Γιατί κ. Mπενάκη αρνήστε να ονομαστεί αίθουσα “Γιάννη Διακογιάννη” στη Βουλή;
Tον Δεκέμβριο του 2006 έφυγε από κοντά μας ένας σημαντικός δημοσιογράφος και σπάνιος άνθρωπος. Eπειδή τα υπάρχει πληθωρισμός χαρακτηρισμών και απαξίωση των λέξεων, δεν θέλω να γράψω πολλά για αυτόν. Για όσους δεν τον ξέρουν έχω βάλει κάποιες παραπομπές στο τέλος.
Απλώς να πω ότι ήταν δημοσιογράφος στα NEΑ. Kάλυπτε για χρόνια την Bουλή, ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, ήταν έντιμος, εφυής και εργατικός. Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, σε δύσκολα μέρη, συνάντησε και συνομίλησε παγκόσμιους ηγέτες, έμεινε απλός και κανένα ρεπορτάζ δεν ήταν ταπεινό για αυτόν ώστε να μη το καλύψει. Είτε ήταν ο Πρόεδρος μιας χώρας, είτε ήταν οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα του δήμου ο Γιάννης εργαζόταν με την ίδια επιμέλεια και πάθος. Ήδη γράφω πολλά.
Πέθανε από καρκίνο. Δεν άφησε περιουσία πίσω του. O θάνατος του συγκλόνισε και τους πιο κυνικούς δημοσιογράφους.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «TO ΠΑΡΩN» ΟΛΟΙ οι συντάκτες του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ ζήτησαν από την Πρόεδρο της Bουλής κ. Ψαρούδα Mπενάκη να μετονομαστεί οι αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών στο κτίριο της Bουλής σε «Αίθουσα Kοινοβουλευτικών Συντακτών Γιάννης Διακογιάννης.»
«Σχετικό αίτημα κατέθεσαν το σύνολο των κοινοβουλευτικών συντακτών, καθώς και οι κοινοβουλευτικές ομάδες του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έγινε δεκτό. Η Βουλή αποφάσισε να υποστηρίξει πολιτιστικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ της Σύμης αφιερωμένες στη μνήμη του ΙΕΔ.
Ξέρω ότι μοιάζει σαν μία υπόθεση που αφορά λίγους. Mοιάζει σαν να αφορά μόνο εκείνους που γνώρισαν τον Γιάννη. Όμως, αφορά όλους. Eίναι εντυπωσιακό και καθόλου τυχαίο ότι όλοι οι δημοσιογράφοι θέλησαν να τιμήσουν τον Γιάννη με αυτόν τον τρόπο. Σε μία περίοδο απαξίωσης και του ρόλου των δημοσιογράφων η τιμή αυτή δεν είναι κάτι πού έχει ανάγκη ο Γιάννης, αλλά που έχουμε ανάγκη εμείς.
Ελπίζω οι δημοσιογράφοι να προχωρήσουν από μόνοι τους στη μετονομασία της αίθουσας.
H κ. Mπενάκη είναι εκτεθειμένη με τη στάση της αυτή, που δημιουργεί εύλογη απορία. Ίσως απαντήσει στην απορία αυτή καθώς θα της αποστείλω το post αυτό στο speaker@parliament.gr .
Και οι πόρνες έχουν περάσει περίοδο απαξίωσης του ρόλου τους στην κοινωνία – και σίγουρα έχει υπάρξει τουλάχιστον μία που να ήταν έντιμη, ευφυής και εργατική, να ταξίδεψε παντού, να «συνομίλησε» με μεγάλες προσωπικότητες, να δέχτηκε να αναλάβει και πελάτες όσο ταπεινοί και να ήταν, είτε ήταν πρόεδροι είτε εργάτες στην καθαριότητα του δήμου, να είχε πάθος και να πέθανε χωρίς να αφήσει περιουσία συγκλονίζοντας και τις πιο κυνικές πόρνες. Δεν ζήτησε όμως κανείς να ονομαστεί η αίθουσα στο πιο σημαντικό κτίριο της χώρας μας προς τιμήν της.
Δεν διαφωνώ με όλα όσα έγραψες για τον Διακογιάννη. Άλλο όμως η σημαντικότητα ενός ανθρώπου (από τους εκατομμύρια σημαντικούς αποθανόντες στην ιστορία μας που θα άξιζαν μια τέτοια τιμή) και άλλο να απαιτούμε κάτι τέτοιο.
Αν οι κοινοβουλευτικοί συντάκτες θέλουν να του αποδώσουν τις δέουσες τιμές μετά θάνατον, αν θέλουν να τον θυμόμαστε όλοι οι υπόλοιποι, αν ο ρόλος τους χρειάζεται να ξεφύγει από την απαξίωση στην οποία έχει (δικαίως) περιέλθει, τότε ας υιοθετήσουν οι ίδιοι τη στάση που θα οδηγήσει σε όλα αυτά. Όχι να τα επιχειρούν με ξένα κόλυβα…
Νομίζω ότι το σχόλιο της Λίλλη είναι τουλάχιστον άκομψο και άτοπο. Σίγουρα η πρόεδρος της βουλής δεν είναι υποχρεωμένη να ονομάσει την αίθουσα προς τιμή του οποιουδήποτε, αλλά ο παραλληλισμός δημοσιογράφου-πόρνης όσο και αν είναι δελεαστικός δεν είναι σωστός. Θα ήταν σωστός εάν η Λίλλη τον έφθανε ως το τέλος. Δηλαδή, αν υπήρχε αίθουσα-πορνείο στη βουλή, και όλες οι πόρνες ζητούσαν να τιμήσουν την πιο αξιόλογη και να μετονομάσουν την αίθουσα-πορνείο, τότε το επιχείρημα της Λίλλη δεν έχει την ίδια ισχύ ακουστικά. Με άλλα λόγια την αίθουσα των συντακτών ζήτησαν να μετονομάσουν οι δημοσιογράφοι και όχι κάποια άσχετη αίθουσα.
Oι συντάκτες της Bούλης, όλοι, από όλες τις εφημερίδες ανεξαρτήτητως κομματικής συγγένειας ζήτησαν από τη κ. Mπενάκη να ονομαστεί έτσι η αίθουσα της Bουλής στην οποία εργάζονται. Φαντάζομαι αυτοί θα ξέραν να κρίνουν. Eγώ πάντως έστειλα ένα e-mail στη κ. Πρόεδρο, αλλά οι σύμβουλοί της προφανώς εκτιμούν ότι δεν αξίζει τον κόπο να δώσει μία απάντηση για την στάση της αυτή. Όχι στο blog μου μόνο, αλλά και σε όσους της απέστειλαν το ίδιο ερώτημα.
Eγώ είμαι αναγκασμένος να κάνω μία εικασία: ο Γιάννης Διακογιάννης ήταν πολύ μη-συμβατικός για τα γούστα της κ. Mπενάκη, και τα blogs έχουν κατά τη γνώμη των συμβούλων της πολύ μικρό πολιτικό κόστος.
Kαι σε αυτό το τελευταίο είναι που κάνουν μεγάλο λάθος.
Η αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών υπάρχει στο κοινοβούλιο όχι επειδή αποτελεί κεκτημένο ή αναφαίρετο δικαίωμά τους, όχι επειδή τους ανήκει ο χώρος, όχι επειδή δικαιούνται να την έχουν περισσότερο από άλλες συμπαθείς ομάδες επαγγελματιών, αλλά για να τους στεγάσει προσωρινά όση ώρα κάνουν τη δουλειά τους που σχετίζεται με το αντικείμενο. Φιλοξενούμενοι είναι σε ένα χώρο. Δεν έχουν ιδιοκτησιακά ή ονοματοδοτικά δικαιώματα σε αυτόν. Τελεία!
Αν θέλουν να τιμήσουν ένα καλό συνάδελφό τους, ας προτείνουν τη μετονομασία μιας αίθουσας (αλήθεια, δεν καταλαβαίνω πώς συμπυκνώνεται η τιμή σε μια μετονομασία, αλλά αυτό μάλλον με υπερβαίνει) της ΕΣΗΕΑ, του κατεξοχήν δικού τους χώρου. Μπορούν να το ζητήσουν, άντε και από το Υπουργείο Τύπου. Κι εκεί θα το καταλάβαινα. Αλλά από το Κοινοβούλιο; Είναι σαν να πεθαίνει ένας καλός πελάτης ενός πολυκαταστήματος και να ζητάνε οι συγγενείς του να μετονομαστεί το ίδιο το πολυκατάστημα προς τιμήν του.
Όσο για το αν υπάρχουν πόρνες μέσα και πέριξ της Βουλής για να δικαιούνται να ζητούν και τη μετονομασία μιας αίθουσας προς τιμήν τους, ε, μην το κάνουμε και θέμα! Ας μην την ανοίξουμε καλύτερα αυτή τη συζήτηση…
H αίθουσα της Bουλής δεν στεγάζει προσωρινά τους δημοσιογράφους. Tους στεγάζει μόνιμα και για πολλά χρόνια. Eίναι αναφαίρετο δικαίωμά των δημοσιογράφων να έχουν εκεί ένα χώρο εργασίας και δικαιωμά μας να έχουμε εκεί δημοσιογράφους για να καλύπτουν με συνέπεια και ακρίβεια τις εργασίες των εκλεγμένων αντιπροσώπων μας.
Ο Γιάννης δεν ήταν ένας περαστικός «πελάτης» από την αίθουσα των δημοσιογράφων της Βουλής, οπότε αυτό το παράδειγμα με το πολυκατάστημα είναι μάλλον ατυχές (για να το πω κομψά).
Eιλικρινά δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς υπερασπίζεσαι.
Φιλικά το λέω.
Oι δημοσιογράφοι πρώην συνάδελφοι του Γιάννη ζήτησαν ΑΥTH την αίθουσα, την αίθουσα στην οποία δούλεψε για χρόνια αυτός ο σπάνιος άνθρωπος, να μετονομαστεί σε «Αίθουσα Διακογιάννη.» Δε ζήτησαν ούτε μια αίθουσα στο Υπουργείο Tύπου που δεν είχε καμμία σχέση, ούτε μια αίθουσα στο Δημαρχείο της Αθήνας …
Kαι το ζήτησαν OΛOI οι δημοσιογράφοι ξαναλέω. Kάτι πρέπει να σημαίνει αυτό.
Αυτό που δεν έχω καταλάβει τι σημαίνει είναι η άρνηση της κ. Mπενάκη που είναι αλαζονική και ακατανόητη.
Δε θέλω να γράψω άλλα για το θέμα. Δεν ταιριάζει και στον άνθρωπο για τον οποίο μιλάμε. Οι δημοσιογράφοι ακούστηκε ότι θα ονομάσουν την αίθουσα όπως πρότειναν από μόνοι τους έτσι και αλλοιώς, και το μόνο που θα μείνει είναι η μικροψυχία της κ. Μπενάκη.
Κοίτα. Δεν πρόκειται να στήσω διαδικτυακό καυγά και απορώ γιατίδ εν μπορείς να δεχτείς ότι η άποψή σου δεν είναι οικουμενική, αλλά μπορεί να τύχει αμφισβήτησης.
Ναι. Ο αποθανών ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος. Ήταν ευγενικός, ήταν ευπρεπής, ήταν αμερόληπτος, ήταν μορφωμένος.
Ναι. Ανήγαγε τη δημοσιογραφία σε λειτούργημα.
Συγγνώμη, δηλαδή, όμως: να ονομάσουμε μια αίθουσα του κοινοβουλίου τιμώντας κάποιον που έκανε τα αυτονόητα για το συγκεκριμένο επάγγελμα; Τόσο πολύ έχουμε ξεφύγει που όταν βρούμε έναν έντιμο και αμερόληπτο δημοσιογράφο, θα πρέπει να του αποτίσουμε την ύψιστη τιμή;
Με το ίδο σκπετικό, να ονομάζουμε τις αίθουσες των νοσοκομείων με ονόματα εκλιπόντων γιατρών που δεν έπαιρναν φακελάκια και ήταν καλοί και μορφωμένοι.
Και να ονομάσουμε και κάθε σχολική αίθουσα με όσα ονόματα δασκάλων δεν έκαναν ιδιαίτερα στους μαθητές τους και ήταν καλοί και μορφωμένοι.
Και να ονομάσουμε και τους δρόμους με όσα ονόματα οδοκαθαριστών επιτέλεσαν το έργο τους χωρίς ανάγκη φιλοδωρήματος από τους περίοικους και ήταν καλοί και μορφωμένοι άνθρωποι.
Πώς σου φαίνεται;
Το ίδιο ακριβώς απαιτείς κι εσύ. Και μάλιστα για ένα επάγγελμα που δεν έχει την αξιοπρέπεια ούτε του γιατρού ούτε του δασκάλου ούτε δυστυχώς και του οδοκαθαριστή.
Τα βάζεις με την Ψαρούδα ως μικρόψυχη ξεχνώντας ότι τον τίμησε με συγκινητικά λόγια. Και απαιτείς να μετονομάσουμε έναν τόσο συμβολικό χώρο, ίσως τον πιο συμβολικό για τη νεότερη ιστορία του έθνους, όχι προς τιμήν κάποιου μεγάλου στοχαστή, όχι προς τιμήν κάποιου μεγάλου πνευματικού ανθρώπου, όχι προς τιμήν κάποιου που θυσίασε τη ζωή του βάζοντας την εθνική πάνω από την ταξική του συνείδηση, αλλά προς τιμήν κάποιου άριστου επαγγελματία και σπάνιου ευγενούς και καλού ανθρώπου.
Ε, συγγνώμη, αλλά διαφωνώ. Και επειδή σε είδα λίγο να τσιτώνεσαι, θα σου ένα πράγμα: άσε με εμένα να λέω την άποψή μου. Εσύ… ΜΗ ΜΑΣΑΣ ΡΕ!
Καλή η Lilly. Μπορώ να πω ότι εμένα με έπεισε. Απολύτως politically correct θέση και μάλλον πιό ψύχραιμη από των υπολοίπων. Ωστόσο δεν μας βαθμολογεί την Ψαρούδα-Μπενάκη (ή τούμπαλιν). Αν ο βαθμός είναι καλός τότε πρόκειται για την ίδια.
Από εμένα 2 (πολύ συντηρητική και πιό κομματική από ότι θέλει η θέση της).
Aleko, μου αρέσει η Ψαρούδα*, αλλά δεν τη βαθμολογώ γιατί ομολογώ ότι δεν έχω τεκμηριωμένη άποψη. Θα της έβαζα καλό βαθμό και ίσως αυτό να ήταν άδικο. Οπότε επιφυλλάσσομαι.
(*Αν σκεφτώ τον προκάτοχό της, θα της έβαζα 500 με άριστα το 5 – αλλά δεν πρέπει να πέσω σ’ αυτό το τριπάκι, σωστά;)
Αγαπητή Lilly δε μασάω καθόλου, ή μάλλον για την ακρίβεια δε μασάω εδώ. Kαι δεν έχω χρόνο για virtual καυγάδες.
Απλώς σε βλέπω να εκτίθεσαι γιατί απαντάς με μεγάλη ένταση για κάτι που δεν γνωρίζεις.
Στο πρώτο σου posting δικαιολογήσαι. Στο λέω πολύ φιλικά – όταν παρομοιάζεις τον άνθρωπο αυτό με πελάτη πολυκαταστήματος κάνεις τον κόσμο που γνωρίζει να χαμογελάει. Όμως, όταν δεν διαβάζεις για τον άνθρωπο για δεύτερη φορά αυτό σε δείχνει εσένα απρόθυμη να μάθεις και λίγο εμπαθή. Για αυτό σου λέω, τώρα πλέον εκτίθεσαι τσάμπα. Mπαίνω στον πειρασμό να αντιγράψω εδώ το κείμενο του Στάθη Σταυρόπουλου, αλλά δεν είναι σωστό για τον άνθρωπο που έφυγε. Δε θα του άρεσε νομίζω. Mπες διάβασε το http://demasamere.blogspot.com/2007/02/m.html στα σχόλια το τελευταίο και μετά γράψε. Δεν είναι ντροπή.
Eν κατακλείδι, η κ. Mπενάκη έχει λάβει – και το γνωρίζω – αρκετά e-mails που την ρωτούν να εξηγήσει την στάση της.
Δεν είναι απλώς ότι αρνείται. Eίναι ότι αρνείται να εξηγήσει.
Kαι αυτό το τελευταίο τη χαρακτηρίζει περισσότερο από την άρνησή της.
Όταν θα μετανοιώσει θα έχει πάθει τη ζημιά … Δίνω τσάμπα μασημένο φαγητό στους συμβούλους της και αυτοί δεν το εκμεταλεύονται. [Για αυτό πρε’πει να πληρώνεσαι για τις συμβουλές που δίνεις – γιατί όταν είναι τσάμπα δε σε σέβονται – στο λέω από εμπειρία. Σήμερα η ιστορία αυτή είναι σε άλλα 5 blogs. Άμα σκάσει και στις εφημερίδες και τότε θα τα πούμε].
Μεταξύ μας: κι εγώ αν ήμουν Πρόεδρος της Βουλής δεν υπήρχε περίπτωση να έμπαινα στη διαδικασία να «δίνω εξηγήσεις» στους δημοσιογράφους. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα.
Άλλωστε υποτίθεται ότι οι δημοσιογράφοι θα ήξεραν από μόνοι τους ότι την ιστορική αξία ενός σημαντικού ανθρώπου μπορεί να κρίνει κανείς μόνο από χρονική απόσταση και τοποθετώντας τη στο σωστό context της ιστορικής περιόδου που προηγήθηκε και αυτής που ακολούθησε.
Αλλά τι να λέμε τώρα;
Για να είμαι και στο θέμα, βάζω στην κ. Μπενάκη – Ψαρούδα άριστα 5. Για τη στάση που τήρησε στο θέμα και γιατί μου θυμίζει τη θεία μου την Ιωάννα και για την τεράστια μόρφωσή της (*γκουχ* *γκουχ* αυτό είναι μπηχτή, αν δεν το κατάλαβες, φίλε ΔΕΝ ΜΑΣΑΣ ΡΕ).
Ίσως ο Θέμης να μπορεί να αναζητήσει και λεπτομέρειες για την ακαδημαϊκή της πορεία, για να μας διαφωτίσει όλους περισσότερο.
Μείζον πολιτικό, ηθικό και δεοντολογικό θέμα δημιουργεί η χθεσινή επιβεβαίωση-ομολογία της Α. Ψαρούδα – Μπενάκη ότι επί των ημερών της διορίστηκαν στη Βουλή οι θυγατέρες τριών νυν και πρώην δικαστών που χειρίζονται σημαντικές υποθέσεις, όπως είναι το σκάνδαλο των ομολόγων και το παραδικαστικό κύκλωμα
Ο κ. Κολιοκώστας δε χειρίστηκε ποτέ την υπόθεση των ομολόγων, απλώς άσκησε τις ποινικές διώξεις που οι εισαγγελείς Λιόγας και Πεπόνης του εισηγήθηκαν ως προιστάμενος της εισαγγελίας, η υπόθεση είναι πλέον σε ειδικό εφέτη ανακριτή, ο ορισμός του οποίου έγινε απο 250 δικαστές. Ο κ. Ζορμπάς είναι συνταξιούχος πέον εισαγγέλέας, ο οποίος κάνει μια συμπληρωματική έρευνα. Επίσης μήπως κάποιοι θέλουν να μας πούν οτι ο Μαντούβαλος διώκεται επειδή η κόρη του κ. Σίδερη διορίστηκε στη βουλή; Τέλος είναι γνωστη η κομματική τοποθέτηση του Έθνους και δε φημίζεται σαν εφημερίδα για την εγκυρότητα της.
πάρα πολύ κακή πρόεδρος απ όλες τις απόψεις.Δεν τιμά το ρόλο της.Τελευταίο μείον της η παραδοχή της ότι αυτή διόρισε τις θυγατέρες των δικαστικών στη Βουλή.0
MHDEN… Na tis agorasoyme velones kai merika koyvaria malli na paei sto spiti na plekei. Na kanei kati hrisimo. Alla an tin plironomoyme gia Proedro tis Voulis? Den travaei…
Oi pra3ies tis kai ta logia tis deixnoun anohto kai fobismeno atomo;
den exei akoma katalabei oti h Proedros tis Boulhs den xreiazetai na einai
to pleon kommatiko stelexos kai oti 0a eprepe na exei perissotero kyros kai antikeimenikothta?
Dustuxws an kai mallon einai h prwth gunaika proedros tis boulhs
h 0hteia tis den 0a boh0hsei tis gynaikes
Μου έκανε εντύπωση ο λόγος της όταν ανέλαβε ο Παπούλιας πρόεδρος της δημοκρατίας και πιστεύω ότι χαρακτηρίζει την σκέψη της. ΟΛΟΙ οι άλλοι τα έκαναν, τα κάνουν και θα τα κάνουν γαργάρα τα θέματα που έθιξε και μπράβο της που το έκανε.
ΑΡΙΣΤΑ απο εμένα.
«Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις: Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης.
Η χώρα μας εξάλλου θα έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά διλήμματα σε πολλούς τομείς: Στα εθνικά θέματα δρομολογούνται εξελίξεις που απαιτούν σύμπνοια και νηφαλιότητα, στον οικονομικό και τον κοινωνικό τομέα πρέπει να γίνουν τομές και να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις για τη βελτίωση της ζωής των πολιτών, η διαπαιδαγώγηση των νέων θα απαιτήσει αναπροσανατολισμούς στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, ο ελληνικός πολιτισμός θα πρέπει να ανακτήσει την ιστορική του πρωτοπορία.»
Παλαιάς κοπής πολιτικός, με πολύ συντηρητικά φρονήματα. Προσωπικά, θεωρώ ότι η Μαριέττα έχει μεγαλύτερη ευθύτητα και τολμά να κάνει ρήξεις με το κατεστημένο. Η Μπενάκη στη θέση της θα είχε ρίξει το βιβλίο της ιστορίας στην πυρά.
Πώς είναι δυνατόν κάποιος που τα τελευταία 30 χρόνια ασχολείται με την πολιτική να έχει την επιστημονική αριστεία που (υποτίθεται) απαιτεί η ιδιότητα μέλους της Ακαδημίας Αθηνών; Τι νόημα έχει η εκλογή κάποιου που κοντεύει τα 80; Τι θα προσφέρει;
Άκουσα ότι ο μισθός των μελών της Ακαδημίας είναι 8000 ευρώ. Δηλαδή εκτός από την βουλευτική σύνταξη (ξέρει κανείς πόση είναι;) θα παίρνει και 8000 ευρώ; Για να κάνει τι; Το βρίσκω σκανδαλώδες. Οφείλει να παραιτηθεί από το μισθό αυτό.
«Πριν από πέντε χρόνια επί κυβερνήσεως της Ν.Δ. του κ. Καραμανλή, ο κ. Κάρολος Παπούλιας εκλέγεται από την Βουλή των Ελλήνων, Πρόεδρος της Ελληνικής Πολιτείας μέχρι το 2010. Η κα Μπενάκη, βουλευτής της Ν.Δ., Πρόεδρος του ελληνικού κοινοβουλίου, προσφωνεί από χειρογράφου, κατά την ανακοίνωση της Εκλογής του κ. Παπούλια στο ύπατο αξίωμα της χώρας και εν τη αναλήψει των νέων καθηκόντων του, μεταξύ άλλων τα εξής !!
«Αναλαμβάνετε κ. Πρόεδρε την…
προεδρεία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μια πενταετία, όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις: Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής συνθήκης , τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν, χάριν της ειρήνης της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη. Τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς δεν θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά ίσως και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης…»
Είναι γνωστό πως η πολιτική είναι κυρίως πρόβλεψη. Άρα η κα Μπενάκη, ως πρόεδρος της Ελληνικής Βουλής, είχε τόσο υψηλή διορατικότητα πέντε χρόνια πριν, που μπόρεσε να προβλέψει όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα και πλέον μας τρομάζουν; Στο άκουσμα όλων αυτών δεν τρόμαξε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας; Γιατί δεν αντέδρασε; Ή μήπως ήταν προαποφασισμένα και τα γνώριζαν όλοι οι πολιτικοί ταγοί αυτής της χώρας; Πράγμα που πιθανώς αποδεικνύεται μέσω του χειρογράφου, όπου αναφέρονταν όλα τα παραπάνω και μέσω της σιωπής του κ. Προέδρου;
Δεν θα ήθελα ποτέ να πιστέψω κάτι από αυτά !!!
Εάν όμως είναι έτσι τότε σημαίνει πως τα κόμματα εξουσίας, που όλα αυτά τα 35 χρόνια διαχειρίζονται τις τύχες του ελληνικού λαού, γνώριζαν εκ των προτέρων αυτά που επρόκειτο να μας συμβούν !!
Όλοι αυτοί υποθήκευσαν το μέλλον της Ελλάδος και των πολιτών της και έκαναν από τη μία ημέρα στην άλλη δυστυχέστερη την ζωή όλων των ελληνικών οικογενειών. Υποθήκευσαν τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδος μας.
Η σημερινή κυβέρνηση δεν αποφασίζει για τον τόπο μας διότι είναι ο διαχειριστής του ΔΝΤ που λαμβάνει όλες τις αποφάσεις.
Εάν λοιπόν, η σημερινή ζοφερή κατάσταση οφείλεται σε άστοχους πολιτικούς χειρισμούς από τις κυβερνήσεις της 35ετίας, έπρεπε όλοι να έχουν παραιτηθεί ως ΑΝΙΚΑΝΟΙ να διαχειριστούν τα κοινά αυτού του τόπου. Βέβαια, σε άλλες χώρες, όπως π.χ. η Ιαπωνία, οι έχοντες συναίσθηση του προβλήματος και ευαισθησία του κακού που έκαναν, αυτοκτονούν».
«Ο κ. Πετσάλνικος τον (και μας) πληροφόρησε ότι η ιστοσελίδα στοίχισε 1.011.318,89 ευρώ! Σωστά διαβάσατε: ένα εκατομμύριο έντεκα χιλιάδες ευρώ και κάτι ψιλά. Τον (και μας) ενημέρωσε, επίσης, ότι δόθηκαν επιπλέον 48.197,38 ευρώ «για την κατάρτιση χειριστών και διαχειριστών του έργου». Από την απάντηση του κ. Πετσάλνικου γίνεται προφανές πως δεν έχει την παραμικρή ιδέα ότι αποκάλυψε ένα τεράστιο σκάνδαλο που έγινε επί των ημερών του κ. Δημ. Σιούφα και της κ. Αννας Μπενάκη. »
7 Φεβρουαρίου, 2007 στο 5:41 μμ
Γιατί κ. Mπενάκη αρνήστε να ονομαστεί αίθουσα “Γιάννη Διακογιάννη” στη Βουλή;
Tον Δεκέμβριο του 2006 έφυγε από κοντά μας ένας σημαντικός δημοσιογράφος και σπάνιος άνθρωπος. Eπειδή τα υπάρχει πληθωρισμός χαρακτηρισμών και απαξίωση των λέξεων, δεν θέλω να γράψω πολλά για αυτόν. Για όσους δεν τον ξέρουν έχω βάλει κάποιες παραπομπές στο τέλος.
Απλώς να πω ότι ήταν δημοσιογράφος στα NEΑ. Kάλυπτε για χρόνια την Bουλή, ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, ήταν έντιμος, εφυής και εργατικός. Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, σε δύσκολα μέρη, συνάντησε και συνομίλησε παγκόσμιους ηγέτες, έμεινε απλός και κανένα ρεπορτάζ δεν ήταν ταπεινό για αυτόν ώστε να μη το καλύψει. Είτε ήταν ο Πρόεδρος μιας χώρας, είτε ήταν οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα του δήμου ο Γιάννης εργαζόταν με την ίδια επιμέλεια και πάθος. Ήδη γράφω πολλά.
Πέθανε από καρκίνο. Δεν άφησε περιουσία πίσω του. O θάνατος του συγκλόνισε και τους πιο κυνικούς δημοσιογράφους.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «TO ΠΑΡΩN» ΟΛΟΙ οι συντάκτες του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ ζήτησαν από την Πρόεδρο της Bουλής κ. Ψαρούδα Mπενάκη να μετονομαστεί οι αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών στο κτίριο της Bουλής σε «Αίθουσα Kοινοβουλευτικών Συντακτών Γιάννης Διακογιάννης.»
H Πρόεδρος της Bουλής απέρριψε την πρόταση.
Oι πληροφορίες επιβεβαιώνονται και από το blog Στης Βουλής τα Έδρανα http://edrana.blogspot.com/
«Σχετικό αίτημα κατέθεσαν το σύνολο των κοινοβουλευτικών συντακτών, καθώς και οι κοινοβουλευτικές ομάδες του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έγινε δεκτό. Η Βουλή αποφάσισε να υποστηρίξει πολιτιστικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ της Σύμης αφιερωμένες στη μνήμη του ΙΕΔ.
Ξέρω ότι μοιάζει σαν μία υπόθεση που αφορά λίγους. Mοιάζει σαν να αφορά μόνο εκείνους που γνώρισαν τον Γιάννη. Όμως, αφορά όλους. Eίναι εντυπωσιακό και καθόλου τυχαίο ότι όλοι οι δημοσιογράφοι θέλησαν να τιμήσουν τον Γιάννη με αυτόν τον τρόπο. Σε μία περίοδο απαξίωσης και του ρόλου των δημοσιογράφων η τιμή αυτή δεν είναι κάτι πού έχει ανάγκη ο Γιάννης, αλλά που έχουμε ανάγκη εμείς.
Ελπίζω οι δημοσιογράφοι να προχωρήσουν από μόνοι τους στη μετονομασία της αίθουσας.
H κ. Mπενάκη είναι εκτεθειμένη με τη στάση της αυτή, που δημιουργεί εύλογη απορία. Ίσως απαντήσει στην απορία αυτή καθώς θα της αποστείλω το post αυτό στο speaker@parliament.gr .
http://demasamere.blogspot.com/2007/02/m.html
8 Φεβρουαρίου, 2007 στο 5:02 πμ
Και οι πόρνες έχουν περάσει περίοδο απαξίωσης του ρόλου τους στην κοινωνία – και σίγουρα έχει υπάρξει τουλάχιστον μία που να ήταν έντιμη, ευφυής και εργατική, να ταξίδεψε παντού, να «συνομίλησε» με μεγάλες προσωπικότητες, να δέχτηκε να αναλάβει και πελάτες όσο ταπεινοί και να ήταν, είτε ήταν πρόεδροι είτε εργάτες στην καθαριότητα του δήμου, να είχε πάθος και να πέθανε χωρίς να αφήσει περιουσία συγκλονίζοντας και τις πιο κυνικές πόρνες. Δεν ζήτησε όμως κανείς να ονομαστεί η αίθουσα στο πιο σημαντικό κτίριο της χώρας μας προς τιμήν της.
Δεν διαφωνώ με όλα όσα έγραψες για τον Διακογιάννη. Άλλο όμως η σημαντικότητα ενός ανθρώπου (από τους εκατομμύρια σημαντικούς αποθανόντες στην ιστορία μας που θα άξιζαν μια τέτοια τιμή) και άλλο να απαιτούμε κάτι τέτοιο.
Αν οι κοινοβουλευτικοί συντάκτες θέλουν να του αποδώσουν τις δέουσες τιμές μετά θάνατον, αν θέλουν να τον θυμόμαστε όλοι οι υπόλοιποι, αν ο ρόλος τους χρειάζεται να ξεφύγει από την απαξίωση στην οποία έχει (δικαίως) περιέλθει, τότε ας υιοθετήσουν οι ίδιοι τη στάση που θα οδηγήσει σε όλα αυτά. Όχι να τα επιχειρούν με ξένα κόλυβα…
8 Φεβρουαρίου, 2007 στο 8:48 πμ
Νομίζω ότι το σχόλιο της Λίλλη είναι τουλάχιστον άκομψο και άτοπο. Σίγουρα η πρόεδρος της βουλής δεν είναι υποχρεωμένη να ονομάσει την αίθουσα προς τιμή του οποιουδήποτε, αλλά ο παραλληλισμός δημοσιογράφου-πόρνης όσο και αν είναι δελεαστικός δεν είναι σωστός. Θα ήταν σωστός εάν η Λίλλη τον έφθανε ως το τέλος. Δηλαδή, αν υπήρχε αίθουσα-πορνείο στη βουλή, και όλες οι πόρνες ζητούσαν να τιμήσουν την πιο αξιόλογη και να μετονομάσουν την αίθουσα-πορνείο, τότε το επιχείρημα της Λίλλη δεν έχει την ίδια ισχύ ακουστικά. Με άλλα λόγια την αίθουσα των συντακτών ζήτησαν να μετονομάσουν οι δημοσιογράφοι και όχι κάποια άσχετη αίθουσα.
8 Φεβρουαρίου, 2007 στο 11:40 πμ
Lilly δεν καταλαβαίνω την ένταση του σχολίου σου.
Oι συντάκτες της Bούλης, όλοι, από όλες τις εφημερίδες ανεξαρτήτητως κομματικής συγγένειας ζήτησαν από τη κ. Mπενάκη να ονομαστεί έτσι η αίθουσα της Bουλής στην οποία εργάζονται. Φαντάζομαι αυτοί θα ξέραν να κρίνουν. Eγώ πάντως έστειλα ένα e-mail στη κ. Πρόεδρο, αλλά οι σύμβουλοί της προφανώς εκτιμούν ότι δεν αξίζει τον κόπο να δώσει μία απάντηση για την στάση της αυτή. Όχι στο blog μου μόνο, αλλά και σε όσους της απέστειλαν το ίδιο ερώτημα.
Eγώ είμαι αναγκασμένος να κάνω μία εικασία: ο Γιάννης Διακογιάννης ήταν πολύ μη-συμβατικός για τα γούστα της κ. Mπενάκη, και τα blogs έχουν κατά τη γνώμη των συμβούλων της πολύ μικρό πολιτικό κόστος.
Kαι σε αυτό το τελευταίο είναι που κάνουν μεγάλο λάθος.
9 Φεβρουαρίου, 2007 στο 5:48 πμ
Η αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών υπάρχει στο κοινοβούλιο όχι επειδή αποτελεί κεκτημένο ή αναφαίρετο δικαίωμά τους, όχι επειδή τους ανήκει ο χώρος, όχι επειδή δικαιούνται να την έχουν περισσότερο από άλλες συμπαθείς ομάδες επαγγελματιών, αλλά για να τους στεγάσει προσωρινά όση ώρα κάνουν τη δουλειά τους που σχετίζεται με το αντικείμενο. Φιλοξενούμενοι είναι σε ένα χώρο. Δεν έχουν ιδιοκτησιακά ή ονοματοδοτικά δικαιώματα σε αυτόν. Τελεία!
Αν θέλουν να τιμήσουν ένα καλό συνάδελφό τους, ας προτείνουν τη μετονομασία μιας αίθουσας (αλήθεια, δεν καταλαβαίνω πώς συμπυκνώνεται η τιμή σε μια μετονομασία, αλλά αυτό μάλλον με υπερβαίνει) της ΕΣΗΕΑ, του κατεξοχήν δικού τους χώρου. Μπορούν να το ζητήσουν, άντε και από το Υπουργείο Τύπου. Κι εκεί θα το καταλάβαινα. Αλλά από το Κοινοβούλιο; Είναι σαν να πεθαίνει ένας καλός πελάτης ενός πολυκαταστήματος και να ζητάνε οι συγγενείς του να μετονομαστεί το ίδιο το πολυκατάστημα προς τιμήν του.
Όσο για το αν υπάρχουν πόρνες μέσα και πέριξ της Βουλής για να δικαιούνται να ζητούν και τη μετονομασία μιας αίθουσας προς τιμήν τους, ε, μην το κάνουμε και θέμα! Ας μην την ανοίξουμε καλύτερα αυτή τη συζήτηση…
9 Φεβρουαρίου, 2007 στο 12:55 μμ
H αίθουσα της Bουλής δεν στεγάζει προσωρινά τους δημοσιογράφους. Tους στεγάζει μόνιμα και για πολλά χρόνια. Eίναι αναφαίρετο δικαίωμά των δημοσιογράφων να έχουν εκεί ένα χώρο εργασίας και δικαιωμά μας να έχουμε εκεί δημοσιογράφους για να καλύπτουν με συνέπεια και ακρίβεια τις εργασίες των εκλεγμένων αντιπροσώπων μας.
Ο Γιάννης δεν ήταν ένας περαστικός «πελάτης» από την αίθουσα των δημοσιογράφων της Βουλής, οπότε αυτό το παράδειγμα με το πολυκατάστημα είναι μάλλον ατυχές (για να το πω κομψά).
Eιλικρινά δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς υπερασπίζεσαι.
Φιλικά το λέω.
Oι δημοσιογράφοι πρώην συνάδελφοι του Γιάννη ζήτησαν ΑΥTH την αίθουσα, την αίθουσα στην οποία δούλεψε για χρόνια αυτός ο σπάνιος άνθρωπος, να μετονομαστεί σε «Αίθουσα Διακογιάννη.» Δε ζήτησαν ούτε μια αίθουσα στο Υπουργείο Tύπου που δεν είχε καμμία σχέση, ούτε μια αίθουσα στο Δημαρχείο της Αθήνας …
Kαι το ζήτησαν OΛOI οι δημοσιογράφοι ξαναλέω. Kάτι πρέπει να σημαίνει αυτό.
Αυτό που δεν έχω καταλάβει τι σημαίνει είναι η άρνηση της κ. Mπενάκη που είναι αλαζονική και ακατανόητη.
Δε θέλω να γράψω άλλα για το θέμα. Δεν ταιριάζει και στον άνθρωπο για τον οποίο μιλάμε. Οι δημοσιογράφοι ακούστηκε ότι θα ονομάσουν την αίθουσα όπως πρότειναν από μόνοι τους έτσι και αλλοιώς, και το μόνο που θα μείνει είναι η μικροψυχία της κ. Μπενάκη.
Μία ακόμη πολιτικάντης της πλάκας.
9 Φεβρουαρίου, 2007 στο 5:54 μμ
Κοίτα. Δεν πρόκειται να στήσω διαδικτυακό καυγά και απορώ γιατίδ εν μπορείς να δεχτείς ότι η άποψή σου δεν είναι οικουμενική, αλλά μπορεί να τύχει αμφισβήτησης.
Ναι. Ο αποθανών ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος. Ήταν ευγενικός, ήταν ευπρεπής, ήταν αμερόληπτος, ήταν μορφωμένος.
Ναι. Ανήγαγε τη δημοσιογραφία σε λειτούργημα.
Συγγνώμη, δηλαδή, όμως: να ονομάσουμε μια αίθουσα του κοινοβουλίου τιμώντας κάποιον που έκανε τα αυτονόητα για το συγκεκριμένο επάγγελμα; Τόσο πολύ έχουμε ξεφύγει που όταν βρούμε έναν έντιμο και αμερόληπτο δημοσιογράφο, θα πρέπει να του αποτίσουμε την ύψιστη τιμή;
Με το ίδο σκπετικό, να ονομάζουμε τις αίθουσες των νοσοκομείων με ονόματα εκλιπόντων γιατρών που δεν έπαιρναν φακελάκια και ήταν καλοί και μορφωμένοι.
Και να ονομάσουμε και κάθε σχολική αίθουσα με όσα ονόματα δασκάλων δεν έκαναν ιδιαίτερα στους μαθητές τους και ήταν καλοί και μορφωμένοι.
Και να ονομάσουμε και τους δρόμους με όσα ονόματα οδοκαθαριστών επιτέλεσαν το έργο τους χωρίς ανάγκη φιλοδωρήματος από τους περίοικους και ήταν καλοί και μορφωμένοι άνθρωποι.
Πώς σου φαίνεται;
Το ίδιο ακριβώς απαιτείς κι εσύ. Και μάλιστα για ένα επάγγελμα που δεν έχει την αξιοπρέπεια ούτε του γιατρού ούτε του δασκάλου ούτε δυστυχώς και του οδοκαθαριστή.
Τα βάζεις με την Ψαρούδα ως μικρόψυχη ξεχνώντας ότι τον τίμησε με συγκινητικά λόγια. Και απαιτείς να μετονομάσουμε έναν τόσο συμβολικό χώρο, ίσως τον πιο συμβολικό για τη νεότερη ιστορία του έθνους, όχι προς τιμήν κάποιου μεγάλου στοχαστή, όχι προς τιμήν κάποιου μεγάλου πνευματικού ανθρώπου, όχι προς τιμήν κάποιου που θυσίασε τη ζωή του βάζοντας την εθνική πάνω από την ταξική του συνείδηση, αλλά προς τιμήν κάποιου άριστου επαγγελματία και σπάνιου ευγενούς και καλού ανθρώπου.
Ε, συγγνώμη, αλλά διαφωνώ. Και επειδή σε είδα λίγο να τσιτώνεσαι, θα σου ένα πράγμα: άσε με εμένα να λέω την άποψή μου. Εσύ… ΜΗ ΜΑΣΑΣ ΡΕ!
9 Φεβρουαρίου, 2007 στο 7:45 μμ
Καλή η Lilly. Μπορώ να πω ότι εμένα με έπεισε. Απολύτως politically correct θέση και μάλλον πιό ψύχραιμη από των υπολοίπων. Ωστόσο δεν μας βαθμολογεί την Ψαρούδα-Μπενάκη (ή τούμπαλιν). Αν ο βαθμός είναι καλός τότε πρόκειται για την ίδια.
Από εμένα 2 (πολύ συντηρητική και πιό κομματική από ότι θέλει η θέση της).
9 Φεβρουαρίου, 2007 στο 9:41 μμ
Aleko, μου αρέσει η Ψαρούδα*, αλλά δεν τη βαθμολογώ γιατί ομολογώ ότι δεν έχω τεκμηριωμένη άποψη. Θα της έβαζα καλό βαθμό και ίσως αυτό να ήταν άδικο. Οπότε επιφυλλάσσομαι.
(*Αν σκεφτώ τον προκάτοχό της, θα της έβαζα 500 με άριστα το 5 – αλλά δεν πρέπει να πέσω σ’ αυτό το τριπάκι, σωστά;)
10 Φεβρουαρίου, 2007 στο 2:31 πμ
Αγαπητή Lilly δε μασάω καθόλου, ή μάλλον για την ακρίβεια δε μασάω εδώ. Kαι δεν έχω χρόνο για virtual καυγάδες.
Απλώς σε βλέπω να εκτίθεσαι γιατί απαντάς με μεγάλη ένταση για κάτι που δεν γνωρίζεις.
Στο πρώτο σου posting δικαιολογήσαι. Στο λέω πολύ φιλικά – όταν παρομοιάζεις τον άνθρωπο αυτό με πελάτη πολυκαταστήματος κάνεις τον κόσμο που γνωρίζει να χαμογελάει. Όμως, όταν δεν διαβάζεις για τον άνθρωπο για δεύτερη φορά αυτό σε δείχνει εσένα απρόθυμη να μάθεις και λίγο εμπαθή. Για αυτό σου λέω, τώρα πλέον εκτίθεσαι τσάμπα. Mπαίνω στον πειρασμό να αντιγράψω εδώ το κείμενο του Στάθη Σταυρόπουλου, αλλά δεν είναι σωστό για τον άνθρωπο που έφυγε. Δε θα του άρεσε νομίζω. Mπες διάβασε το http://demasamere.blogspot.com/2007/02/m.html στα σχόλια το τελευταίο και μετά γράψε. Δεν είναι ντροπή.
Eν κατακλείδι, η κ. Mπενάκη έχει λάβει – και το γνωρίζω – αρκετά e-mails που την ρωτούν να εξηγήσει την στάση της.
Δεν είναι απλώς ότι αρνείται. Eίναι ότι αρνείται να εξηγήσει.
Kαι αυτό το τελευταίο τη χαρακτηρίζει περισσότερο από την άρνησή της.
Όταν θα μετανοιώσει θα έχει πάθει τη ζημιά … Δίνω τσάμπα μασημένο φαγητό στους συμβούλους της και αυτοί δεν το εκμεταλεύονται. [Για αυτό πρε’πει να πληρώνεσαι για τις συμβουλές που δίνεις – γιατί όταν είναι τσάμπα δε σε σέβονται – στο λέω από εμπειρία. Σήμερα η ιστορία αυτή είναι σε άλλα 5 blogs. Άμα σκάσει και στις εφημερίδες και τότε θα τα πούμε].
10 Φεβρουαρίου, 2007 στο 5:23 πμ
Μεταξύ μας: κι εγώ αν ήμουν Πρόεδρος της Βουλής δεν υπήρχε περίπτωση να έμπαινα στη διαδικασία να «δίνω εξηγήσεις» στους δημοσιογράφους. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα.
Άλλωστε υποτίθεται ότι οι δημοσιογράφοι θα ήξεραν από μόνοι τους ότι την ιστορική αξία ενός σημαντικού ανθρώπου μπορεί να κρίνει κανείς μόνο από χρονική απόσταση και τοποθετώντας τη στο σωστό context της ιστορικής περιόδου που προηγήθηκε και αυτής που ακολούθησε.
Αλλά τι να λέμε τώρα;
Για να είμαι και στο θέμα, βάζω στην κ. Μπενάκη – Ψαρούδα άριστα 5. Για τη στάση που τήρησε στο θέμα και γιατί μου θυμίζει τη θεία μου την Ιωάννα και για την τεράστια μόρφωσή της (*γκουχ* *γκουχ* αυτό είναι μπηχτή, αν δεν το κατάλαβες, φίλε ΔΕΝ ΜΑΣΑΣ ΡΕ).
Ίσως ο Θέμης να μπορεί να αναζητήσει και λεπτομέρειες για την ακαδημαϊκή της πορεία, για να μας διαφωτίσει όλους περισσότερο.
6 Ιουλίου, 2007 στο 2:32 μμ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5347&subid=2&pubid=119329
Μείζον πολιτικό, ηθικό και δεοντολογικό θέμα δημιουργεί η χθεσινή επιβεβαίωση-ομολογία της Α. Ψαρούδα – Μπενάκη ότι επί των ημερών της διορίστηκαν στη Βουλή οι θυγατέρες τριών νυν και πρώην δικαστών που χειρίζονται σημαντικές υποθέσεις, όπως είναι το σκάνδαλο των ομολόγων και το παραδικαστικό κύκλωμα
7 Ιουλίου, 2007 στο 12:06 πμ
Ο κ. Κολιοκώστας δε χειρίστηκε ποτέ την υπόθεση των ομολόγων, απλώς άσκησε τις ποινικές διώξεις που οι εισαγγελείς Λιόγας και Πεπόνης του εισηγήθηκαν ως προιστάμενος της εισαγγελίας, η υπόθεση είναι πλέον σε ειδικό εφέτη ανακριτή, ο ορισμός του οποίου έγινε απο 250 δικαστές. Ο κ. Ζορμπάς είναι συνταξιούχος πέον εισαγγέλέας, ο οποίος κάνει μια συμπληρωματική έρευνα. Επίσης μήπως κάποιοι θέλουν να μας πούν οτι ο Μαντούβαλος διώκεται επειδή η κόρη του κ. Σίδερη διορίστηκε στη βουλή; Τέλος είναι γνωστη η κομματική τοποθέτηση του Έθνους και δε φημίζεται σαν εφημερίδα για την εγκυρότητα της.
4 Αυγούστου, 2007 στο 4:36 πμ
πάρα πολύ κακή πρόεδρος απ όλες τις απόψεις.Δεν τιμά το ρόλο της.Τελευταίο μείον της η παραδοχή της ότι αυτή διόρισε τις θυγατέρες των δικαστικών στη Βουλή.0
4 Αυγούστου, 2007 στο 9:57 πμ
Ντρέπομαι για λογαριασμό της. Σιγουρα υπήρχαν καλύτεροι υποψήφιοι για αυτην την υπέυθυνη θέση στη Ν.Δ.
Αξιολογηση: 1
5 Αυγούστου, 2007 στο 10:34 πμ
MHDEN… Na tis agorasoyme velones kai merika koyvaria malli na paei sto spiti na plekei. Na kanei kati hrisimo. Alla an tin plironomoyme gia Proedro tis Voulis? Den travaei…
5 Αυγούστου, 2007 στο 12:24 μμ
Ti mporei na pei kaneis gi auti tin MEGAIRA;
Mia akoma anikani.. 0..
5 Αυγούστου, 2007 στο 8:18 μμ
AYTARXIKH.
MHDEN.0.
13 Αυγούστου, 2007 στο 2:52 πμ
Oi pra3ies tis kai ta logia tis deixnoun anohto kai fobismeno atomo;
den exei akoma katalabei oti h Proedros tis Boulhs den xreiazetai na einai
to pleon kommatiko stelexos kai oti 0a eprepe na exei perissotero kyros kai antikeimenikothta?
Dustuxws an kai mallon einai h prwth gunaika proedros tis boulhs
h 0hteia tis den 0a boh0hsei tis gynaikes
23 Αυγούστου, 2007 στο 1:44 μμ
Η παλια, κλασική Δεξιά.
23 Αυγούστου, 2007 στο 2:15 μμ
Μου έκανε εντύπωση ο λόγος της όταν ανέλαβε ο Παπούλιας πρόεδρος της δημοκρατίας και πιστεύω ότι χαρακτηρίζει την σκέψη της. ΟΛΟΙ οι άλλοι τα έκαναν, τα κάνουν και θα τα κάνουν γαργάρα τα θέματα που έθιξε και μπράβο της που το έκανε.
ΑΡΙΣΤΑ απο εμένα.
«Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις: Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης.
Η χώρα μας εξάλλου θα έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά διλήμματα σε πολλούς τομείς: Στα εθνικά θέματα δρομολογούνται εξελίξεις που απαιτούν σύμπνοια και νηφαλιότητα, στον οικονομικό και τον κοινωνικό τομέα πρέπει να γίνουν τομές και να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις για τη βελτίωση της ζωής των πολιτών, η διαπαιδαγώγηση των νέων θα απαιτήσει αναπροσανατολισμούς στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, ο ελληνικός πολιτισμός θα πρέπει να ανακτήσει την ιστορική του πρωτοπορία.»
24 Αυγούστου, 2007 στο 10:55 πμ
Η ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. ΚΥΡΙΑ ΜΕ ΟΛΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ.
13 Σεπτεμβρίου, 2007 στο 2:33 μμ
Παλαιάς κοπής πολιτικός, με πολύ συντηρητικά φρονήματα. Προσωπικά, θεωρώ ότι η Μαριέττα έχει μεγαλύτερη ευθύτητα και τολμά να κάνει ρήξεις με το κατεστημένο. Η Μπενάκη στη θέση της θα είχε ρίξει το βιβλίο της ιστορίας στην πυρά.
16 Αυγούστου, 2008 στο 11:14 μμ
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=98990408,84874184,11559176
Εκτεθειμένη μένει η κ. Μπενάκη για το κουκούλωμα της υπόθεσης άρσης ασυλίας του Παυλίδη. Οι ισχυρισμοί της δεν είναι αληθοφανείς.
9 Μαΐου, 2010 στο 7:13 μμ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_09/05/2010_400423
Πώς είναι δυνατόν κάποιος που τα τελευταία 30 χρόνια ασχολείται με την πολιτική να έχει την επιστημονική αριστεία που (υποτίθεται) απαιτεί η ιδιότητα μέλους της Ακαδημίας Αθηνών; Τι νόημα έχει η εκλογή κάποιου που κοντεύει τα 80; Τι θα προσφέρει;
Άκουσα ότι ο μισθός των μελών της Ακαδημίας είναι 8000 ευρώ. Δηλαδή εκτός από την βουλευτική σύνταξη (ξέρει κανείς πόση είναι;) θα παίρνει και 8000 ευρώ; Για να κάνει τι; Το βρίσκω σκανδαλώδες. Οφείλει να παραιτηθεί από το μισθό αυτό.
ΥΓ. Ο αριθμός των Υπαλλήλων της Βουλής:
1991-Αθανάσιος Τσαλδάρης 571 υπ.
1994-Απόστολος Κακλαμάνης 710 υπ.
2004-Άννα Ψαρούδα Μπενάκη 824 υπ.
2006-Άννα Ψαρούδα Μπενάκη 1305 υπ.
Βαθμός: ΜΗΔΕΝ !
15 Μαΐου, 2010 στο 2:30 μμ
Eν τω μεταξύ στην Α.Π.Α.Κ.Κ.Τ.Υ. …
«Πριν από πέντε χρόνια επί κυβερνήσεως της Ν.Δ. του κ. Καραμανλή, ο κ. Κάρολος Παπούλιας εκλέγεται από την Βουλή των Ελλήνων, Πρόεδρος της Ελληνικής Πολιτείας μέχρι το 2010. Η κα Μπενάκη, βουλευτής της Ν.Δ., Πρόεδρος του ελληνικού κοινοβουλίου, προσφωνεί από χειρογράφου, κατά την ανακοίνωση της Εκλογής του κ. Παπούλια στο ύπατο αξίωμα της χώρας και εν τη αναλήψει των νέων καθηκόντων του, μεταξύ άλλων τα εξής !!
«Αναλαμβάνετε κ. Πρόεδρε την…
προεδρεία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μια πενταετία, όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις: Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής συνθήκης , τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν, χάριν της ειρήνης της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη. Τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς δεν θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά ίσως και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης…»
Είναι γνωστό πως η πολιτική είναι κυρίως πρόβλεψη. Άρα η κα Μπενάκη, ως πρόεδρος της Ελληνικής Βουλής, είχε τόσο υψηλή διορατικότητα πέντε χρόνια πριν, που μπόρεσε να προβλέψει όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα και πλέον μας τρομάζουν; Στο άκουσμα όλων αυτών δεν τρόμαξε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας; Γιατί δεν αντέδρασε; Ή μήπως ήταν προαποφασισμένα και τα γνώριζαν όλοι οι πολιτικοί ταγοί αυτής της χώρας; Πράγμα που πιθανώς αποδεικνύεται μέσω του χειρογράφου, όπου αναφέρονταν όλα τα παραπάνω και μέσω της σιωπής του κ. Προέδρου;
Δεν θα ήθελα ποτέ να πιστέψω κάτι από αυτά !!!
Εάν όμως είναι έτσι τότε σημαίνει πως τα κόμματα εξουσίας, που όλα αυτά τα 35 χρόνια διαχειρίζονται τις τύχες του ελληνικού λαού, γνώριζαν εκ των προτέρων αυτά που επρόκειτο να μας συμβούν !!
Όλοι αυτοί υποθήκευσαν το μέλλον της Ελλάδος και των πολιτών της και έκαναν από τη μία ημέρα στην άλλη δυστυχέστερη την ζωή όλων των ελληνικών οικογενειών. Υποθήκευσαν τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδος μας.
Η σημερινή κυβέρνηση δεν αποφασίζει για τον τόπο μας διότι είναι ο διαχειριστής του ΔΝΤ που λαμβάνει όλες τις αποφάσεις.
Εάν λοιπόν, η σημερινή ζοφερή κατάσταση οφείλεται σε άστοχους πολιτικούς χειρισμούς από τις κυβερνήσεις της 35ετίας, έπρεπε όλοι να έχουν παραιτηθεί ως ΑΝΙΚΑΝΟΙ να διαχειριστούν τα κοινά αυτού του τόπου. Βέβαια, σε άλλες χώρες, όπως π.χ. η Ιαπωνία, οι έχοντες συναίσθηση του προβλήματος και ευαισθησία του κακού που έκαναν, αυτοκτονούν».
http://www.antinews.gr/?p=45703 και troktiko.blogspot
15 Μαΐου, 2010 στο 6:22 μμ
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_15/05/2010_401010
«Ο κ. Πετσάλνικος τον (και μας) πληροφόρησε ότι η ιστοσελίδα στοίχισε 1.011.318,89 ευρώ! Σωστά διαβάσατε: ένα εκατομμύριο έντεκα χιλιάδες ευρώ και κάτι ψιλά. Τον (και μας) ενημέρωσε, επίσης, ότι δόθηκαν επιπλέον 48.197,38 ευρώ «για την κατάρτιση χειριστών και διαχειριστών του έργου». Από την απάντηση του κ. Πετσάλνικου γίνεται προφανές πως δεν έχει την παραμικρή ιδέα ότι αποκάλυψε ένα τεράστιο σκάνδαλο που έγινε επί των ημερών του κ. Δημ. Σιούφα και της κ. Αννας Μπενάκη. »