x – Καραμανλής Αχιλλέας | Αξιολόγηση Βουλευτών

x – Καραμανλής Αχιλλέας

Σερρών, ΝΔ

http://www.parliament.gr/synthesh/mp.asp?MPID=606

30 Σχόλια to “x – Καραμανλής Αχιλλέας”

kafrin Says:
2 Οκτωβρίου, 2007 στο 9:40 μμ
pote tha tou pei kapoios oti prepei na paei spiti tou o kirios Axilleas mpas kai mpei kanenas neoteros anthropos sti vouli kai dei kamia prokopi o nomos?? kati tetoia einai pou me ekneurizoun me tous Serraious!
das Says:
17 Οκτωβρίου, 2007 στο 7:21 μμ
kammena ladia
serraios Says:
22 Οκτωβρίου, 2007 στο 7:19 μμ
Μα…για το παιδι του αμαρτησε…..θα δειτε στην λιστα των επομενων εκλογων αλλον εναν Καραμανλη …. υιο Αχιλλεα…
jk Says:
28 Δεκεμβρίου, 2007 στο 11:46 μμ
E, ΚΑΙ ΤΙ ΠΕΙΡΑΖΕΙ, ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΕΒΕΙΟ Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ!

ΜΑΚΑΡΙ, ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΕΡΓΑΣΤΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ
maria Says:
30 Ιανουαρίου, 2008 στο 6:58 πμ
na fugei kai na afisei tin koutala (bathia) tis politikis?
to ’73 agorase ton arxaiologikl xoro ? apo pou apo tous xountikous?
kai ti thelei triamisi ekatommuria euro gia na to dosei piso sto kratos?

LAMOGIO AXILLEA KARAMANLI!!
MIDEN 0
αθινη Says:
13 Απριλίου, 2008 στο 11:32 πμ
θα πληρωσεις εσυ τα λεφτα του προστιματος που επεβαλε το ευρωδικαστηριο για την εδρα σου με τα λευκα ψηφοδελτια?…….δεν ειναι πολλα 500000 ευρω ειναι…γιατι να τα πληρωσουμε εμεις απο το φ π α κια μας που δινουμε καθε τριμηνο? ερε και ζουσε ο κωτσαρρης…με τις κλωτσιες στα σκοπια θα σας εδιωχνε…
Γιώργης Χολιαστός Says:
21 Μαΐου, 2008 στο 9:50 πμ
Γεωργίου Χολιαστού

ΑΓΑΠΗ

«Τ’ ειν’ η ζωή;», ερώτησα το βιαστικό αγέρι.
«Εγώ όλο τρέχω, εγώ φυσώ, εγώ περνάω μόνο΄
ρημάζω, καίω, καίγομαι, γκρεμίζω, ξερριζώνω
και τα πετούμενα κρατώ μες στ’ απαλό μου χέρι.»

Ερώτησα τη θάλασσα τ’ ειν’ η ζωή να μάθω.
«Εγώ τα γοργοτάξιδα καράβια σου βυθίζω,
εγώ ανταριάζω και χτυπώ, θυμώνω και αφρίζω
και το νερό ζυμώνοντας ψάρια και φύκια πλάθω.»

Στο χώμα που στη ράχη του όλα γερά κρατάει
στράφηκα και απόκριση ζητώ στο ’ρώτημά μου.
«Η απόκριση δε βρίσκεται στα χείλη τα δικά μου-
μα ρώτησε τον Πλάστη μας που σ’ όλα απαντάει.»

Και στράφηκα τριγύρω μου: «Όπου κι αν είσαι, πες μου,
Πλάστη, τι είναι η ζωή που όρισες να ζήσω-
Δώσε μου την απάντηση που μόνος μου δε βρίσκω
Και που κρατάει μέσα της τις χάρες τις κρυφές μου.»

Αμέσως, κάθε θόρυβος, κάθε φωνή εστάθη΄
και στη σιωπή που άφησε το τέλος της μιλιάς μου
μού αποκριθήκαν απαλά οι χτύποι της καρδιάς μου:
«Αγάπη είναι η ζωή…Αγάπη…Αγάπη…Αγάπη…»

George Holiastos
apostolos Says:
27 Ιουνίου, 2008 στο 10:24 μμ
είναι ο μοναδικός που δεν μίλησε ακόμη στη βουλή, ούτε στις επιτροπές, ούτε κατέθεσε έστω και μια ερώτηση στη βουλή…..δικαιολογημένος γεννηθείς 1929…άλλα πράγματα περιμένουμε απο αυτόν πρωτού αποχωρήσει ……..δεν έχει σχέση ότι τα περιμένουμε 40 χρόνια εμείς ελπίζουμε…
ποιητής Φανφάρας Says:
28 Ιουνίου, 2008 στο 12:46 πμ
κ. Χολιαστέ,
Μόλις σήμερα πρόσεξα το ποίημά σας. Τα θερμά μου συγχαρητήρια!!!
Είναι ιδιαίτερα αξιόλογο και βαθύτατα συγκινητικό.
Είδα ότι το αναρτήσατε και σε άλλα μπλογκς. Αυτό σημαίνει ότι επιδιώκετε τη διάδοσή του και επιθυμείτε να χρησιμοποιηθεί ελεύθερα από όλους εκείνους που καταλαβαίνουν το νόημά του και νιώθουν τα συναισθήματα που προκαλεί.
Ελπίζω να το έχετε εκδώσει.
Ιστορικός Says:
15 Ιουλίου, 2008 στο 9:43 μμ
Αντιγράφω από ἐνα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Βήματος (http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15408&m=A27&aa=1) στο οποίο παραπέμπει ο Θέμης σε άλλο post:

«Τα «πρωτεία» της μηδενικής δραστηριότητας, αφού δεν μίλησαν ούτε στην Ολομέλεια ούτε σε κάποια από τις εκατοντάδες συνεδριάσεις των κοινοβουλευτικών επιτροπών και δεν κατέθεσαν καμία ερώτηση, κατέχουν ο κ. Αχ. Καραμανλής, ο οποίος είναι το παλαιότερο μέλος της Βουλής και για τον οποίο παλαιοί κοινοβουλευτικοί θυμούνται ότι έχει να ανέβει στο βήμα από την περίοδο 1990-1993 [!!!], οπότε ήταν υπουργός ΠΕΧΩΔΕ στην κυβέρνηση του κ. Κ. Μητσοτάκη»

15 χρόνια πλήρους ανυπαρξίας δεν είναι πολλά, φίλοι Σερραίοι; Ή θα περιμένετε για καμιά δεκαπενταετία ακόμη, όπως λέει και ο apostolos παραπάνω;
Βαθμός: 00000
Γιώργης Χολιαστός Says:
27 Ιουλίου, 2008 στο 8:11 μμ
Κύριε «ποιητή Φανφάρα»
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και διότι …μού τα είπατε.
Με κάνετε να υοθέτω ότι τα καλά γραπτά προσέχονται.
Πράγματι το έχω εκδώσει.
Θα δείτε και σε άλλα μπλογκς πολλά έργα μου αναρτημένα. Το κάνω επειδή το λογοτεχνικό έργο μου είναι το μόνο κάτι που έχω κάνει στη ζωή μου και θέλω να το μοιραστώ με τους άλλους-και σε όποιον αρέσουν και σε όποιον δεν αρέσουν.
και πάλι σας ευχαριστώ.
Για σας αφήνω εδώ, αν δεν το έχετε ήδη δει αλλού και το πεζό μου «Το αφεντικό και ο υπηρέτης»-αρέσει πολύ σε πολλούς,
Και πάλι ευχαριστώ.

TO ΑΦΕΝΤΙΚΟ KAΙ Ο ΥΠΗΡΕΤΗΣ
Ένας πλούσιος είχε στη δούλεψή του έναν υπηρέτη.
Αυτός του γυάλιζε τα παπούτσια, αυτός του
έφτιαχνε το φαγητό, τον έπλενε, του ετοίμαζε τις διασκεδάσεις του.
Ο ίδιος ο υπηρέτης ζούσε σε μιαν αχυρένια
καλύβα σε μια γωνιά του κήπου του πλούσιου
αφεντικού. Δούλευε από το πρωί μέχρι το βράδυ και ζούσε μια μίζερη, μιαν άθλια ζωή.
Και δεχόταν αδιαμαρτύρητα κάθε ιδιοτροπία ή κακομεταχείριση από το αφεντικό του.
Μόνο σε ένα πράγμα ήταν απαιτητικός, κάτι που
φαίνεται παράξενο για υπηρέτη, όμως έτσι ήταν.
Και μάλιστα η απαίτηση αυτή ήταν
αδιαπραγμάτευτη για τον υπηρέτη.
Αλλά περίεργο είναι πως και το αφεντικό σεβόταν
απόλυτα την ιδιοτροπία του υπηρέτη του.
Η ιδιοτροπία αυτή ήταν η εξής: ο υπηρέτης ήθελε
πάνω στους τοίχους της καλύβας του να βλέπει λέξεις ή
φράσεις που να του αρέσουν. Οι φράσεις αυτές
μπορούσαν να είναι είτε γραμμένες κατευθείαν πάνω στους τοίχους, είτε γραμμένες σε χαρτιά που
κρέμονταν από αυτούς.
Ποιες ακριβώς ήταν αυτές οι λέξεις δεν το ήξερε το
αφεντικό, όμως καλά καλά δεν το ήξερε ούτε και ο
ίδιος ο υπηρέτης. Μπορούσε δηλαδή αυτός να είναι
ικανοποιημένος από τις επιγραφές του δωματίου
του για λίγους μήνες ή για μερικά χρόνια και έξαφνα
περισσότερες ή λιγότερες από τις λέξεις αυτές να
αρχίσουν να μη τον ικανοποιούν πια.
Αυτή η έλλειψη ικανοποίησης δε δηλωνόταν ρητά από τον υπηρέτη στον κύριό του, παρά εκδηλωνόταν με ανεπαίσθητες αλλαγές στην συμπεριφορά του προς αυτόν.
Ας πούμε άφηνε αυτός αγυάλιστη την εσωτερική
πλευρά ενός παπουτσιού του κυρίου του, ή όταν
έστρωνε το κρεβάτι του, άφηνε ακάλυπτη μια μικρή
επιφάνεια κάποιας γωνίας.
Άλλες φορές, υποχωρώντας από το δωμάτιο μετά
από την ακρόαση από το αφεντικό του, η υπόκλισή του δεν ήτανε ακριβώς εδαφιαία, αλλά
άφηνε μια μικρή απόσταση μεταξύ κεφαλιού και
πατώματος.
To αφεντικό από τη μεριά του έπρεπε να
παρατηρήσει τις μικροαλλαγές αυτές και να
σπεύσει να διορθώσει τις επιγραφές.
Και πραγματικά το αφεντικό παρατηρούσε αμέσως
τις αλλαγές στη συμπεριφορά του υπηρέτη απέναντί
του,
Και δε θα νοιαζόνταν και πολύ το αφεντικό αν δεν είχε
γυαλισμένη κάποια πλευρά you παπουτσιού του ή αν μια ακρούλα του κρεβατιού του ήταν
άστρωτη, όμως ήξερε καλά πως αυτή η συμπεριφορά ήταν η αρχή μιας σειράς διαταραχών στις σχέσεις του με τον υπηρέτη, τέτοιας που, αν δεν έπαιρνε μέτρα να την ανακόψει, αυτή θα είχε σαν κατάληξή τη φυγή του υπηρέτη από το σπίτι και την εγκατάστασή του στην καλύβα του κήπου του γείτονα. Και αυτό με τη σειρά του σήμαινε πως οι υπηρεσίες θα παρέχονταν τώρα στον γείτονα, που μάλιστα περίμενε πως και πως να συμβεί κάτι τέτοιο, μιας και ο υπηρέτης ήτανε ο μόνος στην περιοχή.
Γι αυτό και το αφεντικό, μόλις αντιλαμβανόταν την αλλαγή αυτή έσπευδε αμέσως να βρει λέξεις άλλες, που αντικαθιστώντας κάποιες από εκείνες που μέχρι τώρα κρέμονταν στον τοίχο, θα επανέφεραν στο δρόμο της μέχρις εξαντλήσεως προσφοράς των υπηρεσιών του τον υπηρέτη του.
Ήταν μία λεπτή υπόθεση αυτή και απαιτούσε διαρκή προσοχή από το αφεντικό ώστε να διαγνωστεί έγκαιρα μια τέτοια συμπεριφορά. Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι η τέτοια παρατηρητικότητα του αφεντικού ήταν το μόνο προσόν που του έδινε τη δυνατότητα να διατηρεί τον υπηρέτη στη δούλεψή του, μιας και απ’ αυτήν εξαρτιόταν η συνέχιση της συνεργασίας εκείνου με αυτόν.
Και ΤΟ αφεντικό εργαζόταν με πάθος πραγματικό
όταν επρόκειτο να αλλάξει τις λέξεις στον τοίχο της
καλύβας.
Στην πραγματικότητα ήταν η μόνη φορά στη ζωή
του που το αφεντικό εργάζονταν, αν μπορεί κανείς να
ονομάσει εργασία το ψάξιμο για λέξεις.
Και τότε είναι που δούλευαν και οι φίλοι του
αφεντικού, εκείνοι που μαζί του έτρωγαν τα φαγητά
που ο υπηρέτης παρασκεύαζε καί ωφελούνταν από
τις υπηρεσίες που τους προσέφερε.
Κλείνονταν τότε όλοι αυτοί μέσα σε αίθουσες ειδικά
διασκευασμένες για τον σκοπό αυτό. Και καθένας
πρότεινε και μια ή δυο διαφορετικές λέξεις ή
φράσεις.
Και ήσαν όλοι πολύ προσεκτικοί και έδειχναν μεγάλο
ενδιαφέρον στη δουλειά τους, επειδή ήξεραν πως
από αυτήν εξαρτιόταν όλη τους η καλοπέραση, αλλά
μερικές φορές και η ίδια τους η ζωή. Γιατί ο
υπηρέτης, αν το πράγμα έφτανε στη φυγή του από το σπίτι όπου μέχρι τότε υπηρετούσε, μπορούσε, πάνω στη φούρια του για αλλαγή αφεντικού, ακόμα και να σκοτώσει το παλιό αφεντικό ή κάποιον από το σινάφι του.
Αλλά και αυτό να μη συνέβαινε, το αφεντικό και οι φίλοι του δεν μπορούσαν να παραδεχτούν ότι θα έχαναν έναν τόσο αφοσιωμένον υπηρέτη μόνο και μόνο επειδή στάθηκαν ανίκανοι να βρουν μερικές λέξεις, αφού αυτό ήταν όλο κι όλο που ο υπηρέτης ήθελε για να μη φύγει και ποτέ δε διαμαρτύρονταν για την αμοιβή του ή για τις υπερβολικά κουραστικές υπηρεσίες που προσέφερε.
Και μέσα στην αίθουσα διασκέψεων ακούγονταν διάφορες κατά καιρούς λέξεις και φράσεις, όπως «αναδιανομή του πλούτου», «αλλαγή», «μιάσματα», “αποστασία”, “σκληρός πυρήνας Ευρώπης”, «ανάπτυξις», «συμμετοχική δημοκρατία», «σεμνά και ταπεινά», «πάταξις διαφθοράς» και ό.τι μπορούσε το μυαλό του αφεντικού να υποθέσει πως θα ικανοποιούσε τον υπηρέτη του και θα επανέφερε τις σχέσεις του με αυτόν στην προηγούμενη κατάσταση. Και τις περισσότερες φορές κάτι έβρισκε το αφεντικό που να ικανοποιεί το ιδιότροπο αυτό γούστο του υπηρέτη του,
Γιατί στο βάθος ο υπηρέτης δεν ήθελε να αλλάζει αφεντικό, μόνο ήθελε να ικανοποιεί κάποια μέσα του φωνή που του έλεγε πως είναι μια ζηλευτή ιδιαιτερότητα γι αυτόν να είναι ο μόνος υπηρέτης μέσα στο σύνολο των επί γης υπηρετών, που δουλεύει αδιαμαρτύρητα και χωρίς απαιτήσεις για βελτίωση των συνθηκών της εργασίας του και της ζωής του.

Γιώργης Χολιαστός
koumartzis Says:
19 Οκτωβρίου, 2008 στο 10:08 πμ
Foniko oplo . Oloi oi aloi proserxonte pernoun thn eyxh tou kai kitoun na min ton stenaxorisoun Pasokoi kai Dexioi . KAI O PASOKOS NOMARXIS MESA.
O nomos ekane thn alli fora ena lathos. Tora ena ston THEO ena ston kosmo . Etsi peire diplasies psifous apo ton epomeno . Anevike o Panseraikos kai ginete to gypedo K KARAMANLIS se xrono dt. thsesmothetithike kai h mathitiada. O apolytos arxon . Opoios ferei kontra den epaneklegete ( ax Xaitidi sta elega). An exeis akri ston thio min fovase tipitaaaaaaaaa.
Apla kai xekathara . A kai gia this erotiseis os gnosto oi erotiseis ginonte kai oi omilies gia na pigenoun meta ston topo tous kai na len oriste kinovouleytiko ergo kai na to typonoun sta filadia tis epomenes fores ( ante na mas dixnei kai o topikos kanalarxis TETIA XAZA MAKRIA APO TON THIO
serreos13 Says:
5 Δεκεμβρίου, 2008 στο 12:13 πμ
Στην Αθήνα συμβαίνει το εξής: οι γαύροι γλύφουν τον Κόκκαλη για να μη τον στεναχωρήσουν γιατί είτε θα τους απολύσει είτε δεν θα τους κάνει άλλη χάρη.Αυτοί βέβαια γράφονται μέλη,δίνουν 60 ευρώ με «προνόμια» αλλά στο τέλος γίνεται ότι πει ο ΘΕΙΟΣ Κόκκαλης…Κινούνται τριγύρω του και προσκυνούν όταν βγαίνει να μιλήσει…

koumartzis=γαύροι
Κόκκαλης=Καραμανλής

Γλύψε κι’αλλο…θα τ’αντέξει…
ΝΙΚΟΛΑΣ Says:
9 Δεκεμβρίου, 2008 στο 4:06 μμ
PLS , GO HOME !
ΔΑΡΝΑΞ Says:
8 Ιανουαρίου, 2009 στο 10:26 μμ
ΔΙΑΒΑΖΩ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ «Ενας υφυπουργός από κάθε νομό» ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ Ν. ΣΕΡΡΩΝ. ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΝΟΜΟΙ ΜΕ 1 -2 ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΝΕΟΕΚΛΕΓΜΕΝΟΥΣ. ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΚΩΣΤΑΚΗ ΣΤΟ ΠΗΓΑΔΙ ΚΑΤΟΥΡΗΣΑΝ Ή ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΕΙΣ ΛΙΓΟΥΣ;
ΔΕΝ ΕΚΡΑΖΩ ΠΑΡΑΠΟΝΟ, ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΑΝΩ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΛΙΓΟΙ…
ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΙΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΤΡΙΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ….ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΖΟΡΙΣΟΥΜΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
LOLA Says:
24 Φεβρουαρίου, 2009 στο 3:01 μμ
ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΑ ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ ΜΕ ΤΑ STAGE!ΝΤΡΟΠΗ!
ΔΑΡΝΑΞ Says:
13 Μαΐου, 2009 στο 12:00 πμ
Επαναλαμβάνω μία ερώτηση που έχω απευθύνει και στον Υπουργό Υγείας κ. Αβραμόπουλο. Ο υποδιοικητής του Γ.Ν. Σερρών τι προσόντα έχει;
Paratiritis Says:
13 Μαΐου, 2009 στο 4:46 πμ
Ακούγεται οτι απ’όταν βγήκε ο ακατανόμαστος πρωθυπουργός (ο ανιψιός του) του έχει κόψει και την Καλημέρα.
Για τον γιό του δέν νομίζω να κατέβει βουλευτής, καμένα χαρτιά έγιναν πιά οι Καραμανλήδες κανείς δέν τους εμπιστεύεται.
Θεμης Λαζαριδης Says:
17 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 6:03 μμ
http://press-gr.blogspot.com/2009/09/blog-post_3693.html

Αυτό το πρόσεξα κι εγώ κι έριξα πολύ γέλιο.

ΜΗΔΕΝ !!!
ΔΑΡΝΑΞ Says:
17 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 6:24 μμ
Αυτό συμβαίνει στον ν. Σερρών από το 1974. Δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ αν είσουν στέλεχος της Ν.Δ και το όνομά σου άρχιζε με γράμματα πριν το Καρα…. π.χ. Καπουσίδης κτλ δεν έμπαινες στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. με τίποτα για να μην υπάρχει άλλο όνομα που να προηγείται του δικού του ονόματος!!!!!!!!! Όμως, επειδή φέτος, μάλλον, δεν έβρισκαν τρίτη γυναίκα για το ψηφοδέλτιο και που ταυτόχρονα να αρχίζει το όνομα της μετά το Καρα.., επέλεξαν την Δουβίτσα. Ταυτόχρονα, αναγκάστηκαν να παραβιάσουν τον εκλογικό κανονισμό και την τοποθέτησαν τελευταία στο ψηφοδέλτιο. Δεν υπήρχε (ει) ούτε ένα στο εκατομμύριο πιθανότητα η Δουβίτσα να ξεπεράσει σε ψήφους τον Αχ. Καραμανλή αλλά το ζήτημα είναι ότι ο άνθρωπος είναι κολημμένος (στις Σέρρες χρησιμοποιούν άλλο επίθετο) με το να φιγουράρει το όνομά του στην πρώτη θέση του ψηφοδελτίου.
Αν είμουν (αξιοπρεπής) ψηφοφόρος της Ν.Δ. θα είχα μεταφέρει τα εκλογικά μου δικαιώματα σε άλλο νομό σκόπιμα και μόνο για αυτό το γεγονός.
ποιητής Φανφάρας Says:
17 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 6:40 μμ
Και γιατί δεν έκαναν κάτι καλύτερο:
Να βάλουν το όνομα σε πλαίσιο, όπως στις μικρές αγγελίες, ας πούμε!
Ή με έγχρωμους χαρακτήρες.
Ή με εντονότερα γράμματα.
Ή να βάλουν αστεράκια και λαμπιόνια πριν και μετά το όνομα!
Ή να ξαναβαπτίσουν τη Δουβίτσα επί το ευρωπαϊκότερον. Ντουβίτσα!
Ή να βάλουν κενό (σπέισ) πάνω και κάτω από το όνομα.
Ή να γράψουν το όνομα και μετά «ακολουθούν και οι λοιποί».
Ή να αλλάξουν τη σειρά στο επίθετο και να προτάξουν το δεύτερο συνθετικό. Δηλαδή Αμανκαραλής.
Ή να αρχίζουν από το μικρό (Αχιλλέας) και να ακολουθεί το επίθετο (Καραμαναλής).

Πάντως έχει πολλά ακόμα να προσφέρει. Είναι μόνο 80 ετών.
Εξάλλου, εκλέγεται μόλις από το 1963. Τι να προλάβει να κάνει μέσα σε 46 χρόνια; Χρειάζεται κι άλλο χρόνο για να φανεί το έργο του!

Ελλαδιστάν το μεγαλείο σου!!!
Σεμνότητα και ταπεινότητα ΚΑΙ στα ψηφοδέλτια.

Αφού δέχονται τέτοια αντιμετώπιση οι συνυποψήφιοί του, τι να πούμε εμείς;
Necton Says:
17 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 9:04 μμ
ΜΗΔΕΝ με 5 γραμμούλες από πάνω….ως ηλιαχτίδες!!!

…..στον παππού και στους άλλους, επίσης!
ΔΑΡΝΑΞ Says:
17 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 10:42 μμ
Ποιητή μου μου έδωσες μια καλή ιδέα
στ’ αλήθεια δεν το είχα σκεφτεί πιο πριν, παρότι γνωρίζω πόσα χρόνια είναι στην βουλή. Λοιπόν, κάποιος θα έπρεπε να τον προτείνει για ρεκόρ Γκίνες. Δεν είμαι βέβαιος ότι «τρώει»| τον Δρακουμέλ στον χρόνο παρουσίας στη βαυλή, όμως αν η σύκριση γίνει με το πηλίκο του χρόνου αγορεύσεων, προς τον χρόνο που έχει διατελέσει βουλευτής, πιστεύω ότι παίζει χωρίς αντίπαλο.
Ενδεχομένως το ίδιο να συμβαίνει με τις ερωτήσεις και επερωτήσεις κτλ που έχει καταθέσει.
ποιητής Φανφάρας Says:
17 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 10:58 μμ
Παρακαλώ τους αγαπητούς σχολιαστές του μπλογκ να μην κοροϊδεύουν τις κολώνες της δημοκρατίας μας.
Οι καραμαναληπαπαρανδρέομητσοτάκηδες έχουν προσφέρει πάρα πολλά στον τόπο μας. Και θέλουν να συνεχίσουν να προσφέρουν.
Και εσείς οι αχάριστοι κατηγορείτε ένα ογδοντάχρονο, που θέλει να κλείσει τα μάτια του στα βολευτικά έδρανα. Τον ρωτάτε αν μπορεί να συνηθίσει σε τέτοια ηλικία μια οποιαδήποτε πολυθρόνα;
Δεν ντρέπεστε να κατηγορείτε τον αδερφό του εθνάρχη, που, αν και έπασχε από ωτίτιδα, δεν πήγε να πολεμήσει στη Β. Ήπειρο, όπως οι συμπατριώτες του, ούτε προτίμησε την εύκολη λύση της αντίστασης στα ελληνικά βουνά, αλλά επέλεξε τη δύσκολη λύση της ξενιτιάς στο Κάιρο;
Ντροπή σας!
Δεν σέβεστε μια από τις οικογένειες, που έσωσαν τον τόπο;
Μήπως είσαστε κατά του πολιτεύματος της πρωθυπορδικής κληρονομικής μοναρχίας; Μήπως είσαστε τίποτα υπονομευτές των θεσμών;
Τι σας ζήτησε ο άνθρωπος, ε;
Τι σας ζήτησε;
Αλλά έτσι είστε εσείς οι παλιοκομμουνιστές και οι θολοκουλτουριαραίοι.
ΑΧΑΡΙΣΤΟΙ!!!
Necton Says:
18 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 3:31 μμ

….για όσους δεν την άκουσαν.
Θεμης Λαζαριδης Says:
20 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 4:28 μμ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=6212846

Η Αγνή Δουβίτσα θα καταλάβει τελικά τη θέση που … αλφαβητικά της ανήκει. Δηλαδή πριν από το όνομα του Αχιλλέα Καραμανλή στη λίστα των Σερρών. Εως σήμερα δεν έπαιρνε χρίσμα υποψήφιος με επίθετο του άρχιζε από Α έως Κ!
ποιητής Φανφάρας Says:
20 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 4:58 μμ
Είναι κι αυτό μια κατάκτηση της «αλφαβητικής δημοκρατίας»

Ζήτωωωωωωωωω
🙂
Kalliasus Says:
24 Σεπτεμβρίου, 2009 στο 6:52 πμ
Θεμης Λαζαριδης Says:
6 Οκτωβρίου, 2009 στο 4:30 μμ
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=06/10/2009&id=88907

«Για πρώτη φορά ύστερα από αρκετές δεκαετίες και παρ’ ότι το όνομά του ήταν πρώτο στο ψηφοδέλτιο, παραβιάζοντας κάθε έννοια αλφαβητικής σειράς, δεν εκλέγεται ο πρωθυπουργικός θείος Αχιλλέας Καραμανλής. Ο 80χρονος πολιτικός είχε ανακοινώσει την υποψηφιότητά του πριν από τις αποφάσεις της εκλογικής επιτροπής της Ν.Δ.»

Μπράβο στους Σερραίους!
Necton Says:
17 Δεκεμβρίου, 2009 στο 5:40 μμ
Διαβάζοντας τυχαία την είδηση για το θάνατο του καπετάνιου στο σκάφος αναψυχής «Aquarella» του πρώην βουλευτή και θείου του πρώην πρωθυπουργού, Αχιλλέα Καραμανλή http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=88049&cid=4, η προσοχή μου έπεσε στο δελτίου τύπου του λιμενικού σώματος όπου αναφέρεται ότι το εν λόγω σκάφος (που είναι ένα ιταλικό σκάφος αναψυχής 17 μέτρων αλουμινένιο, τύπου ishia και με πλήρωμα ένα Φιλιππινέζο) έχει σημαία…..Παναμά!!!!

Θερμά συγχαρητήρια στον «κύριο» που θέλει και σκάφος με ξένη σημαία για να φοροδιαφεύγει.
Δυστυχώς αυτοί είναι οι αλαζόνες πολιτικοί που ρήμαξαν με τις λαμογιές και με τα ρουσφέτια τους τη χώρα. Την κύρια ευθύνη όμως έχουν οι ψηφοφόροι οι οποίοι με ιδεολογικό λάβαρο το προσωπικό τους και μόνο βόλεμα ως γνήσιοι σφουγγοκωλάριοι θα άλλαζαν ακόμα και τα πάμπερς του εκάστοτε μαυρογιαλούρου που ψηφίζουν….ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ!!!!!