικό ασυμβίβαστο για τους δημάρχους (εδώ: http://skabili.blogspot.com/2010/05/blog-post_4522.html )

ΑΙΣΧΟΣ Καλλικράτη (που δεν αφήνεις τους δημιουργικούς ανθρώπους να προοδεύσουν).
Θεμης Λαζαριδης Says:
29 Μαΐου, 2010 στο 6:41 μμ
http://news.bbc.co.uk/2/hi/world/europe/10189367.stm

Insulin giant pulls medicine from Greece over price cut
AAT Says:
29 Μαΐου, 2010 στο 8:41 μμ
Σύμφωνα με τις Ειδήσεις, η τρόϊκα (ή κατ’ άλλους τρώει-κα) εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα και ένα από τα θέματα τα οποία θα εποπτεύσουν ασφυκτικά είναι οι δαπάνες των νοσοκομείων και οι δαπάνες των φαρμάκων.

Εν τω μεταξύ όμως, χωρίς μηχανοργάνωση και άλλα εργαλεία, ο έλεγχος ανατίθεται σε συμβασιούχους γιατρούς-φαρμακοποιούς των 800 Ευρώ.
Το τί προσόντα έχουν και τί εκπαίδευση στο αντικείμενο είναι άλλο θέμα.
Εκτός αυτού, εντύπωση προκαλεί και ο τρόπος προσλήψεων:
Σχετική συζήτηση εδώ: http://www.greekmeds.gr/forum/index.php?showtopic=29248&pid=373415
Θεμης Λαζαριδης Says:
6 Ιουνίου, 2010 στο 4:15 μμ
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=123&artId=335907&dt=06/06/2010
Λένα Says:
6 Ιουνίου, 2010 στο 7:48 μμ
http://efimereyon.blogspot.com/2010/06/cayenne.html

Κυριακή, 06 Ιουνίου 2010
Μην τους πάρεις το Cayenne Ολι Ρεν, Ολι Ρεν…

Κατηγορηθήκαμε, ως Γερμανοτσολιάδες, επειδή “συμπαθούμε”, το μνημόνιο του ΔΝΤ, λόγω της παραγράφου που επιβάλει το άνοιγμα του επαγγέλματος μας.

Φυσικά, τώρα πια, δεν υπάρχει ούτε ένας που να πιστεύει, ότι το άνοιγμα θα επιτρέπει στα μεγάλα Σούπερ Μάρκετ να πωλούν φάρμακα. Εμείς, δεν το πιστέψαμε ποτέ, αλλά πλέον κατάλαβαν και αυτοί ότι παραπλανήθηκαν από την κινδυνολογία των Συνδικαλιστών τους, η οποία είχε στόχο την συσπείρωση με μοναδικό σκοπό να κατοχυρωθεί η συναδελφοκτόνος πολιτική τους. Γιατί, ούτε λόγος για την διασφάλιση της Δημόσιας Υγείας υπάρχει, με κλασσικό παράδειγμα το φαρμακείο στους Λειψούς, που το έκλεισαν σε μια νύχτα, επειδή ο φαρμακοποιός ήταν Ιταλός. Για να ανοίξει αυτό το φαρμακείο χρειάστηκε την παρέμβαση της Ιταλικής πρεσβείας, γιατί ενώ έχει την απαιτούμενη εμπειρία (και τυπικά προσόντα) οι Έλληνες φαρμακοποιοί δεν του έδιναν τη δυνατότητα με το πρόσχημα ότι δεν είναι γνώστης των Ελληνικών. Τελικά άνοιξε το φαρμακείο με Ελληνίδα βοηθό (για να μπορεί προφανώς να συνεννοείται) αλλά οι συντεχνίες πάλι έκαναν παρέμβαση ώστε να κλείσει το φαρμακείο του.Αρα, αν κάποιος δεν ανήκει “ψυχήν τε και σώματι”, στην μεσαιωνικού τύπου συντεχνία τους, δεν έχει δικαίωμα να προσφέρει τις υπηρεσίες Υγείας, στους λιγοστούς κατοίκους των Λειψών. Δηλαδή, αυτή η συντεχνία γράφει στα παλιά της PRADA κάθε κανόνα κοινοτικού δικαίου και παρανομεί, δίνοντας άδεια σε κάποιους που δεν δικαιούνται και αφαιρεί άδειες με γελοίες προφάσεις και δικαιολογίες.

Η προστασία δήθεν της Δημόσιας Υγείας, με το να καταφεύγει κάθε πικραμένος φαρμακοποιός στα χωριά των 300 (πάντα με την “επίπλαστη” απογραφή του 2001) κατοίκων, είναι φυσικά μια κλασσική ειρωνεία, γιατί αν το κράτος ήθελε να καταδικάσει επιστήμονες στην μετανάστευση, τότε θα έπρεπε να είναι καθ’ όλα σωστό, όσον αφορά τις παράνομες μεταβιβάσεις, το κληρονομικό και την συνταξιοδότηση στα 70 έτη. Τότε, ναι, ίσως να λέγαμε ότι όντως, ο σκοπός είναι ιερός. Αλλά να που τελικά δεν είναι έτσι. Φροντίζει η συντεχνία να φτιάχνει Νόμους, κομμένους και ραμμένους στα μέτρα τους, ώστε και να προστατεύονται αυτοί αλλά και να καταδικάζεται οποιοσδήποτε έχει στόχο να εξασκήσει το επάγγελμα του. Δεν θυμάμαι, αλλά ούτε και κανείς νομίζω, να πέθαινε ο κόσμος πριν το 1997, όταν υπήρχαν λιγότερα φαρμακεία. Αν υπάρχει τέτοιο περιστατικό, τους προκαλούμε να μας το πουν. Αλλά ο λόγος που δεν θα πάρουμε απάντηση, είναι γιατί πολύ απλά, δεν υπάρχει.

Δεν έχω δει και νομίζω κανένας, φαρμακοποιό που να άνοιξε σε χωριό και να μην ήταν από εκεί ή τουλάχιστον από το διπλανό. Γιατί το να πάει κάποιος μη ντόπιος σ’ενα ξένο μέρος, έχει εναντίον του, όλη την τοπικιστική νοοτροπία του κόσμου, που είναι ικανός να πηγαίνει για τα φάρμακά του 15 χιλιόμετρα μακριά, στο παιδί από το χωριό του, που άνοιξε μέσα στην πλησιέστερη πόλη, όπως έκανε και όλα τα προηγούμενα χρόνια. Άλλωστε και ο γιατρός του, ο καρδιολόγος, ο παθολόγος, ο νευρολόγος, δεν έχει ανοίξει ιατρείο στο χωριό, αλλά στην πόλη. Τι πιο λογικό λοιπόν, από το να εκτελέσει κάποιος την συνταγή στο Αγρίνιο, παρά στην Κάτω Παναγιά, που μπορεί το φάρμακο να μην το έχει ο συνάδελφος λόγω μειωμένου τζίρου;
Άρα, ο λόγος δεν είναι σίγουρα η προστασία της Δημόσιας Υγείας, αλλά η προστασία των οικονομικών συμφερόντων της συντεχνίας. Σίγουρα, κάποιοι φροντίζουν να μην δοθεί ποτέ πρόσβαση σε εμάς, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε φαρμακείο εκεί που κρίνουμε οτι μπορούμε ν’ανταπεξέλθουμε. Γιατί, οι περισσότεροι, δεν είμαστε αιθεροβάμονες να μην καταλαβαίνουμε οτι αν ανοίξουμε δίπλα στον Μπακάκο, θα κλείσουμε σε 1 μήνα. Ξέρουμε πολύ καλά οτι με τις απίστευτες λαμογιές που γίνονται, όπως κάθε μέρα βλέπουμε με τα σκάνδαλα που βγαίνουν στην επιφάνεια, οτι θα δυσκολευτούμε πολύ. Αλλά δεν γίνεται να βλέπουμε κάποιους που μονίμως κλαίγονται να φτιάχνουν βίλλες με γήπεδα του τέννις και πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων και να τους αφήνουμε στο απυρόβλητο. Ούτε μπορούμε να αφήνουμε άλλα λαμόγια της επαρχίας να εκβιάζουν, να απειλούν και να δωροδοκούν νέους φαρμακοποιούς που πάνω στην απελπισία τους φεύγουν πρός μικρά χωριά για να ανοίξουν φαρμακείο. Δεν γίνεται να υπάρχει λαμόγιο με άπειρες καταγγελίες, που έχει ανοίξει ΟΕ σε 5 μεγάλα χωριά 2 όμορων Νομών, εκτός από το δικό του κεντρικότατο φαρμακείο, που νοικιάζει γκαρσονιέρες για να κρύβει βιβλιάρια και να μην μιλάμε…Δεν γίνεται να φτιάχνει άλλος τριώροφο φαρμακείο χωρίς ρολά (επειδή χαλάνε την βιτρίνα) και να μην υπάρχει ούτε 1 που να τον καταγγέλλει, ενώ είστε ικανοί να μην δώσετε άδεια λειτουργίας στον φτωχό συνάδελφο του χωριού αν δεν έχει ρολά. Δεν μιλάτε εσείς, Συνδικαλιστές, γιατί έχετε ανάγκη τα ψηφαλάκια, γιατί, με τον έναν η με τον άλλο τρόπο έχετε επιβάλει μια ΟΜΕΡΤΑ. Αλλά, όλοι ξέρουμε, που αποσκοπούν όλα αυτά. Μα στην ακέραιη μοιρασιά του πλούτου φυσικά. Εσείς, έχετε μάθει να ζείτε με μονοπώλια και αποκλεισμούς και θέλετε να διατηρήσετε ακέραιο το παντεσπάνι. Φυσικά και είστε έμποροι γιατί, αν είχατε έστω και μια στάλα επιστημονικότητας, δεν θα φοβόσασταν κανέναν από εμάς που θα μας βάζατε κάτω με την εμπειρία σας. Αλλά είστε έμποροι, που φοβάστε μην χάσετε 1 ευρω και δεν πάτε στην Μύκονο με το Cayenne. Ένας ελιτίστικος, σνομπ, συναδελφοκτόνος κλάδος. Αυτό είστε τελικά.

Κάποτε οι Κυβερνήσεις σας έκαναν τα χατίρια, γιατί είναι γνωστό οτι η συντεχνία είναι blue black, πολιτικά. Τώρα έχετε με το μέρος σας και την Αριστερή πτέρυγα, που βρίσκεται πίσω στο 1917 και θεωρεί άνοιγμα την είσοδο των κακών εταιριών. Δεν φαίνεται φυσικά να σας νοιάζει, η ενδεχόμενη χρεωκοπία της χώρας, δεν φαίνεται να ενδιαφέρεστε για τίποτε άλλο εκτός από την στοίβα των συνταγών που καταθέτετε (τελικά και συνταγές πεθαμένων, όπως φαίνεται). Πιστεύετε, οτι ο Υπουργός Οικονομίας, δεν έχει κοιτάξει τις φορολογικές σας δηλώσεις; Πιστεύετε, πως έχετε εσείς δικαίωμα επιβίωσης και όχι ο συνταξιούχος που με τόσο πόνο μιλάτε γι’αυτόν; Λάθος κάνετε και όσα τερτίπια ετοιμάζεστε να εφαρμόσετε προκειμένου να μην ανοίξει το δικό σας επάγγελμα και μόνο, όσα και να μεθοδεύετε (γιατί τα ξέρουμε τα κόλπα που ετοιμάζετε εν’όψη του ΣτΕ), να ξέρετε οτι η οικονομία της χώρας είναι πάνω από οποιοδήποτε συμφέρον, όσο και να χτυπιέστε. Δεν θα ξεχάσει κανείς από εδώ και πέρα ποιοί είστε και εσείς και οι δακρύβρεχτοι συνδικαλιστές σας που σκίζονταν να ανέβουν στον Θεό οι τζίροι σας κάποια λίγα χρόνια πριν. Ακόμα και να καταφέρετε να πάρετε την πολυπόθητη αναβολή, δεν θα καταφέρετε να συγκρατήσετε την οργή του κόσμου που αδικείτε.
Λένα Says:
6 Ιουνίου, 2010 στο 7:51 μμ
Tο πνεύμα και το στοίχημα του «Kαλλικράτη» για αλλαγές στη δημόσια διοίκηση

Σάββατο 29/05/2010, Εφημερίδα Ημερήσια

Ηλίας Μόσιαλος, Βουλευτής Επικρατείας ΠΑΣΟΚ, Πρόεδρος ΙΣΤΑΜΕ ‘Ανδρέας Παπανδρέου’.

Kάνεις δεν κομίζει γλαύκα στην Aθήνα αν πει πως το κατεξοχήν διαρθρωτικό πρόβλημα της χώρας μας είναι η αδυναμία της Δημόσιας Διοίκησης να παρακολουθήσει και να συντονίσει τα βήματά της με τις μεταβαλλόμενες ανάγκες της κοινωνίας, η οποία αλλάζει πιο γρήγορα από τους θεσμούς που την εξυπηρετούν. H οικονομική κρίση απλώς κάνει αυτήν την αδυναμία περισσότερο εμφανή και επικίνδυνη.

Tο πρόγραμμα «Kαλλικράτης» θα συμβάλει στην αλλαγή όχι μόνο του τρόπου λειτουργίας των θεσμών της Tοπικής Aυτοδιοίκησης, αλλά της Δημόσιας Διοίκησης ευρύτερα. Oι στόχοι του προγράμματος στήνουν πέντε βασικούς πυλώνες, απαραίτητους για την ανοικοδόμηση της χώρας μας.

• O πρώτος είναι η αύξηση της αποτελεσματικότητας των θεσμών της Tοπικής Aυτοδιοίκησης, λόγω της δυνατότητας που έχουν τα μεγάλα μεγέθη να οργανώνονται και να στελεχώνονται καλύτερα.

• O δεύτερος αφορά τη δυνατότητα επίτευξης οικονομιών κλίμακας. Aπτό παράδειγμα αυτής της δυνατότητας είναι η εφαρμογή του προγράμματος Kαποδίστριας.

• O τρίτος αφορά την αύξηση ανταποκρισιμότητας του συστήματος, καθότι θα έχουμε μεγαλύτερη μετάθεση και εκχώρηση αρμοδιοτήτων στις τοπικές κοινωνίες.

• O τέταρτος αφορά την αύξηση της ισονομίας και ο πέμπτος τη δυνατότητα διάχυσης της διαφάνειας.

Παρόλο που η δημόσια συζήτηση εστιάσθηκε σε θέματα χωροταξίας, θεωρώ πως είναι σκόπιμο να επισημανθούν και μια σειρά διαστάσεων οι οποίες θα μπορούσαν σε βάθος χρόνου να ενισχύσουν τη μεγάλη μεταρρυθμιστική προσπάθεια. Στο πρόγραμμα διακρίνονται κάποιες ασυμμετρίες, οι οποίες θα ήταν χρήσιμο να επισημανθούν εγκαίρως.

H πρώτη αφορά την ασυμμετρία της σχέσης πολιτικού και οικονομικού. Aυτή συνίσταται στο ότι η ορθή και επιβεβλημένη πολιτική αποκέντρωση (μεταβιβαζόμενες αρμοδιότητες άρθρα 94 -95) δεν συνοδεύεται από την αντίστοιχη οικονομική αποκέντρωση. Aυτό με ένα τρόπο θα μπορούσε να γίνει με την μερική αντικατάσταση του συστήματος μεταβιβαστικών πληρωμών από τον κρατικό προϋπολογισμό στη δυνατότητα άντλησης από την Tοπική Aυτοδιοίκηση απευθείας πόρων από μία τοπική φορολόγηση.
H παραπάνω λύση σκοντάφτει σε υπαρκτά συνταγματικά κωλύματα, γι’ αυτό και στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση η άρση αυτών των εμποδίων πρέπει να αποτελέσει σημαντική προτεραιότητα. Συνέπεια της παραπάνω ασυμμετρίας είναι αυτή που αφορά το επίπεδο λογοδοσίας. Eύκολα τοπικοί άρχοντες που δεν αποδίδουν μπορούν να επιδοθούν σε διαγωνισμό λαϊκισμού και να φορτώσουν όλες τις αδυναμίες τους στην «ανάλγητη» κεντρική εξουσία.

Yπάρχει μία ακόμη ασυμμετρία και αφορά το μέγεθος. Aπό τη μία έχουμε μία περιφέρεια-κράτος όπως είναι η Aττική και δώδεκα μικρές περιφέρειες. Kατά τη γνώμη μου αυτό θα μπορούσε να έχει αντιμετωπιστεί με τη δημιουργία έξι ή επτά περιφερειών. Aνεξαρτήτως, πάντως, του αριθμού των περιφερειών, το συγκεκριμένο ζήτημα θα μπορούσε να αντισταθμιστεί με την εισαγωγή και λειτουργία ενός διαφανούς και αντικειμενικού συστήματος κατανομής πόρων.

Σε γενικές γραμμές στο πρόγραμμα Kαλλικράτης η επίκληση διοικητικών, οικονομικών, πολιτιστικών, γεωμορφολογικών και δημογραφικών κριτηρίων είναι μια θετική πρόβλεψη, η οποία, όμως, θα μπορούσε να γίνει ακόμη πιο καλή αν προβλέπονταν ένας πιο ακριβής μηχανισμός κατανομής πόρων. Ένας μηχανισμός διαφανής με κυρίως ποσοτικούς, αλλά και ποιοτικούς δείκτες, οι οποίοι θα κατεύθυναν τις ενισχύσεις. Aυτό θα μπορούσε να υλοποιηθεί και με Yπουργική Aπόφαση.

Mια άλλη σημαντική παράμετρος που θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στη διαρκή αξιολόγηση του προγράμματος είναι η ανάγκη να περάσουμε από το στάδιο της προληπτικής και κατασταλτικής εποπτείας, η οποία βελτιώνεται με τον Kαλλικράτη, σε έναν εποπτικό μηχανισμό που θα αξιολογεί τους OTA με βάση συγκεκριμένους μετρήσιμους δείκτες αποδοτικότητας και παραγωγικότητας. O σημερινός νομικός έλεγχος, απαραίτητος καθ’ όλα, πρέπει να συμπληρωθεί από μια αντικειμενική αξιολόγηση στη βάση ελέγχων μέτρησης αποτελεσματικότητας, παραγωγικότητας, επίτευξης αναπτυξιακών στόχων και ισοτιμίας.

Tο στοίχημα του προγράμματος θα κερδηθεί αν το ίδιο εμπνευσθεί από τη λογική των ενεργών κριτηρίων ανάπτυξης και παραγωγικότητας και όχι από το πνεύμα του εφησυχασμού, που γεννάται από τις εκ των υστέρων κατασταλτικές μορφές συμμόρφωσης προς τους κανονισμούς και τους νόμους του κράτους.
Takis Says:
6 Ιουνίου, 2010 στο 8:21 μμ
Στο σκάνδαλο των 2… Δείτε περισσότερα δισ. ευρώ, που έφερε στο φως η εφημερίδα «ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ», εμπλέκονται γνωστές φαρμακευτικές εταιρείες, γιατροί και φαρμακοποιοί.

Πρόκειται για πλαστές συνταγογραφήσεις για φάρμακα εξωσωματικής γονιμοποίησης σε άνδρες, φάρμακα για βαριές ψυχικές ασθένειες και καρκίνο σε απολύτως υγιή άτομα και φάρμακα σε ονόματα νεκρών ανθρώπων. Τις συνταγές, τις οποίες έγραφαν οι γιατροί που εμπλέκονται στο σκάνδαλο, εκτελούσαν συγκεκριμένα φαρμακεία.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας «ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ», οι ελεγκτές του υπουργείου Εργασίας διαπίστωσαν μεγάλες αποκλίσεις ανάμεσα στο τζίρο που δηλώθηκε σε συγκεκριμένα φαρμακεία το 2009 σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Σε μία από τις περιπτώσεις ένα φαρμακείο που δήλωσε το 2007, τζίρο 17.000 ευρώ, το 2009 εμφανίζεται να έχει τζίρο 600.000 ευρώ! Από τα 150 φαρμακεία που έχουν ελεγχθεί στην Αττική, έχουν οδηγηθεί στο εισαγγελέα δέκα φαρμακοποιοί.

Οι γιατροί που συμμετείχαν στην κομπίνα υπερσυνταγογραφούσαν φάρμακα για διάφορες ασθένειες σε συγκριμένους πελάτες και στη συνέχεια τους έστελναν σε συγκεκριμένα φαρμακεία. Οι φαρμακοποιοί κολλούσαν τα κουπόνια για τα επιπλέον φάρμακα στο βιβλιάριο του ασθενούς, αλλά τα κρατούσαν στο συρτάρι.
Λένα Says:
8 Ιουνίου, 2010 στο 10:57 πμ
TA NEA – [ ΑΙΧΜΕΣ ] Το κράτος … αργεί
Του Γιάννη Λ. Πολίτη
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 8 Ιουνίου 2010
ΣΤΟ φαρμακείο ενός ορεινού χωριού- δεν είναι το μοναδικό- τα βιβλιάρια του ΟΓΑ είναι όλα στο συρτάρι του φαρμακοποιού. Τοπικός γιατρός και φαρμακοποιός κάνουν πάρτι. Με πρόσχημα την εξυπηρέτηση των ηλικιωμένων, αφού τα φάρμακα πηγαίνουν στο σπίτι της γιαγιάς, χρησιμοποιούν τα βιβλιάριά τους όπως θέλουν. Δεν είναι μια απλή μπαγαποντιά, είναι πολυετής φάμπρικα.

Και επειδή όλοι μας ξέρουμε πολλές τέτοιες ιστορίες, κάποτε πρέπει να τελειώνουμε. Η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα έναντι των κυβερνήσεων Καραμανλή και Σημίτη. Δεν έχει την πολυτέλεια να λογαριάζει το πολιτικό κόστος. Ο φόβος για χρεοκοπία είναι τόσο ορατός που δεν αφήνει περιθώρια για παιχνίδια, ρουσφέτια και εξαιρέσεις.

Ενώ λοιπόν οι υπουργοί λένε τα κακά νέα, ψηφίζουν σκληρούς νόμους, δυσαρεστούν μεγάλες ομάδες του πληθυσμού και αναλαμβάνουν το πολιτικό κόστος, στο επόμενο βήμα μπαίνει φρένο. Το κράτος, αυτό που λέμε μηχανισμός, αργεί να υλοποιήσει τις αποφάσεις. Κορυφαίο παράδειγμα είναι η συνεχιζόμενη αιμορραγία των ασφαλιστικών ταμείων. Οσο και εάν ψαλιδιστούν οι συντάξεις, το σύστημα θα βουλιάξει εάν συνεχιστεί η λεηλασία από το αμαρτωλό τρίγωνο, του γιατρού, του φαρμακοποιού και του προμηθευτή.
Δημήτριος Γιώρκας Says:
8 Ιουνίου, 2010 στο 10:06 μμ
Λένα μου πολύ ωραία το έθεσες. Αυτό είναι το ένα κόλπο που κάνουν. Το ενοίκιο των βιβλιαρίων ξέρεις πόσο πάει; 160€! Πόσο πουλάνε οι Γιατροί τις συνταγές στα φαρμακεία; (10% για να ξέρεις!) Το ότι γράφουν συνταγές οι γιατροί και κάποιοι «συνάδελφοι» φαρμακοποιοι τις εκτελούν με κουπόνια αγορασμένα απο εξαγώγιμα το ήξερες;
Η λίστα ατελειωτη και τα κόλπα ευφανταστα!

Ρώτα λοιπόν εμένα που δέν έχω βιβλιάρια, δεν συνεργάζομαι με γιατρούς…
Ρώτα με πώς αισθάνομαι με το 30% μείωση που έγινε στο τζίρο μου, ρώτα με πως αισθάνομαι που μειώθηκε η αξία των φαρμάκων που είχα στο φαρμακείο μου για να εξυπηρετώ τους ασθενείς στις εφημερίες!

Είμαι θυμωμένος γιατί πάλι εγώ την πληρώνω τη νύφη!
Ο κομπιναδόρος απλά θα αυξήσει τη συνταγογράφηση του!
Εγώ θα κλείσω και τους πελάτες μου θα τους πάρει ο κομπιναδόρος που πάντα θα επιβιώνει με τα κόλπα και τα τερτίπια του!
Σήμερα εγω τιμωρούμαι απο το κράτος με τις μειώσεις τιμών γιατι έφτιαξα ένα στοκ που εξυπηρετούσε όλους τους ασθενείς της εφημερίας!
Σήμερα εγώ τιμωρουμαι γιατι δεν έχω βιβλιάρια ούτε γιατρούς να «συνεργάζομαι».
Δεν αυξάνω εγώ τη φαρμακευτική δαπάνη ούτε το 95% των συναδέλφων που δουλευουν τίμια και ευσυνείδητα!
Τη φαρμακευτική δαπάνη την αυξάνουν το 5% των φαρμακείων που κάνουν το 35% του τζίρου (!) με τερτίπια!
Ξεκινήστε λοιπόν απο τα φαρμακεία με τα μεγάλα αιτούμενα ελέξτε τους!
Δίνουν τα φάρμακα;
Τα αγοράζουν; έχουν τιμολόγια; Πόσοι γιατροί γράφουν φάρμακα σε αυτά τα φαρμακεία; Ποιοι είναι οι ασθενείς τους;

Ξεκινηστε απο εκεί! 500 φαρμακεία σε όλη τη χώρα κάνουν 500€ τζίρο το μήνα!!!
Τους ελέξατε;
ΟΧΙ!
Σε μια επιχείρηση σκόυπας μας βάλατε όλους μαζί στο ίδιο καλάθι…
Τιμωρείτε τους ευσυνείδητους μαζί με τους επίορκους…
Δυστυχώς για άλλη μια φορά πληρώνω την ευσυνειδησία μου..
Ας είναι θα με ξεφορτωθείτε σας το υπόσχομαι γιατί πλέον δεν ξέρω αν θα είμαι βιώσιμος… θα φυγω κύριοι! Θα πάω αλλού! σε καμια χώρα με λιγότερους κλέφτες!

υ.γ.
ποιους λαδώνουν τελος πάντων αυτοι οι «500» και δεν τους αγγίζει κανένας και τίποτα;;;
Γιώρκας Δημήτριος Says:
9 Ιουνίου, 2010 στο 10:09 πμ
Διόρθωση: οχι 500€ αλλά 500.000€ τον μήνα ήθελα να γράψω αλλά μέσα στη μαυρίλα μου… καταλαβενετε…
Γιώρκας Δημήτριος Says:
9 Ιουνίου, 2010 στο 11:39 πμ
καταλαβαίνετε (πίκρα!) με αι οχι με ε… πολλά χρονια τώρα..
Λένα Says:
13 Ιουνίου, 2010 στο 1:17 πμ
Προτάσεις για τη δημόσια ακίνητη περιουσία – Το μεγαλύτερο και πιο διαχρονικό σκάνδαλο σχετικά με τη δημόσια ακίνητη περιουσία είναι η ανυπαρξία κεντρικής πολιτικής και ελέγχου

Ημερήσια 12/06/2010

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12338&subid=2&pubid=35717149#

Γράφει ο Hλίας Mόσιαλος*

Tο πρόβλημα που συνοψίζεται στη φράση «αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας», το οποίο προκάλεσε έντονους προβληματισμούς σε πρόσφατο Yπουργικό Συμβούλιο, έχει δύο όψεις. H πρώτη, που σχετίζεται με το παρελθόν, αφορά τον ανορθολογικό, αποσπασματικό και εν πολλοίς σκανδαλώδη τρόπο που αξιοποιήθηκε ή καλύτερα δεν αξιοποιήθηκε η δημόσια ακίνητη περιουσία. Aυτή η διάσταση του ανορθολογισμού και της ανυπαρξίας κεντρικού ελέγχου, συνδυασμένη με την αλαζονεία, την αδιαφάνεια και τη διαφθορά, προκάλεσε το επώδυνο σκάνδαλο των ανταλλαγών δημοσίων ακινήτων με τη Mονή Bατοπεδίου.

Ωστόσο, το μεγαλύτερο και πιο διαχρονικό σκάνδαλο σχετικά με τη δημόσια ακίνητη περιουσία είναι η ανυπαρξία κεντρικής πολιτικής και ελέγχου. H τεράστια, συγκριτικά με άλλες χώρες της Eυρωπαϊκής Ένωσης, ακίνητη περιουσία του ελληνικού δημοσίου βρίσκεται στο έλεος των καταπατητών (χαρακτηριστικό παράδειγμα το παραλιακό μέτωπο της Γλυφάδας) ή καχεκτικών μηχανισμών προστασίας και αξιοποίησης, όπως η KEΔ, η ETA, η «Oλυμπιακά Aκίνητα». H ελληνική πολιτεία δεν φρόντισε την περίοδο της «ειρήνης» να οργανώσει και να εφαρμόσει ένα συντεταγμένο σχέδιο αξιοποίησης, με έμφαση στη διαφάνεια και την αποδοτικότητα, ωστόσο αναζητεί εσπευσμένα την περίοδο του «πολέμου» την αποτελεσματικότερη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας.

Tις προηγούμενες δεκαετίες το μοντέλο αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας είχε ως εξής: O κάθε φορέας ή υπουργείο αξιοποιεί τη «δική του» ακίνητη περιουσία είτε μέσα από τους ήδη υπάρχοντες γραφειοκρατικούς μηχανισμούς είτε συγκροτώντας ad hoc εταιρείες (Oλυμπιακά Aκίνητα) με χαρτοφυλάκιο περιορισμένου αριθμού ακινήτων. Eκτός από τις συνέπειες στο διαχειριστικό κόστος και την οικονομική αποδοτικότητα που συνεπάγεται η εν λόγω πολιτική αξιοποίησης, η χώρα πλήρωσε βαρύ οικονομικό και πολιτικό τίμημα από την αδιαφανή διαχείριση των παράλληλων μηχανισμών αξιοποίησης, που έδινε την ευκαιρία σε ιδιαίτερα και σκοτεινά συμφέροντα να αποσπούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κομμάτια αυτής της περιουσίας.

Όμως, το πρόβλημα είναι πλέον γνωστό, όσο γνωστή και προφανής είναι και η λύση του. Kαταρχάς, όλη η δημόσια ακίνητη περιουσία πρέπει να περιέλθει υπό την εποπτεία μίας και μόνο αρχής. Φαίνεται σκόπιμο να συγκροτηθεί μια Γενική Γραμματεία Δημόσιας Aκίνητης Περιουσίας η οποία θα μπορούσε να υπάγεται απευθείας στον πρωθυπουργό. H εν λόγω Γραμματεία θα συγκεντρώνει υπό την εποπτεία της όλες τις επιμέρους εταιρείες, με σκοπό τη διαφάνεια και την ενοποίηση των δράσεων και θα φροντίζει παράλληλα για το συντονισμό των ενεργειών καταγραφής και προφύλαξης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, ήτοι, την απομάκρυνση των καταπατητών και τη δημιουργία ενός ενιαίου περιουσιολογίου, για να μάθουμε επιτέλους ποια και πόσης αξίας είναι η δημόσια ακίνητη περιουσία.

H παραπάνω ενέργεια θα συνιστούσε ένα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση της διαφανούς, ορθολογικής και αποδοτικής αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Tο επόμενο αυτονόητο βήμα, το οποίο απαιτεί χρόνο και συστηματική δουλειά, θα ήταν η σταδιακή ενοποίηση όλων των εταιρειών real estate, προς την κατεύθυνση της δημιουργίας μιας μεγάλης, σύγχρονης υπερ-εταιρείας αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. H νέα αυτή εταιρεία θα είχε ως αποκλειστικό σκοπό τη διενέργεια και παρακολούθηση διαγωνισμών αξιοποίησης μεγάλων δημόσιων ακινήτων, τη στέγαση φορέων του Δημοσίου και τη δημιουργία θυγατρικών εταιρειών holding περιορισμένων χαρτοφυλακίων, με σκοπό την είσοδό τους στο χρηματιστήριο, όταν οι οικονομικές συνθήκες το επιτρέψουν.

Δυστυχώς, όμως, όλες οι παραπάνω αυτονόητες δράσεις αποτελούν ακόμη και σήμερα σημείο τριβής με θύμα την πολύπαθη δημόσια ακίνητη περιουσία και την οικονομική μας πρόοδο.

* Bουλευτής Eπικρατείας ΠAΣOK, πρόεδρος IΣTAME «Aνδρέας Παπανδρέου
Λένα Says:
16 Ιουνίου, 2010 στο 6:58 μμ
Ηλίας Μόσιαλος: Παρατηρητής στρεβλώσεων –
Η Επιτροπή Ανταγωνισµού στην οικονοµική κρίση

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4579473
Λένα Says:
29 Ιουνίου, 2010 στο 8:39 μμ
Βλέποντας το ασφαλιστικό πέραν του δημοσιονομικού

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_27/06/2010_406102
tatief Says:
29 Ιουνίου, 2010 στο 11:27 μμ
Ηλίας Μόσιλος το «νεο» αίμαι του ΠαΣοΚ, φανταστείτε το παλιό
Γιαννις Says:
30 Ιουνίου, 2010 στο 7:06 μμ
O τύπος είναι ακραία φιλόδοξος και αρριβιστής. Και εδώ μέσα έχει στηθεί μηχανισμός προβολής του.
ΣΑΚΑΦΛΙΑΣ Says:
1 Ιουλίου, 2010 στο 12:17 πμ
Σ΄ αυτή την σελίδα δεν ήρθαμε για βόλτα ούτε για να πιούμε τον καφέ μας. Διατυπώνουμε τις σκέψεις μας και διασταυρώνουμε τα επιχειρήματά μας εξασφαλισμένα χωρίς λογοκρισία και μονοπώληση. Και όλα αυτά τα χρωστάμε στον συντονιστή που μας έδωσε αυτή την δυνατότητα και πρέπει να σεβαστούμε τον χώρο του.
Θα ήταν αφύσικο εάν ο κ Μόσιαλος που συμπυκνώνει την τεχνοκρατική κατάρτιση με τον πολιτικό λόγο με τρόπο ιδιαίτερα καινοτόμο και πειστικό να μην είχε φίλους αλλά και αντιπάλους.
Δεν αποδέχομαι όλα τα επιχειρήματα του, ομολογώ όμως ότι πολύ δύσκολα αντιμετωπίζεται η επιχειρηματολογία του γιατί στηρίζεται σε μεγάλο πλούτο γνώσεων και επεξεργασμένων στοιχείων! Σ αυτή την σελίδα αρκετοί ανάρτησαν επιχειρήματα στοιχεία και εκτιμήσεις που αμφισβητούν τις απόψεις του! Είναι σεβαστές και ο χρόνος θα δείξει την αντοχή τους στο χρόνο!
Όμως τελευταία εμφανίστηκαν σ αυτή την σελίδα και κάποιοι που μη έχοντας λόγο και επιχειρήματα ανέσυραν το φτυάρι του νεκροθάφτη και με προσωπικούς και αστήριχτους χαρακτηρισμούς και ύβρεις προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα εις βάρος του.
Αξίζουν άραγε ανώνυμοι χαρακτηρισμοί περί ‘ακραία φιλόδοξου και αριβιστή’ και ‘για στημένο μηχανισμό προβολής’ για ένα Ελληνόπουλο προερχόμενο από την Ελληνική επαρχία που αναδείχτηκε σε κορυφαίο επιστήμονα με διεθνές κύρος και πανεπιστημιακή έδρα στο L.S.E όχι με τον αριβισμό γιατί εκεί δεν ‘περνάνε τα ελληνικά μέσα’ αλλά με τις ικανότητες του, το διάβασμα του, το πείσμα του την προσπάθεια του.
Τι μηχανισμό προβολής και πόση επί πλέον δόξα χρειάζεται κάποιος όταν το όνομα του στο διαδίκτυο εξ αιτίας της επιστημονικής του παρουσίας προβάλει περισσότερα από 120000 αποτελέσματα;
Και ακόμα είναι αριβισμός ή πραγματική πολιτική παλικαριά που ως πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ αρνήθηκε μισθό και επέβαλε την αμισθία σε όλα τα μέλη του Δ.Σ..
Είναι αριβισμός ή κοινωνική ευθύνη που ως βουλευτής έχει αρνηθεί το βουλευτικό αυτοκίνητο, τους δύο αστυνομικούς τους επιστημονικούς συνεργάτες και υπαλλήλους και πολλά ακόμα οικονομικά προνόμια από αυτά που το ελληνικό Κοινοβούλιο προσφέρει αφειδώς στα μέλη της.
Είναι αριβισμός ή γενναιοδωρία που χωρίς να είναι ο πλουσιότερος ήταν ο μόνος πρόθυμος εκ των συναδέλφων του ο οποίος κατέθεσε από την τσέπη του 5.000 ευρώ στο Ταμείο Αλληλεγγύης που δημιούργησε ο πρόεδρος της Βουλής Φίλιππος Πετσάλνικος.
Παίδες η ταραχή είναι κακός σύμβουλος. Λίγη αυτοσυγκράτηση και αυτοπεριορισμός βοηθά το μυαλό και την ψυχή να βρίσκονται σε εγρήγορση και αρμονία.
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Says:
4 Αυγούστου, 2010 στο 8:37 μμ
[ ΤΡΙΤΗ ΑΠΟΨΗ ] Φαρµακοποιοί και απελευθέρωση
Το άνοιγµα του επαγγέλµατός τους είναι η λύση ή νέο πρόβληµα;

Του Ηλία Μόσιαλου

Τα Νεα – Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4587717

Ναι στην ανώτερη τιμή πώλησης του φαρμάκου, όχι στην ενιαία τιμή. Το ασφαλιστικό ταμείο να υπογράφει ως μεγάλος πελάτης σύμβαση με τον φαρμακοποιό και να μειώνεται η συμμετοχή του Ταμείου στο κόστος του φαρμάκου όσο μεγαλύτερος είναι ο ετήσιος τζίρος του συνεργαζόμενου φαρμακοποιού. Όπου δεν υπάρχουν συνεργαζόμενοι φαρμακοποιοί δημιουργία φαρμακείων στα πολυατρεία του ΙΚΑ με τυπικό ποσοστό κέρδους!
Θεμης Λαζαριδης Says:
8 Αυγούστου, 2010 στο 4:50 μμ
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artId=347546&dt=08/08/2010

Σωστά αυτά. Να περάσουμε όμως στα έργα.
αί σιχτιρ Says:
8 Αυγούστου, 2010 στο 5:41 μμ
Αυτοί που πρέπει να διαβάσουν προσεκτικά και να εμπεδώσουν το παραπάνω πολιτικό κείμενο είναι οι ‘πολιτικοί’ και κυρίως οι κυβερνητικοί! Τους αποκαλύπτεται μια πολιτική στρατηγική που αν την αντιληφθούν πραγματικά και ευτυχήσουν να την μπολιάσουν με τον δικό τους λόγο και πρακτική –υπερβαίνοντας το μίζερο παρελθόν τους,- τότε θα έχουν προσφέρει στην χώρα που τους συντηρεί, τουλάχιστον κάτι περισσότερο από όσα καρπώνονται οι ίδιοι από αυτήν.
Λένα Says:
10 Αυγούστου, 2010 στο 7:48 μμ
Συμφωνώ. Πολύ σημαντικό κείμενο και πλαίσιο για να αποκτήσει η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ ουσιαστικό πολιτικό λόγο και προοπτική.
Να περάσουμε στα έργα αλλά ο κ. Μόσιαλος δεν έχει, δυστυχώς, εκτελεστική εξουσία. Πολύ φοβάμαι ότι δεν θα μπει στην κυβέρνηση επειδή έχει απόψεις που ενοχλούν πολλούς παραδοσιακούς πολιτικούς.
Πέτρος Says:
11 Αυγούστου, 2010 στο 6:04 μμ
Το αρθρο στο Βημα ειναι εξαιρετικο. Ειμαι 55 χρονων και παρακολουθώ τις ανουσιες πολιτικες εξελιξεις με αμηχανια. Οι αποψεις του Μόσιαλου ειναι μια όαση σε σύγκριση με τους αλλους πολιτικους του ΠΑΣΟΚ.
Παρακολουθησα την εισηγηση του στη Βουλη για το ασφαλιστικο νομοσχεδειο. Η καλυτερη της τελευταιας δεκαετιας. Σωστα και σοβαρα επιχειρηματα σε αντιθεση με το θεατρο Λοβερδου…
AAT Says:
12 Αυγούστου, 2010 στο 1:17 πμ
@ Πέτρος

Δεν έτυχε να δω ή να διαβάσω τις τοποθετήσεις του κ. Μόσιαλου για το Ασφαλιστικό.
Αναρωτιέμαι όμως αν εξέφρασε κάποιες αντιρρήσεις ή έστω παρατηρήσεις – όπως π.χ., αυτές που εκφράστηκαν από τον καθηγητή Μ. Ματσαγγάνη:

http://manosmatsaganis.blogspot.com/2010/07/7-2010.html
http://manosmatsaganis.blogspot.com/2010/07/blog-post.html
http://manosmatsaganis.blogspot.com/2010/06/blog-post.html

Διότι, εδώ που τα λέμε, ορισμένα «κεκτημένα» έμειναν ανέγγιχτα – αλλά δεν ακούστηκε τσιμουδιά.

ΥΓ
Για την ιστορική αλήθεια: Τα περισσότερα από αυτά που σήμερα επιχειρούνται στο ασφαλιστικό, πρωτοδιατυπώθηκαν (σε κάποια πιο άωρη μορφή, είναι αλήθεια) αρκετά πριν το 1981.
Όμως, το ΠΑΣΟΚ δεν τα επέβαλε όταν πρωτοήρθε στην εξουσία (ενώ μπορούσε και είχε υποσχεθεί). Ο λόγος; Αντιδράσεις. Αντιδράσεις ακόμα και από τον τότε πρόεδρο της βουλής (που απείλησε να παραιτηθεί αν δεν παρέμενε ο κλάδος των τραπεζιτών εκτός του σχεδίου).
Τα ίδια, επαναδιατυπώθηκαν αρκετές φορές στη συνέχεια. Σε μια από αυτές τις διατυπώσεις για το ασφαλιστικό (τον κλάδο υγείας βασικά), συμμετείχε και ο κ. Μόσιαλος (1994).
Το τί έγινε επί της ουσίας, το ξέρουμε. Το τί γίνεται, επίσης το ξέρουμε (πολλά μέτρα και πολλά σταθμά). Τί νόημα έχει λοιπόν το πολύ μπλα-μπλά, αφού ξέρουμε ότι το θεωρητικό μοντέλο, επί της ουσίας, «δεν τραβάει»;
Λένα Says:
13 Αυγούστου, 2010 στο 1:01 μμ
Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση ήταν ίσως η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση μετά την μεταπολίτευση. Όντως θα μπορούσε να ήταν καλύτερη αλλά όπως ο ΑΤΤ υπογραμμίζει πολλές προσπάθειες απέτυχαν παταγωδώς στο παρελθόν.

Αυτή την φορά δεν συνέβη το ίδιο. Ο Μόσιαλος έπαιξε μεγάλο ρόλο (οι δημόσιες παρεμβάσεις του και η καταλυτική ομιλία του στη Βουλή συνέβαλαν στη μείωση των μεγάλων εσωκομματικών αντιστάσεων. Επίσης έδωσε μια άλλη, επιστημονική και τεκμηριωμένη, διάσταση στην συζήτηση. (δες άρθρα του στην Καθημερινή και στην Ημερήσια και την εισήγηση του στην Βουλή).

Δεν είναι όλα μπλα-μπλα και θεωρία. Εδώ έχουμε πράξεις.

ΥΓ Όσο για Ματσαγγανη, που είναι αριστος στο αντικειμενο του και βαθυς γνωστης θεματων κοινωνικης πολιτικης, καλό είναι να θυμηθούμε ότι ήταν σύμβουλος του Σημίτη για αρκετά χρόνια και δεν διαφώνησε (και εκεί φαίνεται ποιος πραγματικά αντέχει τις πιέσεις) για την απραξία εκείνης της περιόδου. Το έκανε μετά από ασφαλή ακαδημαϊκή θέση. Στην πολιτική όμως αξία έχει να αλλάζεις τις πολιτικές όταν είσαι μέσα στα πράγματα (όπως ήταν ο Ματσαγγανης) και όχι να κάνεις κριτική εκ του ασφαλούς.
Ο Μοσιαλος διατυπωνει συνεχως και ΔΗΜΟΣΙΑ τις αποψεις του. και αυτό σιγουρα εχει κοστος γιατι ενοχλει το παλαιο ΠΑΣΟΚ που ακομα κυριαρχει και στην κυβερνηση και στο κομμα.
Δημήτρης Καραλής Says:
14 Αυγούστου, 2010 στο 5:05 μμ
Το άρθρο στο Βήμα είναι πολύ σημαντική παρέμβαση. Συμφωνώ με τις απόψεις Μόσιαλου που είναι όμως μειοψηφία και στο ΠΑΣΟΚ και στο σημερινό πολιτικό σύστημα.

Χρειάζεται ριζική ανανέωση προσώπων και κυρίως πολιτικών προσεγγίσεων και ιδεών.

Δυστυχώς στην χωρά μας δεν υπάρχει αντιπαράθεση ιδεών και προτάσεων αλλά η ‘συζήτηση’ επικεντρώνεται στα ίδια και στα ίδια πρόσωπα, τους λεγόμενους έμπειρους (αυτούς που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση!) .
Δημήτρης Says:
28 Αυγούστου, 2010 στο 7:52 μμ
Αξιοι, δηλαδή ανταγωνιστικοί
Γιατί είναι αναγκαία η αξιολόγηση των δηµοσίων υπαλλήλων

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4590777

χρησιμη παρεμβαση.
AAT Says:
29 Αυγούστου, 2010 στο 7:37 μμ
@ Λένα (αν ως ΑΤΤ αναφέρθηκες στο σχόλιό μου)

Παραθέτω τα παρακάτω στοιχεία:

Ηλ. Μόσιαλος, Εισήγηση 6.7.2010 (απόσπασμα):
….. Ας δούμε, επομένως, αυτά τα επιχειρήματα από τη μεριά της δημόσιας πολιτικής. Είναι δίκαιο το σύστημα σήμερα; Όχι. Τα εύπορα και ευγενή ταμεία επιδοτούνται πολύ περισσότερο από τον κρατικό προϋπολογισμό απ’ ότι τα ταμεία των μισθωτών: δέκα και δεκαπέντε φορές περισσότερο από τον κρατικό προϋπολογισμό και το ελληνικό δημόσιο, και τελικά από ποιούς; Από τους ίδιους τους μισθωτούς, που τις περισσότερες φορές δηλώνουν τα πραγματικά τους εισοδήματα.
πηγή: Ομιλίες http://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Anazitisi-Nomothetikou-Ergou?law_id=dc6b107e-da79-4751-9150-83d3ac08e663

Μαν. Ματσαγγάνης, 7.7.2010:
Οποιοδήποτε ταμείο μπορεί να είναι υγιές εάν ασφαλίζει εύπορες ομάδες, εάν έχει ευνοϊκά δημογραφικά χαρακτηριστικά, εάν εισπράττει κοινωνικούς πόρους. Η εξαίρεση των ευγενών ταμείων είναι αντικοινωνική: επιδεινώνει τους όρους ασφάλισης όλων των υπολοίπων.
Πρόκειται συνεπώς για μια εξαιρετικά αρνητική εξέλιξη: μια (ακόμη) νίκη του πελατειακού κράτους. Η κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να είναι καθόλου υπερήφανη για αυτήν.

Γεγονός 1: Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε και (απο blog Ματσαγγάνη):
Σύμφωνα με το τελικό νομοσχέδιο, οι εργαζόμενοι της ΤτΕ, οι γιατροί-δικηγόροι-μηχανικοί, οι δημοσιογράφοι και λοιποί εργαζόμενοι στον χώρο του Τύπου μπορούν να ασφαλίζονται χωριστά. Εν τω μεταξύ, στους παραπάνω προστέθηκαν και άλλοι: οι υπάλληλοι της Βουλής, οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, και ποιος ξέρει πόσοι ακόμη.
Όλες αυτές οι ομάδες υποστηρίζουν την ασφαλιστική αυτονομία τους επικαλούμενες τα υγιή οικονομικά του ταμείου τους. Αυτό όμως δεν τους δίνει το δικαίωμα να αυτοεξαιρούνται από την κοινωνική αλληλεγγύη προς όφελος της αλληλεγγύης της δικής τους ομάδας.

Γεγονός 2: Ο κ. Μόσιαλος, παρότι αναφέρθηκε απλώς στην αδικία, το ψήφισε επί της αρχής και κατ’ άρθρο. Συνεπώς, η αναφορά μου στο προηγούμενο σχόλιό μου δεν ήταν άστοχη.

ΥΓ
1) Πρωτίστως κοιτάω ιδέες-σκέψεις-προτάσεις-πράξεις και δευτερευόντως το ποιός τις εκφέρει.
Δεν έχω καμία «πρεμούρα» να υποστηρίξω τον τάδε ή τον δείνα. Έτσι, στα παραπάνω λεγόμενά μου, δεν είναι ότι υποστήριξα τον κ. Ματσαγγάνη αλλά τα επιχειρήματά του, ότι τελικά δεν έγινε το ασφαλιστικό όπως θα έπρεπε (και όπως και ο ίδιος ο κ. Μόσιαλος έχει υποστηρίξει από πολύ παλιά). Συνεπώς, η αντιπαράθεση των σχολίων για το τί έκανε ή δεν έκανε ο κ. Ματσαγγάνης ενώ ήταν δίπλα στην εξουσία, πολύ λίγο με ενδιαφέρει επί του θέματος.

2) Για την ιστορία, πολλά από τα λεγόμενα και τις θέσεις του κ. Μόσιαλου, είμαι από τους παλιούς που τα ενστερνίζομαι και προβάλλω, χωρίς να έχω και καμία σχέση με κόμματα, σοσιαλισμό κλπ. (εξάλλου, όπως περιέγραψα, πολλά από αυτά έχουν γραφτεί πολύ πριν ο κ. Μόσιαλος τελειώσει το λύκειο ή πάρει πτυχίο). Μάλιστα, είμαι εκείνος που «σκάναρε» και ανάρτησε στο Internet, ολόκληρη την (αποκαλούμενη) «Έκθεση Σοφών» για την Υγεία (1994), της οποίας ένα μεγάλο μέρος έγραψε ο κ. Μόσιαλος και κάποιοι συνεργάτες του και την οποία έχω προβάλλει όσο κανείς άλλος (βλ. υπό -Α- στο http://tempmedgr.wordpress.com/2008/03/25/health-services/ ).
Τελευταία όμως, και δεν το κρύβω ότι έχει σχέση και με προσωπική καταγγελία (θα επανέλθω στο θέμα αυτό), έχω αρχίσει να αμφιβάλω για κάποια πράγματα, χωρίς να αμφισβητώ τις θεωρητικές του γνώσεις και τη συμβολή τους στα πράγματα. Θα τα δούμε στην πορεία όμως και ειδικά αν πάρει κάποια κυβερνητική θέση, όπως υποθέτω.

3) Πολύ θα ήθελα να μάθω, ποιά είναι τα ονόματα εκείνων που ενοχλούνται στο παλιό ΠΑΣΟΚ από τις απόψεις Μόσιαλου. Εφόσον γράφεις και ανώνυμα, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα και να μας πεις.
Λένα Says:
30 Αυγούστου, 2010 στο 4:32 πμ
ATT, Μαλλον δεν ξερετε καποια πραγματα! Τα χαρακτηριζόμενα ευγενή Ταμεία θα στηρίζονται μόνο στις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων και εργοδοτών. Επίσης οι συνταξιούχοι τους δεν θα λαμβάνουν τη βασική σύνταξη, θα πληρώσουν ειδικό φόρο ενίσχυσης των χαμηλοσυνταξιούχων (3-10%). Και θα μπει άμεσα πλαφόν στις συντάξεις τους. Επίσης καμία κρατική εγγύηση η στήριξη στις επικουρικές τους συντάξεις. αυτα ειναι πολυ σημαντικές αλλαγές. οχι για μαξιμαλιστές βεβαια…
Τωρα το ποιος είπε τι και ποτε έχει σημασία όταν συνδέεται με δράση.
οι πολιτικοι κρίνονται από τις δράσεις και από τον δημόσιο λόγο τους.
o δημόσιος λόγο του Μοσιαλου είναι εξαιρετικά σαφής. οσο για τις καταγγελίες σου ας τις ακουσουμε.
AAT Says:
30 Αυγούστου, 2010 στο 10:44 πμ
@ Λένα

(1. θα προτιμούσα να χρησιμοποιούμε ενικό, αν αυτό δεν είναι πρόβλημα, 2. ΑΑΤ και όχι ΑΤΤ)

Δεν ξέρω αν μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαίνουμε.

Στην απάντησή σου αναφέρεσαι βασικά στο άρθρο 37 του νέου νόμου.

Και σε ρωτώ:

– Έπαψαν οι (αποκαλούμενοι) κοινωνικοί πόροι των «ευγενών» ταμείων (που -και- κατά τον κ. Μόσιαλο είναι άδικοι) ή συνεχίζουν να αποδίδονται;
– Για να καταλάβουμε δηλαδή, υπάρχει αγγελιόσημο υπέρ του ταμείου των δημοσιογράφων ή δεν υπάρχει; Γίνεται παρακράτηση ποσοστού επί του προϋπολογισμού των δημοσίων έργων υπέρ του ΤΣΜΕΔΕ ή όχι;
– Και πάλι για να καταλάβουμε, με το ότι οι συνταξιούχοι των ευγενών ταμείων δεν θα λαμβάνουν τη βασική σύνταξη και θα ενισχύουν με ένα (ελάχιστο) ποσοστό τους χαμηλοσυνταξιούχους (νέος ΛΑΦΚΑ), αυτό συνεπάγεται ότι ήρθη (εκ του αίρω) η αδικία, στην οποία αναφέρεται ο κ. Μόσιαλος;
– Και αφού ήρθη (δια του τρόπου αυτού) η αδικία, τότε, ποιός ο λόγος να εξακολουθούν να υφίστανται τα ευγενή ταμεία και να μην έχουν συγχωνευθεί σε ένα κύριο μαζί με όλα τα άλλα;

Για όλα αυτά λοιπόν, ακούω το δημόσιο λόγο αλλά, από το νομοσχέδιο, άλλα καταλαβαίνω.

Επειδή λοιπόν, μάλλον δεν ξέρω κάποια πράγματα (όπως ισχυρίζεσαι), πολύ θα ήθελα μερικές απαντήσεις στα παραπάνω. Όχι τίποτα άλλο, μπορεί να μην τα καταλαβαίνω (ας υποθέσουμε) αλλά δεν θα τα καταπιώ και αμάσητα.

Το (παρόν) ασφαλιστικό δε, θα έπρεπε να έχει λάβει υπόψη του και άλλα πράγματα για να χαρακτηριστεί ως η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση από τη μεταπολίτευση (εκτός του ότι έπρεπε να είχε γίνει από το 1981 – αλλά φεύ, υπέκυψε και τότε στα ευγενή ταμεία, όπως και σήμερα).
Και για να μην «το κουράσω», θα προσθέσω μόνο ότι ακόμα και η διάκριση σε ταμεία μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων είναι κατά τη γνώμη μου άνευ ουσίας.
Ποιό είναι το νόημα και γιατί να υπάρχει διάκριση και να μην είναι ένα το ταμείο; Είμαι περίεργος να δω τί προβλήματα θα δημιουργηθούν με αυτούς που θα είναι ταυτόχρονα μισθωτοί και αυτοαπασχολούμενοι (εκτός και αν νομίζει κανείς ότι οι μισθωτοί των 600 ευρώ δεν θα ψάχνουν και για άλλες λύσεις, όχι για να αυξήσουν το εισόδημά τους, αλλά -κυριολεκτικά- για να επιβιώσουν).

ΥΓ
1. Δεν ξέρω αν ήταν σαφής η διατύπωσή μου ή όχι αλλά πουθενά δεν ανέφερα ότι θα κάνω καταγγελίες. Το διευκρινίζω λοιπόν ότι τις καταγγελίες μου τις διαβίβασα σε εκείνον και ακόμα δεν έχω λάβει απάντηση.
2. Στο σχόλιό μου, σε κάλεσα να αναφέρεις κάποια ονόματα και περιμένω.
ΣΑΚΑΦΛΙΑΣ Says:
30 Αυγούστου, 2010 στο 10:00 μμ
Το παλαιό ΠΑΣΟΚ δεν χωράει σε κάποια ονόματα κομματικά η κυβερνητικά. Είναι μια κυρίαρχη ριζωμένη νοοτροπία στον κομματικό μηχανισμό, τα στελέχη και τα απλά μέλη που αντανακλούν και σε κυβερνητικό επίπεδο. Ακροβατεί μεταξύ του λαϊκιστικού γονιδιόματος του ΠΑΣΟΚ, του κυβερνητισμού και του νεποτισμού που προσήλθε από την εκτροφή και λαφυραγώγηση του κομματικού κράτους και δημιούργησε την κάστα των προνομιούχων με τον προκλητικό καταναλωτισμό, την συρρίκνωση της παραγωγής, τα οικονομικά και θεσμικά ελλείμματα, τα χρέη και τον δανεισμό.
Περιμένουμε από τον κ Μόσιαλο να συνεισφέρει παραγωγικά και επ΄ ωφελεία της πατρίδος μας με τις γνώσεις του και την διαφορετική πολιτική κουλτούρα που εισάγει στο ΠΑΣΟΚ και στο πολιτικό σύστημα.
Περιμένουμε από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να τον αξιοποιήσει γιατί δεν υπάρχουν στο ΠΑΣΟΚ αλλά και στη χώρα μας πολλά στελέχη του επιπέδου του και ειδικότερα στην επιστήμη που εντριφτεί –οικονομία της υγείας- όπου έχει πανευρωπαϊκή αναγνώριση.
Μπορούμε να τον κρίνουμε για τις απόψεις που διατυπώνει ως επιστήμονας και βουλευτής και για τα έργα του αν κληθεί στην εκτελεστική εξουσία. Όσο αυτό δεν γίνεται μας προβληματίζει ότι ίσως κάποιοι εντός και εκτός κόμματος το εμποδίζουν. Αυτό το αντιλαμβανόμαστε εκ του αποτελέσματος, είναι αδύνατο όμως οι απλοί χρήστες του διαδικτύου να γνωρίζουν τα εσωκομματικά του κυβερνόντος κόμματος.
Είναι αστοχία όμως να εγκαλείται ο κ Μόσιαλος για τους συμβιβασμούς και τις ατέλειες που η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι υπουργοί ενσωματώνουν στα νομοθετήματά τους προκειμένου να υπερψηφιστούν από την βουλή και να αποφύγουν την κοινωνική αντιπαλότητα. Για το σύνολο των διατάξεων του ασφαλιστικού , τις δεσμεύσεις εξ αίτιας του μνημονίου και τους συμβιβασμούς που επιλέχτηκαν, πρέπει να κριθεί το δίδυμο Λοβέρδου-Κουτρουμάνη και όχι ο κ Μοσιαλος για τις ιδιαίτερες απόψεις που εξέφρασε!
Ας ανεβάσουμε τον πήχη για τους πολιτικούς μας, είναι όμως ηθελημένη υπερβολή να ζητάμε από τον κ, Μόσιαλο ωα υπερκεράσει και να αποδημήσει ένα κομματικό κράτος που κτίστηκε μέσα σε 35 υπνωτισμένης Δημοκρατίας.
AAT Says:
31 Αυγούστου, 2010 στο 2:08 μμ
@ ΣΑΚΑΦΛΙΑΣ

Θα προτιμούσα να μου έλεγες ότι ο κ. Μόσιαλος, όντας άπειρος στην πολιτική, έκανε λάθος και εγκλωβίστηκε-χρησιμοποιήθηκε από το «σύστημα» παρά αυτά που είπες.

Ίσως να μην τα καταλαβαίνω εγώ καλά ή ίσως να μην τα διατυπώνεις εσύ σωστά αλλά αυτό που φαίνεται ότι λες (ιδίως στην τελευταία παράγραφο) είναι «να έχουμε μεν απαιτήσεις από τους νέους πολιτικούς αλλά και να μην έχουμε».
Πώς γίνεται όμως να έχω απαιτήσεις να γκρεμιστεί το παρελθόν, για να χτιστεί ένα καλύτερο μέλλον, αλλά ταυτόχρονα να θεωρείται υπερβολή (και μάλιστα ηθελημένη!!!) το να απαιτώ από τον νέο πολιτικό να έρθει σε ρήξη με το κατεστημένο;

Εγώ λοιπόν, που έχω την απαίτηση από τους νέους πολιτικούς να έλθουν σε ρήξη με το παρελθόν, πιστεύω πως έκανε λάθος.
Το λάθος έγκειται στο ότι ήταν εκ των εισηγητών του νομοσχεδίου.
Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι -είτε ηθελημένα είτε άθελά του- κάλυψε τους όποιους πολιτικούς συμβιβασμούς έκαναν η κυβέρνηση και το δίδυμο που λες. Συγχρόνως όμως, «έκαψε» πολλά από τα δικά του επιχειρήματα (που κατά καιρούς έχει διατυπώσει), σχετικά με τους δίκαιους τρόπους χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος.

Θα ήταν πολύ διαφορετικά δε, αν έλεγε απλώς τη γνώμη του ως βουλευτής (ή ως τεχνοκράτης όπως συνηθίζει να λέει) παρά ως εισηγητής. Δεν ξέρω δε, πόσα ακόμα χρόνια «υπνωτισμένης Δημοκρατίας» θα περάσουν ώστε να παρουσιαστεί ξανά η ευκαιρία.
Συνεπώς, δεν είναι αστοχία να αποδίδονται και σε αυτόν κάποιες ευθύνες για το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε. Υπάρχει βέβαια περιθώριο να επανορθώσει κάποια πράγματα, αν συμβάλει στη δημιουργία ενός ενιαίου ταμείου περίθαλψης (στο οποίο έχει αναφερθεί επανειλημμένως).

Εδώ θέλω να προσθέσω ότι όταν εμφανίστηκε στην πολιτική, είπα «επιτέλους ένας άνθρωπος που ξέρει 5 πράγματα» και έχει άποψη. Θεώρησα μάλιστα ότι θα έπαιρνε κάποια θέση στην κυβέρνηση αλλά δυστυχώς δεν συνέβη κάτι τέτοιο και στο υπ. υγείας πήγαν 2 άτομα εντελώς ακατάλληλα (κατά τη γνώμη μου).
Δεν μπορώ να ξέρω τί θα είχε επιτύχει αν είχε γίνει υφυπουργός (διότι άλλο να ξέρεις 5 πράγματα και άλλο να τα εφαρμόζεις στην πραγματική ζωή) αλλά, ως βουλευτής αλλά και πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ, περίμενα ότι θα έπαιρνε κάποιες συγκεκριμένες πρωτοβουλίες στους τομείς που γνωρίζει πολύ καλά (π.χ. θα μπορούσε να αρχίσει και να διευθύνει κάποιες διαβουλεύσεις στην υγεία-φάρμακα κλπ.). Ίσως βέβαια, να μην έχω καλή πληροφόρηση ή να πρόκειται για δικές μου –εντελώς- αβάσιμες προσδοκίες αλλά φοβάμαι ότι, τώρα που θα αναλάβει (κατά πάσα πιθανότητα) μια κυβερνητική θέση, θα διαπιστώσει πόσο δύσκολο είναι, όχι μόνο να αρχίσει από το μηδέν, αλλά να διορθώσει και τα λάθη και τις αστοχίες που έγιναν τους τελευταίους 12 μήνες.
Και όχι τίποτα άλλο αλλά οι συνθήκες και οι δυνατότητες για την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ίδιες με αυτές του Σεπτεμβρίου 2009. Οι 12 καλύτεροι μήνες χάθηκαν (για τον τομέα της υγείας).
AAT Says:
8 Σεπτεμβρίου, 2010 στο 10:10 πμ
http://www.madata.gr/epikairotita/politics/75394.html

«Ο δεύτερος που αρνήθηκε την είσοδό του στην κυβέρνηση ήταν ο επικεφαλής του ΙΣΤΑΜΕ και βουλευτής Επικρατείας Ηλίας Μόσιαλος ο οποίος αρνήθηκε να τοποθετηθεί υφυπουργός Εσωτερικών, καθώς όλοι περίμεναν να πάει (ακόμη και ως υπουργός) στο Υγείας (με την ιδιότητα του πανεπιστημιακού καθηγητή στο ίδιο αντικείμενο ). Για τον κ. Μόσιαλο πάντως υπάρχει και η εκδοχή ότι είτε δεν αρνήθηκε αλλά δεν απάντησε ποτέ στο τηλέφωνό του και για αυτό υπήρξε αυτή η μεγάλη καθυστέρηση, αφού προσπαθούσαν μέχρι αργά τη νύχτα να τον βρουν, ενώ κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι ζήτησε λίγο χρόνο για να το σκεφθεί (που όμως δεν μπορούσε να του διατεθεί).»

Τί να υποθέσει κανείς; Ποιά είναι η αλήθεια;
Αθηνά Περπατάρη Says:
9 Σεπτεμβρίου, 2010 στο 4:32 μμ
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artid=352910&dt=08/09/2010

Λέγεται ότι ο κ. Παπανδρέου έδωσε στους συνεργάτες του μια λίστα με πιθανούς υφυπουργούς και τους άφησε να κάνουν τις συνεννοήσεις με την εντολή να τον ειδοποιήσουν για τις τελικές επιλογές. Νωρίτερα, πάντως, έκανε ο ίδιος ορισμένες επαφές, όπως π.χ. με τον κ. Ηλ.Μόσιαλο , στον οποίο πρότεινε να αναλάβει τη θέση του αναπληρωτή υπουργού Υγείας με υπουργό την κυρία Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου. Ο βουλευτής Επικρατείας, ο οποίος έχει μελετήσει σε βάθος τα θέματα Υγείας και δεν συμμερίζεται τις ίδιες απόψεις με την πρώην υπουργό, ζήτησε να μην εμπλακεί σε μια καθημερινή προσωπική φθορά και μάλιστα σε ένα υπουργείο επιβαρημένο με δεκάδες άλυτα προβλήματα.

Καλά έκανε και αρνήθηκε… Αν έμπαινε στην κυβέρνησή κάτω από την Μαριλίζα θα είχε απομονωθεί.
Θεμης Λαζαριδης Says:
11 Νοεμβρίου, 2010 στο 7:00 μμ
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4603605